Λέω να κάνω μια βόλτα για ξεμούδιασμα και για να αγοράσω μαύρα λάχανα για να φτιάξω το παραδοσιακό ποντιακό φαγητό, μαυρολάχανα με φασόλια.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Όποτε μαγειρεύω αυτό το φαγητό, θυμάμαι το ποντιακό τραγουδάκι:
“Ας σ’ έναν μαχαλάν είμες και ας σ’ έναν γειτονίαν.
Τ’ έναν τ’ άλλον ν’ ελέπωμεν, ‘κ’ επορούμε καμίαν.
Λάχανα πούλι μ’, λάχανα, σο πέραν τη μαχαλάν.
Με τα σέρε σ’ εποίκες ατά, πούλι μ’, σ’ εμέν μη εβρήκς μαχανάν.
Ας σο σπίτι αποπανγκές διαβαίνω, αντιδιαβαίνω
κί λες ας σο χατίρ’ν ατ οξωκά ας εβγαίνω.
Πίνω ένα, πίνω δύο, πίνω τρία και μεθώ.
Και ας ση σέρας το κορτσόπον, να γλιτώνω ‘κ’ επορώ”.
Μετάφραση:
Απ’την ίδια συνοικία είμαστε και απ’την ίδια γειτονιά.
Δεν μπορούμε ποτέ να δούμε ο ένας τον άλλον.
Λάχανα, αγάπη μου, λάχανα στον απέναντι μαχαλά.
Με τα χέρια σου τα έφτιαξες, αγάπη μου, σε μένα μη βρεις αιτία.
Έξω απ’ το σπίτι σου περνώ, πηγαινοέρχομαι
δεν λες για το χατίρι του, ας βγω έξω.
Πίνω ένα, πίνω δύο, πίνω τρία και μεθώ.
Και απ’της χήρας το κορίτσι να γλιτώσω δεν μπορώ.
Προφανώς, η αγαπημένη του ήταν πολύ απασχολημένη με το μαγείρεμα τα λάχανα, που δεν έβγαινε έξω στο μπαλκόνι να του δώσει σημασία και προσοχή!
Τα μαυρολάχανα με φασόλια και τα κιντέατα (τσουκνίδες) είναι δύο πολύ συνηθισμένα ποντιακά πιάτα.
Τα μαυρολάχανα στην πραγματικότητα δεν είναι μαύρα, αλλά σκούρα πράσινα. Ονομάζονται έτσι από τους Πόντιους σε αντιδιαστολή με τα κοινά λάχανα, που έχουν χρώμα ανοιχτό πράσινο έως άσπρο.
Τα λάχανα αυτά τα χρησιμοποιούν επίσης και για σαρμαδάκια. Έχουν πιο δυνατή γεύση από το συνηθισμένο λάχανο.
Ακολουθήστε το 
