Ο δρόμος του κρασιού για την Πιερία χάνεται στα βάθη των αιώνων

Οι οινοποιοί της Πιερίας

Η μορφολογία του εδάφους και   η γειτνίαση με τη θάλασσα  σίγουρα έπαιξαν το ρόλο τους. Αυτό άλλωστε συνέβαινε σε όλη τη  μεσογειακή ακτή.

Στα παρθένα δάση των Πιερίων και του Ολύμπου, που καθρεπτίζονταν στη θάλασσα, οι πλαγιές πρασίνιζαν από τους αμπελώνες και η παραγωγή κρασιού να ήταν  αρκετή ώστε να εξάγεται. Αυτό επιβεβαιώνουν άλλωστε  οι έρευνες των αρχαιολόγων της περιοχής  από το ανασκαφικό έργο στο εμπορικό λιμάνι της βόρειας Πιερίας της εποχής εκείνης, τη   Μακεδονική  Μεθώνη, αλλά και την Αρχαία  Πύδνα. Η Μεθώνη φαίνεται ότι εξελίχθηκε σε ένα κοσμοπολίτικο εμπορικό κέντρο, όπου έμποροι από όλο τον τότε γνωστό κόσμο μετέφεραν τα προϊόντα τους.

Ανάμεσα στους εμπόρους είχαμε και Φοίνικες, αφού βρέθηκαν φοινικικοί εμπορικοί αμφορείς – περιείχαν πιθανόν κρασί -, οι πρώτοι που μας είναι γνωστοί από τον βορειοελλαδικό χώρο, αναφέρει ο καθηγητής  Ι. Τζιφόποιυλος που ηγείται της ανασκαφής. Όσο για την αρχαία Πύδνα, με τα σημερινά δεδομένα εξετάζοντάς την, φαίνεται να αποτελούσε το μεγαλύτερο αστικό κέντρο του μακεδονικού βασιλείου κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. Διότι ανάλογα μεγέθη εμφανίζονται στη Μακεδονία μόνον από τον 4ο αιώνα π.Χ. και κυρίως μετά τη βασιλεία του Φιλίππου Β΄.

Ο αρχαίος οίνος, συνήθως γλυκύς, καταναλώνονταν κεκραμένος, αναμεμειγμένος με νερό σε ποικίλες αναλογίες. Η μίξη του οίνου με το νερό συνηθιζόταν ήδη από την εποχή του Ομήρου. Υπήρχε συνήθεια μάλιστα να βάζουν πρώτα νερό και μετά κρασί στα ποτήρια. Μία συνηθισμένη αναλογία ήταν ένα μέρος οίνου προς δύο ή προς πέντε νερού, ενώ ο Ησίοδος αναφέρει ένα προς τρία για να συνοδεύσει το φαγητό του αγρότη.

Η καλλιέργεια της αμπέλου και η παραγωγή οίνου στην Ελλάδα ξεκινάει από τον 15ο αιώνα π.Χ. Οι αρχαίοι μνημονεύουν με επαίνους τους οίνους της Μαρώνειας στη Θράκη (με μαρώνιο οίνο μέθυσε ο Οδυσσέας τον Κύκλωπα Πολύφημο), της Λέσβου, της Θάσου, της Κω, της Πάρου, της Χίου, της Ικαρίας (στην πόλη Πριάμη της Ικαρίας ορισμένοι αποδίδουν και τον περίφημο «ιαματικό και πολύτροφο» Πράμνειο οίνο).

Το κρασί συνόδευε όλες τις  μεγάλες γιορτές  και τις τελετές των μυστηρίων. Τιμούσαν το Διόνυσο και το κρασί με γιορτές, σε κάθε ευκαιρία. Κάθε αγροτική δουλειά που γινόταν ομαδικά, συνοδευόταν από μεγάλα γλέντια. Κλασικό παράδειγμα ο τρύγος.

Πιθανότατα είμαστε ο μόνος λαός που διαθέτει στη μυθολογία του θεό για την άμπελο και το κρασί με  ποικίλες αναφορές στην προέλευση του ονόματος.  Ο Διόνυσος, προστάτης της αμπέλου μας άφησε την κληρονομιά της καλλιέργειας και την τεχνική της παραγωγής του οίνου. Αν και λέγεται ότι οι αρχαίοι είχαν φτάσει σε αξιοζήλευτο σημείο εξέλιξης στην παραγωγή του κρασιού, δεν είναι μακρινή η εποχή που την περίοδο του φθινοπώρου τα πατητήρια έπιαναν φωτιά από το ποδοβολητό των παλληκαριών, και το μεθύσι  της νιότης συμβάδιζε με το μέθη του οίνου.

Στη σκιά του Ολύμπου στα εύφορα χώματα της Πιερίας, όπου πριν από χιλιάδες χρόνια ευδοκίμησε το αγριάμπελο και μία από τις πρώτες ήμερες ποικιλίες για την παραγωγή κρασιού, η κομπολογούλα, γεννιέται ξανά, τα τελευταία χρόνια, η αμπελοκαλλιέργεια. Νέοι οινοποιοί αναπτύσσουν τον κλάδο δυναμικά δημιουργώντας ποιοτικά κρασιά τα οποία κερδίζουν διακρίσεις εντός και εκτός ελληνικών συνόρων. Από την οικοτεχνία περάσαμε σταδιακά στην πιο  βιοτεχνική παραγωγή και η Πιερία άρχισε δειλά να αναπτύσσει τους πρώτους  επαγγελματίες οινοπαραγωγούς.

Όπως θυμάται ο Κώστας Παπαγιαννούλης

Γύρω στο 1950, η Κατερίνη διέθετε  τέσσερα ποτοποιία, από τα οποία γινόταν η διάθεση κρασιού και γενικά ποτών στην Πιερία.
Ήταν το ποτοποιίο του Μιχάλη Πετρίδη, που ήταν και το κεντρικότερο, στην πλατεία Ελευθερίας, εκεί που σήμερα βρίσκεται το φαρμακείο Παπαμάνου, πρώην Παντελιάδη, των Αφών Ηρακλείδη, των Αφών Παπαγιαννούλη και του Δημητρίου Παπαγιαννούλη στο πεντάγωνο όπως  έλεγαν, απέναντι από το φούρνο του Τσέλιγκα, δίπλα στο σημερινό ανθοπωλείο Δεμετζίδη. Ήταν χαρακτηριστική η μυρωδιά από αρκετά μακριά  όταν πλησίαζε κανείς την περιοχή.

Το κρασί το έφεραν τότε σε ξύλινα βαρέλια από τη Σάμο και τη Νεμέα.Ήταν παράδοση να πηγαίνουν στις κάβες για να αγοράζουν κρασί για το μεσημεριανό τραπέζι της Κυριακής.Τα ποτοποιία αυτά διέθεταν αποστακτήρια και παρασκεύαζαν ούζο και κονιάκ, που ήταν τα πρώτα σε προτίμηση ποτά την εποχή εκείνη. Σ’ αυτά με την εμφάνιση των πρώτων νεανικών πάρτι και τις επίσημες βεγγέρες στα σπίτια, προστέθηκε το βερμούτ, του οποίου η ποιότητα ήταν εξαιρετική και οι Αθηναίοι έμποροι ποτών το αγόραζαν σε μεγάλες ποσότητες. Αρκεί να αναφέρουμε ότι ήταν πρόθυμοι  να αγοράσουν το μυστικό της παρασκευής του έναντι μεγάλου χρηματικού ποσού.

Το κονιάκ και το ούζο παρασκευαζόταν από καθαρή αλκοόλη, που ήταν μονοπώλιο του κράτους με την προσθήκη αρωματικών, το μυστικό των οποίων γνώριζαν όπως είπαμε οι ποτοποιοί και κρατούσαν επτασφράγιστο. Βέβαια όλα αυτά μπήκαν στο περιθώριο, αμέσως μετά την εμφάνιση του ουίσκι, το οποίο σατίριζαν οι ελληνικές ταινίες, το σκατς όπως έλεγε ο Χατζηχρήστος παριστάνοντας τον ελληνοαμερικανό.  Είναι χαρακτηριστική η ρήση του Δημήτρη Παπαγιαννούλη προς το νεαρό Χαρίλαο Κωτίκα τότε που άρχισε να πίνει ουίσκι. Του είπε λοιπόν ο πατέρας μου  ότι στο σπίτι του το κριθάρι το έδιναν στα άλογα και το σταφύλι ανέβαζαν στο σπίτι…

Στην Πιερία επαγγελματική αμπελουργία υπήρχε στο Κίτρος και το Αιγίνιο, αλλά εξαιρετικοί αμπελώνες και σε άλλες περιοχές.Ήρθε όμως η νέα αγροτική πολιτική που επέβαλε η τότε ΕΟΚ, οι ποσοστώσεις   στην παραγωγή, η χρηματοδότηση της αναδιάρθρωσης καλλιεργειών και οι αμπελώνες στην Πιερία έναντι κάποιων χρημάτων ξεριζώθηκαν. Έτσι κάπως βγήκε η Πιερία από τους δρόμους του κρασιού και για χρόνια η αμπελοκαλλιέργεια μπήκε στο περιθώριο, εκτός μερικών στρεμμάτων που καλλιεργούσαν στο Κίτρος και λίγα στο Αιγίνιο.

Όλοι θυμούνται όμως τις περιόδους Χριστουγέννων τους παραγωγούς του Κίτρους να πωλούν τοπικό κρασί.  Διατηρώντας  μικρούς αμπελώνες, πουλούσαν το καλό σταφύλι τον Αύγουστο και με τα υπολείμματα έκαναν μούστο και διέθεταν το κρασί τα Χριστούγεννα. Την εποχή της αναδιάρθρωσης των αμπελώνων  τόσο η οικιακή παραγωγή, αλλά πολύ περισσότερο για χρήση στις κάβες ο γειτονικός Τύρναβος ήταν η πηγή προμήθειας σταφυλιών.

Το φθινόπωρο για τις κάβες της Κατερίνης, ερχόταν φορτηγό από την Αθήνα με μούστο   και άμεσα και χειρονακτικά με κανάτια  γινόταν η μεταφορά σε βαρέλια, προσέθεταν τη ρετσίνη και ήταν έτοιμη η ρετσίνα να καταναλωθεί.

Γύρω στο 1991 μια ευτυχής συγκυρία ξαναφέρνει στο προσκήνιο του κρασί της Πιερίας. Η ενοικίαση από τον οινοπαραγωγό Τσάνταλη των αμπελώνων της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου για 99 χρόνια, υποχρεώνει κατά κάποιο τρόπο στην δημιουργία και άλλων μικρότερων μονάδων. Έτσι οι παραγωγοί που ήταν έτοιμοι και βρισκόταν στο στάδιο της αναζήτησης άδραξαν την ευκαιρία να αναδειχτούν.

Ο Γεώργιος Αδάμος στο Κίτρος και ο Απόστολος Κούρτης στη Ράχη  ήταν οι πρώτοι, για να αολουθήσουν στη συνέχεια οι υπόλοιποι. Δια του Τσάνταλη λοιπόν, άνοιξαν οι δρόμοι του κρασιού για την Πιερία η οποία αν και άρχισε αργά, έχει μια αξιόλογη παραγωγή, πράγμα που επιβεβαιώνουν οι διακρίσεις και βραβεύσεις των κρασιών της.

OI ΟΙΝΟΠΟΙΟΙ ΤΗΣ ΠΙΕΡΙΑΣ

Ο πρώτος οινοποιός της κατηγορίας αυτής ήταν ο Γιώργος Αδάμος, ο οποίος μαζί με τους αδελφούς Χρυσοστόμου και τον Γιώργο Γαρυπίδη έχουν δημιουργήσει μια νέα δυναμική οινική ταυτότητα στο Κίτρος. Μεμονωμένοι παραγωγοί σε άλλα χωριά, όπως ο Νίκος Μάνος στην Κονταριώτισσα, ο Απόστολος Κούρτης στην Ράχη  ο Ιωακείμ Μαυρίδης στην Παλιόστανη, ο Σάκης Γραμματόσης στο Λιτόχωρο, ο Γιάννης Κακουλίδης στη Σφενδάμη κ.ά., προσθέτουν τις δικές τους ενδιαφέρουσες πινελιές στη γεωγραφική ένδειξη της Πιερίας. Όλοι τους είναι μικροί παραγωγοί, με λιγότερες από 30.000 φιάλες ο καθένας το χρόνο, αλλά με πολύ μεράκι και γνώση για το κρασί.

Το οινοποιείο του Κώστα Παπαγιαννούλη είναι μια οικογενειακή επιχείρηση που ξεχωρίζει για το Merlot και τα γλυκά κατά κύριο λόγο κρασιά της, με οινοποιό  τον γιο Δημήτρη. Μπαίνοντας στο χώρο, δεσπόζει η εικόνα του Αγίου Τρύφωνα, προστάτη των αμπελουργών, που γιορτάζει την 1η του Φλεβάρη. «Εγώ πάντα τότε αρχίζω το κλάδεμα (η σημαντικότερη ίσως αμπελουργική φροντίδα) και δεν με έχει προδώσει ποτέ ο Αγιος!» λέει με ικανοποίηση ο Κώστας Παπαγιαννούλης.

Μια σημαντική τουριστική κοιτίδα είναι αυτή γύρω από το Ελατοχώρι και το χιονοδρομικό του κέντρο, με ξενοδοχεία και παραδοσιακές ταβέρνες, δάση με δρυς, πλατάνια, πεύκα, οξιές και καστανιές. Όσο πιο βόρεια προχωρήσεις, τόσο περισσότερες καλλιέργειες συναντάς. Τη χαρακτηρίζει ένα πολύ όμορφο ανάγλυφο με απαλούς λόφους και είναι οργωμένη και σπαρμένη πιθαμή προς πιθαμή. Ο Κολινδρός, ένα από τα σημαντικά κεφαλοχώρια του νομού, μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος τουριστικά, αλλά επιφυλάσσει μια έκπληξη γύρω του, τα 150 στρέμματα βιολογικών αμπελιών του Κτήματος Πιερία Ερατεινή. Εδώ οι έμπειροι οινολόγοι Ανδρέας Πάντος και Παύλος Αργυρόπουλος καλλιεργούν και αναδεικνύουν (ανάμεσα σε άλλες ξένες και ελληνικές ποικιλίες) τον Κολινδρινό. Μια τοπική ποικιλία που την περιέχει ο δυναμικός και επιβλητικός  «Γυμνός Βασιλιάς» τους, ένα κρασί που παλαιώνεται σε δρύινα βαρέλια.

Αν και η Πιερία ήταν από παλιά οινοπαραγωγός περιοχή, οι περισσότερες καλλιέργειες καταστράφηκαν από τη φυλλοξήρα τις δεκαετίες του ’20 και του ’30, ενώ τη δεκαετία του ’90 εγκαταλείφθηκε εντελώς η αμπελοκαλλιέργεια. Το 2004  ο Γιώργος Αδάμου ξεκίνησε την παραγωγή εμφιαλωμένου κρασιού στην Πύδνα(Κίτρος) και σιγά-σιγά τον ακολούθησαν και άλλοι Πιεριείς. Το 2008 θεσπίστηκε στην περιοχή η ζώνη Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ) δίνοντας ταυτότητα στα κρασιά της Πιερίας.

Σήμερα στο νομό Πιερίας καλλιεργούνται αμπελώνες συνολικής έκτασης άνω των 2.000 στρεμμάτων, δραστηριοποιούνται περίπου 15 οινοποιοί, ενώ η παραγωγή εκτιμάται ότι ξεπερνά τις 200.000 φιάλες.

Κελάρι Αδάμου

Ο Γιώργος Αδάμου ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε με την εμφιάλωση κρασιού στην Πιερία το 2004. Στα 60 ιδιόκτητα στρέμματα στο Κίτρος, έναν τόπο με παράδοση στην καλλιέργεια του αμπελιού και την παραγωγή κρασιού, καλλιεργεί ξένες ποικιλίες καθώς και τις ελληνικές Ροδίτη και Μοσχάτο. Διαθέτει επτά ετικέτες -με κυρίαρχη τη Vasilissa– που έχουν κερδίσει πολλά μετάλλια σε διεθνείς διαγωνισμούς. Στο Berliner Wein Trophy του 2016 το Δεσποτικό κέρδισε χρυσό μετάλλιο και η Vasilissa αργυρό.

Οι βραβεύσεις συνολικά για το διαμάντι της οινοποιίας Αδάμου τη  Vasilissa κέρδισε δύο χρυσά βραβεία στο Βερολίνο και ένα αργυρό, δύο χρυσά στο Αλγέρι. Το niris  κέρδισε χρυσό βραβείο στο Βερολίνο, το Δεσποτικό  χρυσό βραβείο στο Βερολίνο και τη Θεσσαλονίκη και το Ροζέ αργυρό μετάλλιο στο Βερολίνο. Η οινοποιία Αδάμου είναι πολυβραβευμένη και πολυταξιδεμένη. Μετέχει με καμάρι σε διεθνείς διαγωνισμούς, δικαίως διακρίνεται και δικαιώνει τις προσπάθειες των Πιεριέων οινοπαραγωγών.

Το Κελάρι Αδάμου εμφιαλώνει περίπου 30.000 φιάλες και ασκούς σε 5λιτρα και πραγματοποιεί και λίγες εξαγωγές (10%) σε Γερμανία και Αυστρία. Το οινοποιείο βρίσκεται μέσα στο Κίτρος δίπλα στην ταβέρνα του κ.Αδάμου, που υπόσχεται πολλές απολαύσεις. Εντυπωσιακό είναι και το κελάρι του οινοποιείου όπου φυλάσσονται βαρέλια πελατών καθώς και 25.000 φωτογραφίες επισκεπτών.

Κτήμα Κούρτη-Οινόβιον

Το Κτήμα του Απόστολου Κούρτη ξεκίνησε το 2008 στην Ράχη Πιερίας, ένα χωριό μόλις 500 κατοίκων γνωστό για τα κεράσια του στα ΒΔ του Ολύμπου. Τα πρώτα αμπέλια φυτεύτηκαν το 1997 στο πρώην καπνοχώραφο της οικογένειας και σήμερα το Κτήμα Κούρτη μετρά 60 στρέμματα αμπελώνων αποκλειστικά βιολογικής καλλιέργειας.

Εκεί ο Απόστολος Κούρτης καλλιεργεί τις ξένες ποικιλίες Trebbiano, Syrah, Merlot, Chardonnay, Cabernet Sauvignon και τις ελληνικές Ασύρτικο και Ξινόμαυρο. Εµφιαλώνει, σε πέντε διαφορετικές ετικέτες, περίπου 20.000 φιάλες οίνου στο µικρό αλλά πολύ ζεστό ιδιόκτητο επισκέψιμο οινοποιείο. Περίπου 25% της παραγωγής εξάγεται σε Ιταλία, Ελβετία και Γερμανία.

Οι πρώτες διεθνείς διακρίσεις για το Κτήμα Κούρτη ήρθαν το 2011, με το ασημένιο μετάλλιο στο διαγωνισμό των Βρυξελλών για το Cabernet Sauvignon του 2008. Από τότε τα κρασιά του Κτήματος έχουν κερδίσει πολλές ακόμη διεθνείς διακρίσεις με την πλέον πρόσφατη τη βράβευση με χρυσό μετάλλιο του ερυθρού ξηρού Οίνου Οινόβιον 2013 στο Βerliner Wein Trophy τον περασμένο Φεβρουάριο.

Κτήμα Χρυσοστόμου

Ο αμπελώνας της οικογένειας Χρυσοστόμου βρίσκεται στο Κίτρος. Τα αδέρφια Νίκος και Ηλίας Χρυσοστόμου έκαναν το 2005 επάγγελμα την ερασιτεχνική ασχολία του πατέρα τους και σήμερα έχουν 125 στρέμματα με ξενικές και ελληνικές ποικιλίες.

Οι ποικιλίες που καλλιεργούνται είναι Cabernet Sauvignon, Merlot, Syrah, Λημνιώνας, Ξινόμαυρο από ερυθρές και Sauvignon Blanc, Chardonnay, Μαλαγουζιά και Ασύρτικο από λευκές. Οι αδερφοί Χρυσοστόμου εμφιαλώνουν περίπου 40.000 φιάλες ετησίως σε οκτώ ετικέτες με το 70% της παραγωγής να κατευθύνεται στην ελληνική αγορά και το υπόλοιπο να κατευθύνεται σε Αγγλία, Βέλγιο, Γερμανία και Κύπρο.

Στα σχέδια του Κτήματος Χρυσοστόμου είναι η παραγωγή κρασιού από λιαστά σταφύλια καθώς και ιδιαίτερες εμφιαλώσεις. Το καλαίσθητο οινοποιείο τους άρχισε να κατασκευάζεται το 2004 και ολοκληρώθηκε το 2007.

Οινοποιία  Παπαγιαννούλη

Ο Κώστας Παπαγιαννούλης και ο γιος του Δημήτρης μπήκαν στην αμπελοκαλλιέργεια το 1999 και δέκα χρόνια αργότερα ξεκίνησαν το οινοποιείο τους που βρίσκεται μέσα στον αμπελώνα των 20 στρεμμάτων στο 2ο χλμ Κατερίνης-Ν.Κεραμιδίου. Καλλιεργούν τις ποικιλίες Merlot, Αγιωργίτικο, Cabernet Sauvignon και Syrah.

Σύμφωνα με τον Δημήτρη Παπαγιαννούλη, το 2010 έγινε η πρώτη οινοποίηση και σήμερα το Κτήμα Παπαγιαννούλη εμφιαλώνει 15.000 φιάλες. Διαθέτει πέντε διαφορετικές ετικέτες, το Keramos κόκκινο, ροζέ, κόκκινο ημίγλυκο και λευκό και έναν αξιοπρόσεκτο γλυκό οίνο τύπου σανγκρία.

Κτήμα Ξηρομερίτη

Tο Κτήμα Ξηρομερίτη βρίσκεται στον οικισμό νέου Άνω Αγίου Ιωάννη 3 χλμ βορειοδυτικά της Κατερίνης στους πρόποδες των Πιερίων και είναι δημιούργημα του δικηγόρου Σπύρου Ξηρομερίτη. Από το 2010 τα παιδιά του, Χριστίνα και Αλέξανδρος ξεκίνησαν την αναβίωση του μικρού οικογενειακού αμπελώνα, σε ένα ιδανικό οικοσύστημα για την καλλιέργεια του αμπελιού, φυτεύοντας τον πρώτο αμπελώνα 10 στρεμμάτων με ποικιλίες Syrah. Merlot, Cabernet , Sauvignon Blanc και Aγιωργήτικο. Ταυτόχρονα επιδίωξαν την φύτευση νέων αμπελώνων με οινοποιήσιμες ποικιλίες σε συνδυασμό με τις σπουδές του Αλέξανδρου στην οινολογία- τεχνολογία ποτών στο ΤΕΙ Δράμας.

Το 2012 μέσα στο χώρο των αμπελώνων δημιουργήθηκε το οινοποιείο εμφιαλωτήριο του «κτήματος» από την Χριστίνα και έγινε η πρώτη οινοποίηση – εμφιάλωση της πρώτης ετικέτας του Kτήματος με την ονομασία «Ξηρομερίτης» με ποικιλίες Syrah. Merlot, cabernet, sauvignon blank και αγιωργήτικο. Σήμερα, ο ιδιόκτητος αμπελώνας φτάνει τα 20 περίπου στρέμματα.

Aπό το οινοποιείο εμφιαλώνονται περίπου 15.000 φιάλες και κυκλοφορούν πέντε ετικέτες του «Κτήματος» που είναι: το ερυθρό γλυκό «Christy»,  το ξηρό ερυθρό «παραδοσιακός», το κρασί παλαίωσης «ξηρομερίτης»  ΠΓΕ, ημίγλυκο ερυθρό «Αφροδίτη»   και το λευκό «ξηρομερίτης».

Παράλληλα παράγονται και τα γνήσια αποστάγματα διπλού βρασμού τσίπουρου με ή χωρίς γλυκάνισο σύμφωνα με τους παραδοσιακούς τρόπους.

Η Χριστίνα και ο Αλέξανδρος ξεκίνησαν και μια παράλληλη οικογενειακή μονάδα παραγωγής παραδοσιακών γλυκών του κουταλιού και μαρμελάδων, επιλέγοντας φρούτα του κτήματος και άλλων τοπικών παραγωγών, χρησιμοποιώντας αγνά υλικά, χωρίς συντηρητικά,  με  παλιές συνταγές διατηρώντας την παράδοση. Το 2013 δημιουργήθηκε ένας ξεχωριστός χώρος στο κέντρο της Κατερίνης (Ξηρομερίτου 4) όπου οι επισκέπτες μπορούν να δοκιμάσουν και να προμηθευτούν τα προϊόντα του Κτήματος.

Κτήμα Παντούλη

Το Κτήμα βρίσκεται στην Περίσταση Πιερίας κοντά στην Παραλία Κατερίνης 20΄ από το βουνό των Θεών τον Όλυμπο και των Μουσών τα Πιέρια. Η αγάπη για το αμπέλι και το κρασί ήταν ο οδηγός  τη επαγγελματικής ενασχόλησης ολόκληρης της οικογένειας  που με πολύ αγάπη και μεράκι δημιούργησε  το  κτήμα. Οι αμπελώνες μας, που καλύπτουν μία έκταση 40 στρεμμάτων, βρίσκονται γύρω και κοντά στο κτήμα μας και στη Χαλκιδική στην ευρύτερη περιοχή της Νέας Καλλικράτειας.

Από το 2001 στο Κτήμα Παντούλη γίνεται παραγωγή  τσίπουρου στο παραδοσιακό Αποσταγματοποιείο (διημέρου). Άλλωστε η Περίσταση είναι γνωστή για τα αποστακτήρια της από παλιά.

Το οινοποιείο, ένα έργο ζωής, ξεκίνησε το 2012 με την ένταξή σε  πρόγραμμα Leader. Παράγει κρασιά που ξεχωρίζουν για την εξαιρετική τους ποιότητα, γεύση και αγνότητα.

Ερυθρός ξηρός: Από ποικιλίες merlot, shiraz και cabernet sauvignon με βαθυκόκκινο χρώμα, σύνθετα αρώματα, δυνατό σώμα και επίγευση για παρέες με εκλεκτό γούστο στο κόκκινο κρασί.

Ημίγλυκο: Από ποικιλίες merlot και shiraz, με βαθύ πορφυρό χρώμα, εξαιρετικό άρωμα, μαλακή γεύση και αρμονική οξύτητα.

Λευκό: Από ποικιλίες ροδίτη και μαλαγουζιά, φρέσκια οξύτητα, ξανθοκίτρινο χρώμα, έντονο άρωμα και επίγευση, συνοδεύει ιδανικά πιάτα με ψάρια, θαλασσινά και κρεατικά.

Ροζέ: Από ποικιλίες merlot – shiraz, με έντονο τριανταφυλλί χρώμα ένα κρασί που συνοδεύει πολλά πιάτα και χαρούμενες στιγμές.

INFO: Στην περιφερειακή ενότητα (νομό) Πιερίας οινικό ενδιαφέρον υπάρχει στην Κατερίνη, στην Πύδνα, στην Πέτρα και στον Κολινδρό. Σε αυτές τις περιοχές οι οινόφιλοι που ενδιαφέρονται για οινοτουρισμό  έχουν αρκετές καλές επιλογές. Η Πιερία είναι τμήμα της Διαδρομής του Κρασιού των Θεών του Ολύμπου, μιας από τις διαδρομές των Δρόμων του Κρασιού της Βόρειας Ελλάδας. Από ο 2008 ο αμπελώνας της Πιερίας παράγει τους οίνους ΠΓΕ Πιερία (Τοπικός Οίνος Πιερίας).