Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Πάλι έχουμε εκκρεμότητες!
– Καλοκαιριάτικα;
– Εμ, καλοκαιριάτικα!
– Και πότε θα πάμε διακοπές;
– Αυτό είναι υπό συζήτηση!
– Τι συζήτηση; Δεν αποφάσισες που θα πας;
– Μακάρι να ήταν αυτός ο προβληματισμός!
– Το θέμα δεν είναι που θα πας, αλλά αν θα πας!
– Δεν σε καταλαβαίνω!
– Ρε, αν έχεις αποφασίσει και αν έχεις γεμάτη τσέπη δεν έχεις πρόβλημα το που θα πας. Πας και πας και ξαναπάς! Αυτή τη στιγμή το θέμα είναι ότι δεν πάμε! Διότι δεν μπορούμε!
– Έλα ντε! Ούτε δυο τρεις μέρες;
– Κοίτα να σου πω, αν κάνω αιματηρές οικονομίες, κόψω το τσιγάρο, ελαττώσω το φαγητό στο ήμισυ, δεν βάλω το ερ κοντίσιον να δουλεύει, δεν ανάβω τα φώτα, προλάβαινω να μαζέψω λεφτά για να την κοπανήσω, και μη φανταστείς… σε κάποια άκρη θα βολευτώ κι εγώ…
– Είδες; Ρε, άμα θέλει ο άνθρωπος όλα μπορεί να τα καταφέρει… Να μ’ ακούς!
– Επειδή το θέμα έχει ξεφύγει να σου πω ότι οι εκκρετμότηες αφορούν στη δόση που περιμένουμε. Και μην βιαστείς, δεν αφορά προσωπικά εμένα η δόση, είναι η γνωστή δόση που ταλαιπωρεί τη χώρα και τους υπηκόους της!
– Γιατί τι έγινε;
– Υπάρχουν εκκρεμότητες για τέσσερα προαπαιτούμενα!
– Ένα πες μου, πες μου ένα προαπαιτούμενο…
-Να λειτουργούν τα καταστήματα και τις Κυριακές!
– Εγώ ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω τι θα γίνει άμα ανοίγουν τα μαγαζιά κυριακάτικα! Θα αυξηθεί ο τζίρος; Πως; Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα αυξηθούν τα έξοδα… Και εδώ που τα λέμε κάνουμε το σκατό μας παξιμάδι για να είμαστε εντάξει στα τρέχοντα και τωρινά!
– Προφανώς είναι η τελική βολή για τους μικρομεσαίους! Και μάλλον αυτό θέλουν! Για να μείνουν οι αλυσίδες προφανώς; Προφανώς! Διότι σου λέει μπορεί να έχουν κλείσει μερικές χιλιάδες επιχειρήσεις αλλά δεν έκλεισαν όλες! Βουρ στον πατσά!
– Ή ταν ή επί τας δηλαδή!
– Όχι, όχι δεν τους ταιριάζει αυτή η ατάκα!
