Πολλοί έχουν την αδυναμία, πάντα να βρίσκουν κάτι για να γκρινιάζουν. Μήπως κι εσύ γκρινιάζεις όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά με σένα; Αν ναι, τότε
διάβασε το παρακάτω κείμενο που θα σε βοηθήσει να μάθεις να μην γκρινιάζεις.
Διηγείται κάποιος: Σήμερα, πάνω στο λεωφορείο είδα ένα κορίτσι με χρυσαφένια μαλλιά, κι ευχήθηκα να’μουνα έτσι κι εγώ σαν κι αυτό.
Όταν όμως ξαφνικά σηκώθηκε για να κατέβει, την είδα να κουτσαίνει καθώς προχωρούσε στον διάδρομο. Είχε ένα πόδι και στηρίζονταν σε δεκανίκια. Καθώς περνούσε από κοντά μου, μου χαμογέλασε. Και τότε, αυθόρμητα είπα: Ω, Θεέ μου, συγχώρεσέ με όταν γκρινιάζω. Εγώ έχω δυο πόδια και ο κόσμος είναι δικός μου.
Στάθηκα ν’ αγοράσω καραμέλες στο περίπτερο.
Το αγοράκι που τις πουλούσε είχε μια γλυκύτητα, μια ιδιαίτερη χάρη.
Του μίλησα. Φαινόταν τόσο χαρούμενος.
Καθώς έφευγα, μου είπε: « Σ’ ευχαριστώ. Ήσουνα τόσο ευγενικός. Είναι ευχάριστο να μιλάς με άτομα σαν κι εσένα. Βλέπεις είμαι τυφλός», είπε.
Ω, Θεέ, συγχώρεσε με όταν γογγύζω.
΄Εχω δυο μάτια κι ο κόσμος όλος είναι δικός μου.
Αργότερα, καθώς περπατούσα στον δρόμο
είδα ένα παιδί με γαλανά μάτια.
Καθόταν και παρακολουθούσε τ’ άλλα παιδιά που έπαιζαν. Δεν ήξερε τι να
κάνει. Στάθηκα μια στιγμή και του είπα:
« Γιατί δεν παίζεις με τ’ άλλα παιδιά, αγαπητέ μου;»
Με κοίταξε στα μάτια χωρίς να πει λέξη. Και τότε κατάλαβα ότι δεν μπορούσε ν΄ ακούει.
Και σκέφτηκα, γιατί να γκρινιάζω.
΄Εχω δυο αυτιά κι ο κόσμος είναι δικός μου.
Με πόδια που με πάνε εκεί που θέλω.
Με μάτια να βλέπω το χρυσαφένιο ηλιοβασίλεμα.
Μ’ αυτιά ν’ ακούω τη γλυκιά μουσική…
Ω, Θεέ, συγχώρεσέ με όταν γκρινιάζω.
Είμαι ευλογημένος και προνομιούχος πράγματι, ο κόσμος είναι δικός μου.
Στ΄αλήθεια, στάθηκες ποτέ να σκεφτείς πόσο πλούσιος και προνομιούχος είσαι; ΄Εχεις πόδια, μάτια, αυτιά, δόντια… Πόσα εκατομμύρια δεν θα έδινες ν’ αποκτήσεις κάποιο μέλος του σώματος σου, που δεν το έχεις. Υπάρχουν συνάνθρωποι σου που δεν έχουν υγεία, δεν έχουν μάτια ή αυτιά ή πόδια ή χέρια ή… κι όμως αντιμετωπίζουν τη ζωή με αισιοδοξία. Κι εσύ, αγαπητέ μου, έχεις ένα μικρό ατύχημα, μια αποτυχία, μια απογοήτευση κι αρχίζεις να γκρινιάζεις. Αλλά κι εσύ που έχεις υγεία και είσαι αρτιμελής και έχεις του κόσμου τ’ αγαθά, γιατί είσαι απαισιόδοξος και γκρινιάζεις επειδή έχασες το αστικό για 2 λεπτά, ή γιατί περιμένεις λίγο παραπάνω στην ουρά της τράπεζας ή… Στάσου για λίγο και ευχαρίστησε τον Δημιουργό σου για την υγεία σου κι έχεις όλα τα μέλη του σώματος σου.
Απόδοση: Γεώργιος Σ. Κανταρτζής
