Εις ώτα μη ακουόντων
Τελικά πάμε καλύτερα ή χειρότερα; Η απάντηση είναι απλή: μέχρι που να μπορούμε να πληρώνουμε τους φόρους θα πάμε καλύτερα. Μετά δεν ξέρουμε. Γι’ αυτό η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας ξεζουμίσει ώστε να μην μείνει τίποτε για την επόμενη.
Ο νέος προϋπολογισμός θα έχει μόνο μειώσεις σε κοινωνικές παροχές και εισοδήματα αλλά αυξήσεις σε φόρους και αφαιμάξεις. Το μόνο που αυξάνεται είναι η πρόβλεψη για νέους δημόσιους υπάλληλους (να μην ξεχνάμε τα όσια και ιερά της κομματοκρατίας).
Θα περίμενε κανείς ότι με όλα αυτά τα μέτρα το χρέος θα μειωνόταν. Αλλά αυτό το άτιμο όσο τρώει από τις σάρκες μας τόσο μεγαλώνει. Οι δανειστές τρίβουν τα χέρια τους με τα μπερεκέτια που τους έτυχαν. Ο κ. Ντάϊσεμπλουμ αυτός ο πρώην εχθρός, ηράσθει σφόδρα τον Αλέξη και εκλιπαρεί να μην φύγει αυτή η κυβέρνηση και καλεί την αντιπολίτευση να την βοηθήσει να μας ξεζουμίσει πιο γρήγορα!
Θα πει τώρα κάποιος να κάνουμε υπομονή «ταχ’ αύριον έσετ’ άμεινον» που μαθαίναμε στα Ειδύλλια του Θεόκριτου, δηλαδή μπας και την άλλη χρονιά καλυτερέψουν τα πράγματα. Ο κ. Φίλης (τον μόνο που πιστεύουμε) είπε ότι φέτος το πλεόνασμα θα απαιτήσει λίγα σκληρά μέτρα αλλά του χρόνου θα πρέπει να κάνουμε μεγαλύτερες θυσίες!
Βέβαια, πρόσθεσε, ότι αν όλα πάνε καλά, στη Δευτέρα Παρουσία θα τρώμε με χρυσά κουτάλια. Αλλά αν δεν έχουμε ανάπτυξη και επενδύσεις πώς θα γίνουν όλα αυτά;
Εδώ έχουμε το εξής παράδοξο: ο μισός ο Σύριζα τρώγεται με τον άλλον μισό και δεν αφήνει να φάει και η αντιπολίτευση λιγάκι.
-Θέλουμε επενδύσεις αλλά με τους όρους που θέλουμε εμείς (δηλαδή δεν θέλουμε) λεν οι μισοί.
– Να βάλουμε λίγο νερό στο κρασί μας και να τα βρούμε, αντιτείνουν οι πιο λογικοί.
-Δεν θα προδώσουμε τα ιδανικά που μας ανέβασαν στην εξουσία!
-Βρε ας μην ήταν ο Αλέξης και θα κοιτούσατε τη βουλή με το μακαρόνι.
Φυσικά αυτά λέγονται στα άδυτα γιατί στο προσκήνιο παίζεται το θέατρο του παραλόγου με την αντιπολίτευση να ψάχνει για κάποιο ρόλο, και αφού τα ανέλαβε όλα ο Σύριζα, ρίχτηκαν στο τέλος όλοι στον Καμμένο! Ο Μπούλης (κατά τον κ. Τσίπρα) όμως δεν δίνει δεκάρα αφού τον στηρίζει με νύχια και με δόντια όλος (μα όλος) ο Σύριζα! Δηλαδή τέτοιος έρωτας πρώην αριστερών με πρώην δεξιό δεν ματάγινε. Φαίνεται ότι το νταραβέρι (αχρεία λέξη) έγινε στο μέσο της μετάλλαξης στον δρόμο για την εξουσία!
Αλλά εδώ δεν είναι Εσπερία για να μας απασχολούν τέτοιες ιδιωτικές υποθέσεις. Αφού τα έχει γιατί να μην τα φάει στο καζίνο ή όπου αλλού του κάνει κέφι; Από την τσέπη μας τα πήρε; (αυτό πρέπει να ελεγχθεί). Αν νομίζουν στην αντιπολίτευση ότι με τέτοιες τρακατρούκες θα πέσει η κυβέρνηση πλανώνται πλάνην οικτρά. Έχουν έργο να τελειώσουν οι ζηλωτές του Σίβα.
Για όσους δεν ασχολήθηκαν με την ινδική μυθολογία, ο Σίβα ήταν θεός της ανακαίνισης αλλά κυρίως της καταστροφής και του ολέθρου. Διαλέγετε όποια ερμηνεία από τις τρεις θέλετε.
Κώστας Δαλακιουρίδης