Κάποιοι άνθρωποι υπηρέτησαν και υπηρετούν με πάθος και πολύ αγάπη τις επιλογές της ζωής τους. Αφιέρωσαν το είναι τους, σεβόμενοι ότι ανέλαβαν να φέρουν σε πέρας, είτε στον επαγγελματικό τομέα, είτε σε άλλες εκφάνσεις του βίου τους.
Ο φωτογράφος Κώστας Βέργας με παρουσία εβδομήντα τριών χρόνων στην τέχνη της αποτύπωσης των καθημερινών εικόνων, γεγονότων και προσωπικών μας στιγμών, αποτελεί εκ των πραγμάτων μια ξεχωριστή οντότητα και ιστορική φυσιογνωμία. Που σίγουρα σημάδεψε την ταυτότητα της πόλης της Κατερίνης.
«Ο αδελφός μου Ιωάννης ήταν η αφορμή να ασχοληθώ επαγγελματικά με την φωτογραφία. Και αυτό γιατί στη διάρκεια της θητείας του στην αεροπορία είχε την ειδικότητα του φωτογράφου, διδάσκοντας μου την κατά πολλούς όγδοη τέχνη. Από δεκατριών ετών και για εβδομήντα τρία χρόνια είμαι και δηλώνω φωτογράφος» επισημαίνει ο αγαπημένος μας Ντίνος.
Τι όμως σημάδεψε την καριέρα του; «Τα πολλαπλά τροχαία ατυχήματα που φωτογράφιζα για χρόνια στον δρόμο καρμανιόλα Μακρύγιαλος-Μεθώνη. Και αυτό γιατί όταν κατασκευαζόταν η εθνική οδός, το έργο σκέπασε και πέρασε πάνω από παλιό νεκροταφείο. Θα έλεγα η κατάρα των νεκρών. Ίσως» τόνισε ο κ. Βέργας.
Θεωρώ ότι ενστερνίζεται την άποψη ο αεικίνητος και εμβληματικός φωτογράφος της Κατερίνης, ότι η τέχνη του δεν έχει να κάνει με μια ψυχρή μηχανική συσκευή, αλλά με την προέκταση του μυαλού και της καρδιάς στο φωτογραφικό κάδρο.