Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Κοίτα τι λέει εδώ… “Είναι.. ατυχία στην Ελλάδα να είσαι νέος κάτω των 24 ετών, γυναίκα, άνεργος ηλικίας άνω των 55 ετών ή μακροχρόνια άνεργος. Και είναι ατυχία γιατί είσαι υποχρεωμένος να ζήσεις σε μια χώρα που η έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης είναι η μεγαλύτερη σε ολόκληρη την Ευρώπη.”
– Άρα είναι ατυχία να είσαι Έλληνας, με άλλα λόγια! Άρα… άρον τον κράββατόν σου και περιπάτει! …Που πας ωρέ Καραμήτρο; Που πας ξυπόλητος στα αγκάθια; Που πας;
– Είναι ευτυχία να την κοπανήσεις σε άλλη γη σε άλλα μέρη; Όλοι να φύγουμε και να πάμε που; Να αφήσουμε πίσω τι; Αναμνήσεις, την ιστορία μας, τα πάντα μας; Μια κουβέντα είναι αυτή!
– Δηλαδή αυτοί που την κοπάνησαν δεν έκαναν καλά; Έπρεπε να μείνουν εδώ;
– Όχι, ρε φίλε μου, δεν τους κατηγορώ. Καλά έκαναν! Αλλά δεν μπορούμε να φύγουμε όλοι. Κάποιοι πρέπει να μείνουνε εδώ!
– Μα βλέπεις να υπάρχει κάτι που θα αλλάξει;
– Δεν μπορεί να έχουμε χειμώνα πάντα. Κάποια στιγμή θα ξανάρθει πάλι η Άνοιξη!
– Πότε;
– Όταν θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σωστά και λογικά και να μην κάνουμε τα λάθη του παρελθόντος. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού! Ψύχραιμα και λογικά!
– Φέξε μου και γλίστρησα! Τι θες να πεις;
– Άμα είναι να σου πω τι να κάνεις, πάλι τα ίδια θα έχουμε. Μάθε επιτέλους να σκέφτεσαι. Χωρίς σκέψη και αλόγιστα, πάλι τα ίδια θα έχουμε! Αυτή τη στιγμή γερνάμε, δε γεννάμε, φεύγουμε από τη χώρα μας, οι νέοι ζουν με το εισόδημα των γονιών τους. Πως θα έρθει η ανάπτυξη τοιουτοτρόπως; Ξέρεις ότι αυτή τη στιγμή το 21% του πληθυσμού είναι πάνω από τα 65 και το σενάριο λέει ότι 2050 το 33% του πληθυσμού θα είναι πάνω από 65! Το ένα τρίτο δηλαδή θα είμαστε οι …απόκληροι της ανάπτυξης! Άντε μετά βγάλ’ τα πέρα ως κράτος, ως πολίτης, ως … και εγώ δεν ξέρω ως τι! Θα φτάσουμε στη μείωση πληθυσμού παρόμοια με αυτήν που είχαμε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο!
– Τώρα μίλησες σωστά! Μόνο που μπήκαμε στον τρίτο!
