Γράφει ο Μακεδνός
Το μεσημέρι της Κυριακής 13/1/2019 ο αρχηγός του κόμματος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων , Πάνος Καμένος, ζητάει κατά την διάρκεια της συνέντευξης τύπου από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δεσμευθεί ότι σε περίπτωση ερχομού της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία δεν θα τεθεί ζήτημα σύνθετης ονομασίας για το κράτος των Σκοπίων με χρήση του όρου Μακεδονία. Καθαρές κουβέντες θα πει κανείς! Είναι όμως έτσι ή είναι η τελευταία πράξη ενός κακοπαιγμένου θεάτρου πολιτικού αμοραλισμού;
Σήμερα , αρκετά χρόνια μετά το επεισόδιο της συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι είναι πλέον γνώστες οι πιέσεις που είχε δεχτεί η Ελλάδα από τον Αμερικανικό παράγοντα για οπισθοχώρηση στο θέμα του ονόματος των Σκοπίων. Όπως επίσης είναι γνωστές και η λεπτομέρειες της επιτυχημένης προσπάθειας διαφυγής της Ελλάδος από την μέγγενη των πιέσεων που ανέμενε να δεχτεί εκ μέρους των εταίρων της στην Συμμαχία : η Ελλάς πήγε εκεί προετοιμασμένη , με έγγραφα ντοκουμέντα για τις αλυτρωτικές διαθέσεις των γειτόνων και τις παραβιάσεις της «ενδιάμεσης συμφωνίας» και διακυρήσωντας την καλή της πρόθεση με την πιθανότητα αποδοχής συνθέτης ονομασίας ( αλλά όχι αποδοχής μακεδονικής εθνότητας και γλώσσας) κατέληξε σε ένα δίκαιο ΒΕΤΟ έναντι του οποίου λίγα θα μπορούσαν από εχθρούς και φίλους να λεχθούν. Ας θυμηθούμε άλλωστε ότι η Σκοπιανή πλευρά βρέθηκε σε τέτοιο αδιέξοδο ώστε τελικά ήταν αυτή που απέρριψε και κάθε συναινετική πρόταση.
Συνιστούσε λοιπόν η στάση της Ελλάδος στο Βουκουρέστι «Εθνική Γραμμή» δεδομένου μάλιστα ότι διαμορφώθηκε μετά και από ευρεία και συστηματική ενημέρωση όλων ων πολιτικών δυνάμεων και πολιτειακών παραγόντων ; Πιθανόν ναι! Γιατί «πιθανόν»; Γιατί η παραγωγή «Εθνικής Γραμμής» και των παραγώγων αυτής σε μία χώρα που σέβεται τον εαυτό της θα πρέπει να προέρχεται από συντεταγμένο και ευέλικτο ευρύ θεσμικό όργανο/όργανα το οποίο να μπορεί να χρησιμοποιεί το σύνολο των δυνάμεων και των δυνατοτήτων του έθνους και να αφομοιώνει και επεξεργάζεται γρήγορα και αποτελεσματικά το σύνολο των γεωστρατηγικών εξελίξεων τροποποιώντας τις κόκκινες γραμμές, ώστε να αποφεύγονται οι περιπτώσεις ανέξοδων και καταστροφικών μαξιμαλισμών! Κάτι τέτοιο στην Ελλάδα δεν υπάρχει με αποτέλεσμα τα Εθνικά Θέματα να γίνονται πεδίο εκμετάλλευσης πολιτικά ανήθικων λαϊκιστών , τύπου Πάνου Καμένου.
Αγοραία : «Εθνική Γραμμή» θα πρέπει να είναι ότι συμφέρον μπορεί να βάλει στην «τσέπη» της η πατρίδα μας , όσο μπορεί να απλώσει το χέρι της , ρεαλιστικά , αδίστακτα , σε κάθε χρονική στιγμή και έχοντας την ματιά της στο μέλλον , τόσο για τις συνέπειες αυτού όσο και για την δυνατότητα βελτίωσης των «αποδοχών» και περάν των επί του παρόντος κεκτημένων, στο διεθνές παζάρι. Για παράδειγμα : όσο δίκαιο και να είναι το ζήτημα της επανένωσης του νησιού της Κύπρου , πόσο βλακώδης , ανέξοδος και καταστροφικός θα ήταν ένας μαξιμαλισμός που θα υπαγόρευε πρώτα την επανένωση της νήσου και μετά την είσοδο της στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Η νέα κυβέρνηση των Σκοπίων , είναι γνωστό, ήταν από την αρχή όχι μόνο μια ασθενής κυβέρνηση συνασπισμού βουλγαρόφωνων σλάβων και αλβανών αλλά και μια κυβέρνηση υπό προθεσμία σε περίπτωση που δεν κατάφερνε να φέρει εις πέρας τον λόγο για τον οποίο τόσο οι Αμερικανοί , όσο και οι Γερμανοί την βοήθησαν να έρθει στην εξουσία. Κι αυτός είναι η ένταξη στο ΝΑΤΟ και έναρξη ενταξιακών διαδικασιών με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι σαφές ότι αν σε ένα μικρό σχετικά διάστημα αυτό δεν θα γινόταν δυνατόν, ενόψει πιθανής επανόδου των εθνικιστών του VMRO, όχι μόνον ο κυβερνητικός συνασπισμός θα κατέρρεε αλλά και η συνοχή των Σκοπίων θα τίθετο υπό αμφισβήτηση καθώς οι αλβανοί της χώρας – έχοντας την προηγούμενη εμπειρία της υπό τον Γκρούεφσκι καταπίεσης – όχι μόνον σε αποχώρηση από την κυβέρνηση θα προχωρούσαν αλλά και , το πιθανότερο , σε κοσοβοποίηση της περιοχής με απόσχιση τουλάχιστον του Τέτοβου και του Κουμάνοβου. Έτσι η αγωνία του Ζάεφ για τον χρόνο που περνούσε χωρίς λύση του προβλήματος με την Ελλάδα ήταν κρίσιμα υπαρξιακή : διακυβευόταν από τον κυβερνητικό συνασπισμό μέχρι και η ακεραιότητα του κράτους των Σκοπίων.
Αναγιγνώσκοντας την κατάσταση αυτή , κάθε σώφρον πατριωτικό πολιτικό κύτταρο της πατρίδας μας ( τόσο η ΝΔ , όσο και το ΠΑΣΟΚ αλλά και άλλοι ) αντιλαμβανόταν πριν την εγχείρημα Κοτζιά –Ντιμιτρόφ , ότι ο χρόνος δούλευε για την Ελλάδα και επομένως το συμφέρον μας ήταν να απέχουμε οποιονδήποτε συνομιλιών μέχρις ότου ο κυβερνητικός συνασπισμός στα Σκόπια να πιέζεται να δεχτεί μία όποια λύση όχι μόνον από τον εξωτερικό παράγοντα αλλά και από την μεριά της μειονότητας των αλβανών. Ήταν η πρώτη φορά όπου φαινόταν ότι ο χρόνος δούλευε υπέρ μας και ότι σύντομα η Ελλάδα θα ήταν σε τέτοια θέση ισχύος ώστε να μπορεί να υπαγορεύει κυρίαρχα τους δικούς της όρους.
Όμως η δυσάρεστη έκπληξη έγινε : οι κύριοι Κοτζιάς και Τσίπρας έσπευσαν να ξεκινήσουν μία διαπραγμάτευση που το αποτέλεσμα της , κυρίως δια της αναγνωρίσεως Μακεδονικής εθνότητας και γλώσσας, είναι μια μαχαιριά στην πλάτη της πατρίδας καθώς και τον σλαβικό μεγαλοϊδεατισμό γιγαντώνει και , δυνητικά , εσωτερικά προβλήματα στην Βόρεια Ελλάδα προκαλεί , υπονομεύοντας το μέλλον της πατρίδας και την ειρήνη στα νότια βαλκάνια. Στην προσπάθεια αυτή, είναι σαφές σήμερα, ο κος Καμένος «έκανε πλάτες» στην κυβέρνηση την ίδια ώρα που προσποιούταν τον Μακεδονομάχο. Και αν σήμερα προσποιείται ότι αποσύρει το κόμμα του από την συγκυβέρνηση ώστε να μην κυρωθεί η συνθήκη των Πρεσπών ( κάτι που μάλλον δεν έχει πλέον την πρακτική δυνατότητα να κάνει), αρκεί να του θυμίσουμε ότι τέτοια συνθήκη – άρα και τέτοια συζήτηση- δεν θα υπήρχε αν είχε αποσύρει την εμπιστοσύνη του από την κυβέρνηση την παραμονή της υπογραφής της συνθήκης και κατά την συζήτηση της πρότασης μομφής της ΝΔ. Είναι αργά για δάκρυα κε Καμένε και ειδικά κροκοδείλια!
Κακώς λοιπόν καλεί την αξιωματική αντιπολίτευση ο κας Καμένος να σταθεί σε μια κόκκινη γραμμή στην οποία θα αποφευχθεί διαπραγμάτευση με το όνομα της Μακεδονίας στο τραπέζι υπό οποιαδήποτε μορφή, γιατί – του έχουμε νέα – μια τέτοια διαπραγμάτευση αυτός επέτρεψε κι ήδη έγινε! Έτσι όπως τα κατάφεραν αυτός κι ο κος Τσίπρας η πρώτη «Εθνική Γραμμή» θα πρέπει να είναι η πτώση της κυβέρνησης Τσίπρα. Η δεύτερη χρονικά η καταγγελία της συνθήκης και η μη επικύρωση της , όπως η αξιωματική αντιπολίτευση έχει δεσμευθεί. Η τρίτη χρονικά θα πρέπει να είναι η αξιοποίηση των διεθνών μας προσβάσεων και της φθοράς από τον χρόνο της κυβέρνησης Ζάεφ ώστε να επαναδιαπραγματευθούμε από θέση ισχύος – μια ισχύ που καθόλου δεν επιδείξαμε. Η σύνθετη ονομασία θα πρέπει να είναι η τελευταία μας γραμμή αμύνης κι αφού έχουμε εξασφαλίσει ότι δεν θα συνοδεύεται με αναγνώριση μακεδονικής εθνότητας και γλώσσας αλλά και αποκήρυξης, χωρίς ψιλά γράμματα , του αλυτρωτισμού εκ μέρους των σλάβων
Κατά το γνωστό ρηθέν , « ο ψεύτης μπορεί να κοροϊδεύει έναν για πολύ καιρό , ή πολλούς για λίγο, αλλά όχι πολλούς για πολύ καιρό» !!! Ή μήπως όχι ; Έχει κι ο λαός μας εδώ τις ευθύνες του και είναι βαριές!
Ο Μακεδνός