Η εξειδίκευση τού εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, στις έμμετρες προφητείες καθιστά τον τίτλο αναμενόμενο, προφανώς, αφού το τρέχον έτος, συναρπαστικό εκλογικά κι ανοικονόμητο γενικά, ως γνωστόν, εκπνέει οσονούπω, τα capital controls μέσα!
Η εξειδίκευση τού εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, στις έμμετρες προφητείες καθιστά τον τίτλο αναμενόμενο, προφανώς, αφού το τρέχον έτος, συναρπαστικό εκλογικά κι ανοικονόμητο γενικά, ως γνωστόν, εκπνέει οσονούπω, τα capital controls μέσα!
Όμως, όταν μας περιμένει δίσεκτη χρονιά, ήτοι γουρσούζικη κατά τας γραφάς, για να μην ξεχνιόμαστε, κι ο μέγιστος, Μποστ, προ των χρησμών τού οποίου υποκλίνονται ο Τειρεσίας, η Πυθία, η Κασσάνδρα, ο Νοστράδαμος και άλλοι διαπρεπείς μελλοντολόγοι, έχει διαπιστώσει από ετών ότι «ανεξαρτήτως κωμωδίας ή δράματος στερηθήκαμε προγράμματος», τι να προβλέψει κι ένας Αφεντούλης μόνος με τους οιωνούς;
Λίγα πράγματα, θα λέγαμε, αφού την ανωτέρω πρόρρηση δεν κατάφερε να διαψεύσει ούτε το πολλά υποσχόμενο «πρώτη φορά αριστερά» κουβέρνο που λόγω της ανοιχτής γραμμής «τρόικας εσωτερικού» – «τετρόικας εξωτερικού», τι γράφω ο άνθρωπος(!), βλέπει κάθε φιλολαϊκό «παράλληλο πρόγραμμα» να πέφτει κάθετα στα «βράχια του δημοσιονομικού κόστους», ακούστε και τον θυμόσοφο μικροσυνταξιούχο, «Μήτσο», να παραφράζει Μανώλη Ρασούλη, άδοντας:
Όλα τριγύρω αλλάζουνε
κι όλα τα ίδια μένουν,
χαράτσια θα μας βάζουνε,
τη σύνταξη να παίρνουν.
Ναι για(!), και το χειρότερο; Απουσία προγράμματος, όπως προαναφέραμε, είναι κομματάκι δύσκολο να πάρουμε όρκο, αν το φετινό αλμανάκ προαναγγέλλει τα γεγονότα του 2016 ή καταγράφει τα καθέκαστα του 2015, που ήδη κρεμάσαμε στα μανταλάκια.
Τέλος πάντων. Με την Ελλάδα να προσβλέπει στην ουσιαστική στήριξη τής Ενωμένης, λέμε τώρα, Ευρώπης, για την αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος, είπαμε να επιδείξουμε αλληλεγγύη, σμίγοντας τους μήνες, σαν τους Χιώτες, δυο-δυο, και δώστε βάση.
Γενάρης – Φλεβάρης.
Η Βουλή ψηφίζει νέο ασφαλιστικό, μετακινώντας το μεγαλύτερο ίσως «αγκάθι» των προαπαιτουμένων στο σώμα των (μικρο)συνταξιούχων, κι ευκαιρίας δοθείσης ο «Μήτσος» επαναλαμβάνει το πασίγνωστο σουξέ τής στήλης:
Δεν ξέρω πόσα πια χρωστώ
και πόσα θα πληρώσω,
με κολοβό εισόδημα,
τι δόσεις να πληρώσω;
Ήταν τα μέτρα στην αρχή
και έκτακτα τα τέλη,
γίναν τα τέλη μόνιμα
κι η σύνταξη κουρέλι!
Μάρτης – Απρίλης.
Τη χριστουγεννιάτικη ανομβρία, ανάθεμα το «Ελ Νίνιο», που λένε οι μετεωρολόγοι, διαδέχεται παρατεταμένο «μπουρίνιο!!!», ασορτί με την όψη των αγροτών που αντίκρισε προ ημερών στη Θράκη, ο υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Παναγιώτης Σγουρίδης. Το θυμάστε;
Αν όχι, ανήμερα του εορτασμού της εθνικής παλιγγενεσίας, ο «Μήτσος» ξενιτεύεται, αναζητώντας βοήθεια, και συνεχίζουμε εκλιπαρούντες α λα Μποστ.
Ήρθα στα μέρη του Βορρά, στ’ αλόγατο καβάλα,
τι βρέχει στην Κομοτηνή και πνίγετ’ η Καβάλα.
Καβάλα παν στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε,
είν’ ένα μπόι το νερό κι οι δρόμοι δεν περνάνε.
Αγάδες και πασάδες, μπέηδες Γερμανοί,
στηρίξτε με, εταίροι, πανί ’μαι με πανί.
Ελεημοσύνη, Γερμανοί, αδέρφια ελεημοσύνη,
όποιος δανείζει Έλληνα, εις τον Θεό τα δίνει.
Μάης – Ιούνης.
«Αγάπη μου, άνοιξαν τις τράπεζες χωρίς να σε ρωτήσουν;» απορεί, ευλόγως, η συμβία του πρώην «τσάρου», Γιάνη, ένα το «νι» κι ούτε φωνή, πού χάθηκε αυτή η ψυχή(;), παρακολουθώντας τον Πρωθυπουργό να αίρει τα capital controls, από τηλεοράσεως ΕΡΤ, προς μεγάλη ικανοποίηση τού «Μήτσου» άδοντος:
Στείλ’ ουρανέ μ’ ένα πουλί
ή με το μηχανάκι,
να πάει στους γέρους για ευχή,
το «ντιλ» του Βαρουφάκη,
αλλά το χαρτί τέλειωσε κι όσο για τα ρέστα;
Ες αύριον τα σπουδαία, χαρές μου. Αμ πώς!
-Ω-
