– Όλα είναι κρίμα! Πολύ κρίμα!
– Θα ήθελα παρακαλώ μια περαιτέρω ανάλυση!
– Όπα! Τι ευγένειες είναι αυτές;
– Τι θες να πεις; Ότι δεν είμαι ευγενές άτομο;
– Εντάξει ρε, τσιμπάς αμέσως! Χαλάρωσε!
– Και τι ήθελες να πεις προηγουμένως;
– Τα χάλια μας, τα μαύρα μας τα χάλια! Αποδείχτηκε ακόμη μια φορά τι είναι η πολιτική και οι πολιτικοί!
– Δεν χρειάζεται να το πεις δυο φορές, το κατανοήσαμε!
– Έλα, δούλεψε λίγο τον εγκέφαλο! Το ένα είναι με ήτα και το άλλο με όμικρον γιώτα! Τι; Το σκέφτεσαι ακόμη; Δεν το έπιασες;
– Α! Ναι, ναι! Έχεις δίκιο! Και γιατί τα έβαλες μαζί τους;
– Δεν τα έβαλα μαζί τους, απλώς το διασκεδάζω το όλο θέμα! Άλλα μας λένε το πρωί κι άλλα λαλούν το βράδυ!
– Δηλαδή;
– Δεν βλέπεις τον πανικό που επικρατεί μέχρι …λιθοβολισμού ένα πράγμα; Δηλαδή εγώ τώρα έχω το …δικαίωμα κάποιον να τον κάνω Θεό, να παρατρέχω δίπλα του…
– Παρατρεχάμενος δηλαδή…
– Ακριβώς, θεό να τον ανεβάζω θεό να τον κατεβάζω!
– Και τώρα τον κατεβάζεις μόνο!
– Α! Γειά σου!
– Είδες τι σου είναι; Διότι η Ιστορία η μεγαλύτερα επιστήμη των επιστημών απέδειξε πολλά πράγματα! Μηδένα προ του τέλους μακάριζε! Στο τέλος θα φανερωθεί το αληθινό πρόσωπο και θα μας αφήσει με ανοιχτό το στόμα, με το ηλίθιο βλέμμα μιας αγελάδας, να τα έχουμε χαμένα, εμείς τι κάνουμε τώρα; Παραμένουμε επί των επάλξεων; Αλλάζουμε επάλξεις; Και; Άρα τι υποστήριζα πριν; Δεν το υποστηρίζω τώρα; Άλλαξα γνώμη; Δεν μου αρέσει τώρα;
– Εμ, να πρόσεχες, να κάνεις σωστές επιλογές, όχι βιαστικές, διότι μετά θα τρέχεις στα μαγαζιά να το αλλάξεις για να φορέσεις κάτι άλλο, διότι το χρώμα αυτό δεν σου πάει, δεν φωτίζει αρκετά το πρόσωπό σου, το βαρύνει λίγο, το σκοτεινιάζει, τα προσέχουν αυτά!
– Λες για αυτό;
– Εμ, τι νόμιζες; Εμείς δεν έχουμε γνώμη; Κοίτα πίσω στην Ιστορία, με πόσα ανέκδοτα θα διασκεδάσεις, κι άμα τους ρωτήσεις έτοιμη την έχουν την απάντηση, οπότε λες, ας συμφωνήσω μωρέ, δεν πάει να καεί και το παλιάμπελο!
– Το …μωρέ χαλάει όλη τη δουλειά!
