Όταν ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος ζήτησαν κι’ έλαβαν από τον Πιλάτο το σώμα του Χριστού, το κατέβασαν από τον σταυρό, το περιέβαλαν σε σινδόνια μαζί με εκλεκτά αρώματα, το τοποθέτησαν σε λαξευτό μνημείο κι έβαλαν μεγάλη πέτρα πάνω στη θύρα του μνημείου.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Εκεί παρευρίσκονταν θεωρώντας η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία που καθόταν απέναντι από τον τάφο. Άλλη Μαρία εννοούσε την μητέρα του Χριστού. Ωστόσο, δεν παρευρισκόταν μόνον αυτές, αλλά και πολλές άλλες γυναίκες όπως αναφέρουν οι Ευαγγελιστές Λουκάς και Ματθαίος.
Οι Μυροφόρες γυναίκες ενέπνευσαν πολλούς μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας, οι οποίοι προέβαλαν την αφοσίωση και τη μαρτυρία τους ως πρότυπο για το ρόλο των γυναικών στη ζωή της Εκκλησίας.
Την Κυριακή των Μυροφόρων γιορτάζουν όσοι και όσες φέρουν το όνομα Μυροφόρος και Μυροφόρα.
Ένας παλιός πασχαλινός ύμνος είναι αφιερωμένος σ’ αυτές τις μυροφόρες γυναίκες:
Ευσεβείς γυναίκαι λίαν ορθριναί
Ήλθον εις το μνήμα μύρα φέρουσαι
Δια τον θανόντα Ιησούν Χριστόν
Αλλ’ ιδού τον τάφον βλέπουσι κενόν
Ο Χριστός ανέστη Ψάλλουν ουρανοί
Αληθώς ανέστη Αντηχεί η γη
Άγγελος κατέβη, γίνονται σεισμοί,
φύλακες Ρωμαίοι πίπτουν ως νεκροί
Θάρρος μυροφόροι, μη φοβείσθε σεις,
Ο Χριστός ηγέρθη ο προχθές ταφείς
Προς τους μαθητάς Του σπεύδουν ιλαρώς,
να τοις αναγγείλουν ότι ο Χριστός
Εκ νεκρών ηγέρθη, αλλά καθ΄ οδόν
«Χαίρετε» ταις λέγει ο Σωτήρ ο ζων
«Εκ νεκρών ανέστη πάσιν ας λεχθή,
των κεκοιμημένων είμαι απαρχή
ασφαλής η βάσις της ελπίδος σας
ο θανών Σωτήρ σας ο και αναστάς».
