Ήταν Δευτέρα, 19 του Οκτώβρη, όταν ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης έπεσε βαρύς επί της κεφαλής όλων όσοι έκαναν ζαβολιές, κατά τον προ ετών εφοδιασμό των Ενόπλων Δυνάμεων με το σύστημα τηλεπικοινωνιών, «Ερμής».
Το θυμάστε; Αν όχι, έπονται…
Ήταν Δευτέρα, 19 του Οκτώβρη, όταν ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης έπεσε βαρύς επί της κεφαλής όλων όσοι έκαναν ζαβολιές, κατά τον προ ετών εφοδιασμό των Ενόπλων Δυνάμεων με το σύστημα τηλεπικοινωνιών, «Ερμής».
Το θυμάστε; Αν όχι, έπονται…
Τζερεμέδες και λουφέδες.
Ναι, για! Βλέπετε, μεταξύ των καταδικασθέντων, από τηλεοράσεως, εθεάθη κι ο πανίσχυρος πρώην Διευθυντής Εξοπλισμών, κ. Ιωάννης Σμπώκος, καθότι πολιτικός φίλος – ελληνιστί, «κολλητός»! – του Άκη.
Ένα το κρατούμενο(!), λοιπόν, για να μη μου θέλετε διαφάνειες, στον τόπο ένθα από αρχαιοτάτων ετών φύονται μενεξέδες, πανσέδες, λουφέδες, καφέδες να ξυπνάν οι τζερεμέδες ή άλλα παρασιτικά φυτά και προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων ζητούμε την κατανόηση των θεραπόντων και θεραπαινίδων της Φυτολογίας, για τις ανακρίβειες σε βαθμό κακουργήματος.
Όμως, ουδεμία ευθύνη φέρουμε, όταν στα ύπατα αξιώματα βρέθηκαν, ελέω λαού, μετέπειτα ισοβίτες, με ή χωρίς αναστολή της ποινής ως την εκδίκαση σε δεύτερο βαθμό, δεν παίρνουμε όρκο, ακούστε και τον καθαρολόγο μικροσυνταξιούχο, «Μήτσο», ευλόγως, διερωτώμενο: «Η Θέμις οξεί επιτίμησε τω πελέκει ή επιτίμησε οξεί τω πελέκει, τον εκ Ρεθύμνου υιό του ποιμένος;».
«Δεν παρατάς τις δοτικές να δούμε κάτι “δεύτερη φορά αριστερά” “δοσικές” που επείγουν;» πετάχτηκε, η μανδάμ «Μήτσαινα», πάντα των αριθμών, σε πείσμα των θεωριών του συζύγου, κι ως εκ τούτου ακολούθησε ομηρικός διάλογος, του τύπου:
Ω πόποι! Γράψτε… «αλίμονο», τα χαράτσια μέσα!
– Τι μανθάνω; Φορολογεί το γήρας κι οι πιστοί στον Κάρολο (σ.σ. Μαρξ); Πάει χάλασε η Αριστερά.
– Φορολογούν, ανελλήνιστε. Οι καλοί συριζαίοι μάς τα παίρνουν αγρίως.
– Μανδάμ, γιγνώσκεις αττικήν σύνταξιν ή όχι;
– Όχι! Συ, ξέρεις από σύνταξη, υπέρ φόρων, κι οι συνταξιούχοι να τη βγάζουν Σπαρτιάτικα;
– Ω πόποι, τι μέγα άχθος την Ελληνίδα γαίαν ικάνει!
– Αυτό λέω κι εγώ. Ο Ενφιά-ς(!) θα ξεκάνει τη γραία της γωνίας, Θεός σχωρέσ’ τον μακαρίτη με το αρχοντικό. Θυμηθείτε το!
– Λόγιε Ερμή, ήμαρτον. Άκου στη γωνία(!), ο μπάρμπα-Όμηρος και μεταφράζω: «Αλίμονο, τι μέγα Χρέος βαρύνει την Ελλάδα!».
– Τι γαία, τι γραία, τέτοιες δύσκολες ώρες; Αλλά ο Ερμής που ήτο κι «εμπoρευάμενος», εκτός από γραμματιζούμενος, «Κερδώος» στο πιο λόγιο, γιατί δεν βάζει πλάτη να ξαλαφρώσουμε;
Έλα μου ντε! Δύσκολη η απάντηση στο ανωτέρω ερώτημα. Έτσι, ο συζυγικός διάλογος έληξε άδοξα και κατεβάζουμε το κρατούμενο. Διότι, ως πόσες επενδύσεις να κουβαλήσει κι ένας Ερμής, για να ρεφάρουμε, αέρας στα φτερά Του(!), όταν επί σειρά δεκαετιών έδιναν κι έπαιρναν τα μπαξίσια, το είπαμε;
Τέλος πάντων. Το γεγονός ότι οι «Σφήνες» το κακό καταδιώκουν, τους πανίσχυρους διώκουν και το δίκιο επιδιώκουν, τι γράφω ο άνθρωπος(!), δεν σημαίνει ότι θα ακυρώσουμε τα ιερά δικαιώματα του κατηγορουμένου, κι ο μπάρμπα Όμηρος, συγγνώμη, ο «Μήτσος» γράφει τον επίλογο εμμέτρως.
Η «Οδύσσεια» ενός σοσιαλιστή.
Με ρίξανε στο κάτεργο, εμέ τον Γιάννη Σμπώκο,
ο σοσιαλιστής βοσκός τι ήθελα τον θώκο;
Στο τόσο δεν ευθύνομαι, φύλαξα Θερμοπύλες,
το κρίμα είναι του «Ερμή» που άνοιξε της πύλες
κι έκαναν ντου τα «τρωκτικά», γνωστοί ως «μιζαδόροι»,
να φάω την ειρκτή εγώ κι εσάς να τρων οι φόροι.
Άκουσες, Αλέξη; Βάλε στη θέση του κάθε τζερεμέ πριν πιάσουμε όλοι μαζί τα… οϊμέ!
Μάλιστα!
-Ω-