– Να κλάψω ή να χαθώ στα γέλια;
– Μπορείς να κάνεις και τα δυο;
– Και τα δυο; Συγχρόνως ή παράλληλα;
– Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα!
– Μάλιστα!
– Ναι ρε! Για δοκίμασε εναλλάξ και τα δυο!
– Σιγά ρε, χαλάρωσε, δεν έχω κάνε ζογκλέρ ακόμη!
– Και λοιπόν;
– Όσο περνάει ο καιρός νιώθω, αντιλαμβάνομαι και εμπεδώνω ότι το κλίμα στην βουλή δεν είναι του επιπέδου μου!
– Δηλαδή τι θες να πεις;
– Τι να πω; Δεν θέλει και πολύ εξήγηση! Το καταλαβαίνεις και από μόνος σου! Έχεις αυτιά και ακούς, έχεις μάτια και βλέπεις! Σε λίγο προβλέπω να παίζουν καρεκλοπόδαρα!
– Τι καρεκλοπόδαρα; Θα ξηλώνουν τα πόδια των καρεκλών και θα παίζουν αστυνόμους και κλέφτες; Και γιατί να μην πάρουν όλη την καρέκλα; Αλλά δεν γίνεται και αυτό, τα καθίσματα δεν είναι ενσωματωμένα το ένα με το άλλο και δεμένα στο πάτωμα;
– Κάτι ήξεραν και τα έκαναν έτσι! Ε, ρε, άμα βλέπει μπροστά ο άλλος, σώζει καταστάσεις!
– Τότε τι άλλο μπορεί να συμβεί;
– Μόνο λεκτικά και από ό,τι βλέπω έχουμε υπερβεί και τα εσκαμμένα!
– Λες, ε;
– Το επίπεδο μου αυτό μου λέει!
– Τι σου λέει δηλαδή; Κρυφά στο αυτί;
– Κοίτα να σου πω, όταν ο Άδωνις λέει στον Πολάκη “σε μένα δεν μπορείς να κάνεις αυτά που έκανες στην κυρία Συρεγγέλα.” Ε, αυτό είναι λίγο; Πολύ; Πολύ θα έλεγα, υποτιμητικό! Δηλαδή εγώ είμαι πιο μάγκας, πιο ισχυρός, είμαι άντρας και δεν μπορείς να μου κουνηθείς, ενώ στην κυρία Συρεγγέλα, ως αδύναμον κοράσιον και νυν κοτζάμ γυναίκα μπορείς να την αντιμετωπίσεις όπως θες, να τις πεις ό,τι θες, αλλά σε εμένα , δεν μπορείς διότι δεν είμαστε το ίδιο!
– Ρε, χαζά χαζά έχεις δίκιο! Έτσι είναι όπως τα λες. Υποκρύπτεται κάτι κάτω από τα λόγια του Άδωνι , καλά ο Πολάκης έχει το δικό του λεξιλόγιο, το δικό του επίπεδο, το δικό του ύψος και παρακαλώ πολύ μην εγγίζεται. Κάνει τζιζ!
– Ρε, έτσι βγαίνουν οι αποφάσεις; Πιο πολύ βρίζονται αυτοί από το να τα βάλουν κάτω να δούμε πως θα βγει φως στο μαύρο τούνελ! Έτσι δεν προκηρύσσουν όταν κυνηγούν τα παλαμάκια;
