Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Πως είσαι καημένε μου έτσι! Τι μαύρο χάλι;
– Τι λε ρε;
– Δε λε! Έχω μάτια και βλέπω!
– Και τι βλέπεις;
– Μια μιζέρια από πάνω μέχρι κάτω! Δες! Δες!
– Με δουλεύεις!
– Όχι, ρε ηρέμησε! Σε πειράζω! Να αλλάξουμε λίγο το κλίμα! Να διασκεδάσουμε τη μιζέρια μας!
– Να το, το ‘πες πάλι!
– Ποιο ρε;
– Μιζέρια!
– Και γιατί; Σου φαίνεται παράξενο; Και με τη βούλα παρακαλώ! Με σφραγίδες, με υπογραφές!
– Τι είναι όλα αυτά;
– Επίσημα πράγματα! Όχι αερολογίες!
– Δηλαδή;
– Είμαστε πέμπτοι παγκοσμίως!
– Πέμπτοι; Πάλι καλά! Ωραία θα ήταν να είχαμε βγει πρώτοι, έτσι για να τους αποδείξουμε ότι όταν θέλουμε μπορούμε!
– Τι λε ρε; Αυτήν την πρωτιά δε την θέλει κανείς. Κανένας απολύτως! Από την τελευταία θέση και πάνω θέλουν να είναι!
– Πρώτη φορά ακούω που δεν θέλει ο άλλος να είναι πρωταθλητής!
– Πρωταθλητής στην μιζέρια ρε;
– Άντε!
– Αμέ! Είμαστε πέμπτοι με πρώτη την Βενεζουέλα! Καλά αυτή έχει ξεφύγει τελείως, πρώτη και σε δική της κατηγορία! Ο πληθωρισμός της θα φτάσει στο οκτώ εκατομμύρια τοις εκατό! Θέλει πολύ δρόμο για να την φτάσει κανείς! Μετά η Αργεντινή, η Νότιος Αφρική, τέταρτη η Τουρκία και στη συνέχεια …ταρατατζούμ… εμείς! Πέμπτοι σου λέω!
– Τουλάχιστον δεν είμαστε πρώτοι!
– Τώρα συνήλθες! Παρηγοριά στον άρρωστο!
– Και τι σημαίνει αυτό με τη μιζέρια; Τι είδους μιζέρια;
– Ότι η οικονομία μας είναι μίζερη σύμφωνα με τον δείκτη Misery Index της Bloomberg!
– Καλά εδώ που τα λέμε δεν είναι και αλλιώς τα πράγματα! Έχουμε τόσα χρόνια που γυροφέρνουμε στην ίδια γειτονιά! Καλά και πως βρίσκουν τη μιζέρια;
– Είναι σχετικά με τον πληθωρισμό και την ανεργία!
– Α! Καλά κρασά! Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα!
– Και αφού είναι η οικονομία μας μίζερη, μιζεριάζουμε κι εμείς! Έτσι πάει!
– Ρε, μου ήρθε μια φλασιά!
– Για πες την.
– Πρώτοι είμαστε!
– Που ρε;
– Στην μιζέρια!
– Αφού σου λέω είμαστε πέμπτοι!
– Ναι, αλλά στην Ευρώπη; Δεν είμαστε πρώτοι;