Στα ουζερί και τα τσιπουράδικα το καραφάκι με το ούζο, το τσίπουρο ή την τσικουδιά συνοδεύεται κάθε φορά (δηλαδή με κάθε νέο καραφάκι αφού τελειώσει το προηγούμενο), με πολλούς νέους και διαφορετικούς μεζέδες.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Το ρεκόρ των μεζέδων, που έχει αναγνωριστεί και στο Βιβλίο των Γκίνες, έχουν τα τσιπουράδικα στον Βόλο, με 168 διαφορετικούς μεζέδες. Το ρεκόρ αυτό διαρκώς βελτιώνεται και εξαρτάται, όχι από το ουζερί ή το τσιπουράδικο, αλλά από το πόσα καραφάκια αντέχει να πιει κανείς χωρίς να γίνει «στουπί και φέσι».
Εγώ προσωπικά, επειδή δεν αντέχω το αλκοόλ παραπάνω από ένα ποτηράκι, όταν πηγαίνω στην ταβέρνα αντί για μια μερίδα φαγητό παραγγέλνω 3-4 μερίδες μεζέδες.
Παλιά δεν υπήρχε τέτοια μεγάλη ποικιλία στους μεζέδες. Στις ταβέρνες και τα καπηλιά σερβιρόταν συνήθως μόνο κρασί σε μισές (κύπελα μισής οκάς) με ελάχιστους μεζέδες, συνήθως ελιές, μαρίδα και τυρί φέτα. Όπως λέει και το τραγουδάκι: