Από την πρώτη στιγμή που οι ερευνητές ονόμασαν το πρώτο διαστρικό αντικείμενο που μπήκε στο ηλιακό σύστημα «ʻOumuamua» -ανιχνευτής στα χαβανέζικα– η συζήτηση για την προέλευση του περίεργου αυτού σώματος έχει φουντώσει για τα καλά.
Το διαστρικό αντικείμενο, που μοιάζει με πούρο, εντοπίστηκε να κινείται εντός του ηλιακού μας συστήματος το 2017 και πλέον ταξιδεύει προς τον αστερισμό του Πήγασου.
Ο ʻOumuamua κινείτο σαν κομήτης αλλά δεν άφηνε πίσω του «ουρά», όπως θα έπρεπε εάν όντως επρόκειτο για κομήτη.
Ήταν, επίσης, αρκετά μικρότερος σε μέγεθος, καθώς οι κομήτες έχουν πλάτος αρκετών χιλιομέτρων.
Την ίδια ώρα, το περίεργο σχήμα του και άλλα ορισμένα ασυνήθιστα χαρακτηριστικά του έδωσαν… τροφή για την διακίνηση διάφορων σεναρίων, με αρκετούς να υποστηρίζουν πως επρόκειτο για εξωγήινο σκάφος και άλλους για κομμάτι μακρινού πλανήτη.
Τώρα, πέντε χρόνια μετά, επιστήμονες ισχυρίζονται ότι ξέρουν πλέον περί τίνος πρόκειται…
Η αλήθεια, όμως, είναι μάλλον πιο βαρετή από τις θεωρίες που έχουν ήδη διακινηθεί.
Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature την Τετάρτη υποστηρίζει πως το πιθανότερο είναι ο ʻOumuamua είναι τελικώς διαστρικός κομήτης.
Μέχρι τον ʻOumuamua, οι αστρονόμοι είχαν μελετήσει μόνο κομήτες που είχαν «γεννηθεί» εντός του ηλιακού μας συστήματος και είχαν παρεμφερή χαρακτηριστικά.
Η NASA περιγράφει τους κομήτες αυτούς ως «παγωμένα υπολείμματα από το σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος, τα οποία αποτελούνται από σκόνη, πέτρα και πάγο».
Και καθώς οι κομήτες αυτοί περιστρέφονται γύρω από τον ήλιο, θερμαίνονται και εκτοξεύουν πίδακες σκόνης και αερίων -οι χαρακτηριστικές «ουρές», που είναι ορατές και από τη Γη.
Οι συγγραφείς της τελευταίας αυτής μελέτης, Τζένιφερ Μπέργκνερ και Ντάριλ Σέλιγκμαν, υποστηρίζουν τώρα ότι ο ʻOumuamua μάλλον έχει «ουρά» αλλά είναι αόρατη.
Και αυτό γιατί ο ʻOumuamua είναι πολύ μικρότερος από τους κομήτες που μελετούν συνήθως οι ερευνητές.
Έτσι, εικάζουν ότι ο πίδακας υδρογόνου που εκτοξεύεται από πίσω του είναι απλώς πολύ μικρός και λεπτός για να γίνει ορατός από τα τηλεσκόπια.
Η νέα αυτή θεωρία υποστηρίζεται και από τον τρόπο με τον οποίο κινείτο ο ʻOumuamua εντός του ηλιακού μας συστήματος.
Σύμφωνα με τη NASA, οι «ουρές» των κομητών είναι αρκετά ισχυρές για να επιταχύνουν τα αντικείμενα αυτά κατά τη διάρκεια των ταξιδιών τους -ανεξάρτητα από την έλξη που δέχονται από τον ήλιο.
Οι ειδικοί είχαν μπερδευτεί επειδή δεν έβλεπαν τη χαρακτηριστική αυτή «ουρά», που θα επέτρεπε στον ʻOumuamua να επιταχύνει κατά τη διάρκεια της τροχιάς του.