Του Βασίλη Μόσχη
– Θέλω τη βοήθεια σου!
– Όπως; Θα με βάλεις να σκάψω στο χωράφι;
– Όχι ρε!
– Θα με βάλεις στα καπνά;
– Όχι ρε!
– Ούτε θα με βάλεις να μαζέψουμε κεράσια!
– Τώρα κεράσια; Τελειώσαμε!
– Εντάξει τότε! Για πες τι βοήθεια θες;
– Θα σου πω ένα μυστικό!
– Για πες!
– Μεταξύ μας όμως, μην σου φύγει τίποτα!
– Τάφος ρε! Λέγε!
– Λοιπόν, εγώ από πάντα είχα όνειρο να γίνω πολιτικός!
– Εσύ κι ένα σωρό Έλληνες!
– Είμαστε πολλοί δηλαδή!
– Για λέγε! Και γιατί δεν έγινες; Δεν σε είδα καμιά φορά να ασχολείσαι με τα κοινά!
– Πάντα είχα έναν ενδοιασμό!
– Τι ενδοιασμό;
– Αν μπορώ να τα καταφέρω!
– Καλά, βλάκας είσαι; Οι άλλοι δηλαδή τι έχουν και μπορούν; Εσύ δεν θα μπορείς, που σ’ έχω και για έξυπνο και διαβασμένο πολύ!
– Εδώ είμαστε! Εγώ γιατί νιώθω λίγο βλάκας, λίγο ηλίθιος…
– Πως σου ήρθε τώρα αυτό; Χαζός είσαι;
– Να και εσύ ο ίδιος αναρωτιέσαι αν είμαι χαζός.
– Τρόπος του λέγειν, δεν το εννοούσα…
-Ορισμένα πράγματα δεν τα καταλαβαίνω…
– Όπως;
– Να, τώρα, με τις συζητήσεις περί του ονόματος της Μακεδονίας…
– Εεε…
– Δεν είπε ο Πάνος ότι δεν θα συμφωνήσουν ποτέ αν υπάρχει ο όρος Μακεδονία, δεν θα το επικυρώσουν αυτό;
– Ναι, έτσι είπε;
– Τώρα γιατί δεν είπε τίποτα;
– Ακόμη δεν φτάσαν στην επικύρωση.
– Από κει και πέρα μπερδεύομαι λίγο…
– Γιατί ρε, είναι ξεκάθαρα τα πράγματα…
– Αφού έπεσαν οι υπογραφές…
– Ναι, και;
– Ο Πάνος δεν είπε τίποτα.
– Γιατί να πει; Όταν θα έρθει προς επικύρωση!
– Δεν σε καταλαβαίνω !
– Όταν θα ζητηθεί να γίνει επικύρωση, από τη βουλή μάλλον!
– Και μέχρι τότε δηλαδή δεν θα ισχύουν οι υπογραφές;
– Ξέρω εγώ;
– Αφού θα αρχίσει η διαδικασία εφαρμογής των όρων της συμφωνίας που λέει το ένα, το άλλο, το παραδίπλα, το αφαιρούμε , το βάζουμε… Και να στο ΝΑΤΟ, και να στην Ευρώπη…
– Ναι εννοείται…
– Εμ, τότε η επικύρωση τι θα κάνει;
– Δεν θα επικυρώσει αν είναι αρνητική.
– Και τι θα γίνει τότε;
– Τι θες να γίνει;
– Θα ακυρωθούν οι υπογραφές;
– Καλά, χαζός είσαι; Υπογράφουμε και ξευπογράφουμε; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.
– Τότε;
– Τι τότε;
– Η επικύρωση που περιμένει ο Πάνος;
– Α! Αυτό εννοείται!
