Μια ξεχωριστή βραδιά έζησε η Κατερίνη την Παρασκευή 30 Μαΐου, στο βιβλιοπωλείο «Νέστωρ», με καλεσμένο τον Γιάννη Αγγελάκα και θέμα δύο από τα βιβλία του: «Ο μεγάλος μαθητής και ο μικρός δάσκαλος» και «Ο Τίγρης, το Κοράκι κι ο Θεός». Άνθρωποι κάθε ηλικίας συγκεντρώθηκαν, στο ζεστό και φιλόξενο χώρο του βιβλιοπωλείου για να συναντήσουν από κοντά μια από τις πλέον εμβληματικές μορφές της σύγχρονης ελληνικής μουσικής και λογοτεχνίας. Η εκδήλωση, αφιερωμένη στην παρουσίαση του συγγραφικού του έργου, αποτέλεσε μοναδική ευκαιρία για τους φίλους του να τον γνωρίσουν όχι μόνο ως τραγουδιστή και μουσικό, αλλά και ως συγγραφέα, ποιητή και στοχαστή.
Ο Γιάννης από την Ελληνική Ροκ Σκηνή στην Λογοτεχνία
Ο Γιάννης Αγγελάκας έγινε αρχικά γνωστός ως ηγετική μορφή του ιστορικού ροκ συγκροτήματος «Τρύπες», με το οποίο καθόρισε την ελληνική ροκ σκηνή από τη δεκαετία του 1980 και μετά. Τα τελευταία χρόνια, όμως, έχει στραφεί με ιδιαίτερο πάθος προς τη λογοτεχνία. Έχει ήδη εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές και δύο πεζογραφήματα που γνώρισαν θερμή υποδοχή από το κοινό. Μέσα από τα βιβλία του, ο Αγγελάκας εξερευνά βαθιά υπαρξιακά, φιλοσοφικά και κοινωνικά ζητήματα, με έναν λόγο λιτό και άμεσο, αλλά βαθύτατα ποιητικό.
Μια συνάντηση μεταξύ φίλων και θαυμαστών
Τον σπουδαίο άνθρωπο και δημιουργό προλόγισαν τρεις φίλοι και συνεργάτες του: ο Κωνσταντίνος Αϊβαζόγλου, επαγγελματίας σεφ, ο Γιώργος Λαναράς, συμβολαιογράφος, και ο Μάριος Αμαξόπουλος, δικηγόρος.
Ιδιαίτερα θερμή και ανθρώπινη ήταν η εισαγωγή του κ. Αϊβάζογλου, ο οποίος με χιούμορ και συγκίνηση μοιράστηκε προσωπικές στιγμές από τη μακρόχρονη φιλία τους και ευχαρίστησε τον συγγραφέα για το λογοτεχνικό του έργο που έγινε αφορμή αυτής της «φιλικής επανένωσης» των τεσσάρων τους.
Ο κ. Λαναράς μίλησε για το βιβλίο «Ο μεγάλος μαθητής και ο μικρός δάσκαλος», διαβάζοντας αποσπάσματα και εστιάζοντας στην υπαρξιακή και εσωτερική αναζήτηση που το διαπερνά, αναδεικνύοντας την προσήλωση του συγγραφέα στην ελευθερία της έκφρασης.
Ο κ. Αμαξόπουλος, με τη σειρά του, ξενάγησε το κοινό στο βιβλίο «Ο Τίγρης, το Κοράκι κι ο Θεός», ένα έργο βαθιά λυρικό και θεατρικό, με εμφανείς αναφορές στους ποιητές Ουίλιαμ Μπλέικ και Έντγκαρ Άλλαν Πόε. Το βιβλίο αυτό σκιαγραφεί έναν φανταστικό κόσμο όπου η ποίηση είναι θανάσιμο αμάρτημα, μα στο βάθος του αναδεικνύεται η ανάγκη για δημιουργία, η οποία παρουσιάζεται ως αλυσιδωτή και συλλογική: “τελικός δημιουργός είναι ο ίδιος ο αναγνώστης, που καλείται να φανταστεί και να ονειρευτεί τον δικό του παράδεισο”.
Μέσα από τα λόγια του ίδιου του κ. Αγγελάκα αναφορικά με το έργο του: “Το βιβλίο αυτό αποτελεί υπενθύμιση του πόσο απαραίτητοι είναι οι ποιητές και η ανάγκη να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε μέσω αυτών”
Ο ίδιος ο Γιάννης Αγγελάκας, ευχαρίστησε θερμά τους φίλους του για τον πρόλογο και χαρακτήρισε τα βιβλία του ως «αποτέλεσμα μιας αέναης κουβέντας με τον εαυτό μου». Μέσα από μία φιλική και διαλογική συζήτηση με το κοινό, μίλησε για τα παιδικά του χρόνια, τις επιρροές του, τους «μικρούς δασκάλους» της ζωής του, την εποχή πριν από τις Τρύπες, αλλά και τη σχέση του με τη μουσική και την ποίηση.
Έκανε μια αναφορά στους ποιητές που τον έχουν εμπνεύσει – εκτός από τον Μπλέικ και τον Πόε, ανέφερε και τον Καβάφη και τον Έλιοτ. Μίλησε για τον “Θεό” στο βιβλίο του, που εμφανίζεται με τη μορφή ενός Εκδότη που διστάζει να επενδύσει στην ποίηση και προτιμάει την “ασφαλή” λογοτεχνία, σχολιάζοντας με αυτό τον τρόπο τη σύγκρουση ανάμεσα στη λογοτεχνία και την ποίηση, τόσο στον φανταστικό κόσμο του βιβλίου όσο και στον πραγματικό.
Σε ερώτηση για το πότε θα ξανατραγουδήσει, απάντησε καθησυχαστικά: «Δεν θα αργήσω».
Ο Αγγελάκας παραδέχθηκε πως το κύριο μέσο έκφρασής του, ήταν και συνεχίζει να είναι, το τραγούδι – ένας συνδυασμός λόγου και μουσικής, και πως η γραφή του συνοδεύεται πάντα από έναν εσωτερικό ρυθμό -έναν drummer, όπως είπε χαρακτηριστικά. Όταν ερωτήθηκε για την έμπνευση πίσω από το δημοφιλές του τραγούδι «Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ», εξήγησε πως το έγραψε αρχικά σε μια προσπάθεια αυτοεμψύχωσης, μα τελικά έγινε σύμβολο ενδυνάμωσης για ολόκληρη τη ροκ κοινότητα. Το ίδιο εμψυχωτικό μήνυμα επιδιώκει να περάσει και μέσα από τα βιβλία του.
Μια βραδιά που έφερε κοντά τον διάλογο και την λογοτεχνία
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με υπογραφή βιβλίων και σύντομες προσωπικές συναντήσεις του Αγγελάκα με τους αναγνώστες του. Ήταν μια βραδιά που ένωσε τη μουσική, την ποίηση και την πεζογραφία σε ένα αρμονικό σύνολο, αποδεικνύοντας πως ο λόγος —είτε τραγουδιέται, είτε γράφεται— παραμένει ένα ισχυρό εργαλείο έκφρασης και επικοινωνίας.
Η βραδιά έκλεισε με έντονη συγκίνηση, αμοιβαία εκτίμηση και μια κοινή υπόσχεση: η ποίηση και η μουσική δεν θα σταματήσουν ποτέ να μας ενώνουν και να μας εμπνέουν.
Η παρουσία του Γιάννη Αγγελάκα στην Κατερίνη άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα και επιβεβαίωσε πως πρόκειται για έναν ακάματο δημιουργό που συνεχίζει να εμπνέει με τη σκέψη, το ήθος και το έργο του.
