FETO: Το παράλληλο κράτος
Μες στη ζωή δρόμοι ανοίγονται σωρό,
διαλέγεις έναν, τον τραβάς κι όπου σε βγάλει,
μα είναι πάντα κι ένα μονοπάτι πλαϊνό
που σε καλεί για περιπέτεια μεγάλη.
Στο μονοπάτι αν μπουκάρεις βιαστικά,
«βίους παράλληλους» θα συναντήσεις
αλλά θα κλάψεις μ’ αναφιλητά,
που στα αγκάθια θέλησες να σεργιανίσεις,
ανταποκρίθηκε στα διά του τίτλου κελεύσματα τού εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, η καλλικέλαδη, μανδάμ «Μήτσαινα», παραφράζοντας αξέχαστη δημιουργία απ’ τα παλιά, κι ο μικροσυνταξιούχος σύζυγος να μην εξανίσταται, αναφωνώντας: «Νέο ακανθώδες ζήτημα, από “σφηνών”; Ξυπόλητος δεν συμμετέχω του δράματος!».
Διότι, η ανωτέρω αντίδραση, εύλογη για παντρεμένους επί μακρόν, αποδεχόμαστε, τον παρέσυρε να φανερώσει πρόωρα το γριφώδες περιεχόμενο των σημερινών «σφηνών», επιπολαίως διερωτώμενος: «Έπεται πραγματεία, εντός εναλλάξ των “νομισματικών παραλλήλων Γκάααλμπρεϊθ”, να ταμπουρωθώ στο νομισματοκοπείο ή δικτατορία, εντός εκτός κι επί τ’ αυτά των εξ ανατολών γειτόνων, για να σημάνω, “ο σώζων εαυτόν σωθήτω”, συναγερμό ;» και το χειρότερο, φιλόμουσοι αναγνώστες μου;
«Πιάσε δυο κράνη, κατεπειγόντως!» πρόσταξε η μανδάμ, καλώντας τον αντιρρησία να παραφράσουν Γιάννη Λογοθέτη, άδοντες ντουέτο:
FETO: Το παράλληλο κράτος.
– Είμαι πολύ γενναίος, / βεβαίως – βεβαίως. / Είμαι πολύ γενναίος, / πείτε με κι Ερντογάν. / Οι κόποι τού ιμάμη / θα παν όλοι χαράμι, / ακούστε τον πώς κάμει, / φωνάζοντας: Αμάν!.
– Είσαι πολύ γενναίος. / Αλήθεια; Βεβαίως!
– Είμαι πολύ γενναίος, / ιδίως στα πογκρόμ. / Τους στρατηγούς τελειώνω, / τα Μι-Μι-Ε φιμώνω, / στους σύμμαχους τα χώνω, / είμαι η μόνη λύση, / κι αν ο λαός θελήσει, / θα στήσω «λαιμητόμ!».
– Το παίζεις και ακμαίος. / Αλήθεια; Βεβαίως!
– Είμαι πολύ ακμαίος / μηνύστε τού Γκιουλέν. / Διαβάζω το Κοράνι, / Αλλάχ μη μας ξεκάνει, / όσα κι αν γράψει ο τύπος / είμαι σκληρός ο τύπος / και της καρδιάς μου ο χτύπος / ζητάει το… «μπλε μαρέν»!
– Εν τέλει είσαι ωραίος. / Αλήθεια; Βεβαίως!
-Είμαι πολύ ωραίος, / βεβαίως – βεβαίως, / θα φυλακίζω έως / να κάμψω τον εχθρό. / Στους ευρωπαίους λέω: / Εγώ δεν καταρρέω, / τι κουβαλώ το νέο / και θα αντισταθώ.
«Μπουγιουρούμ εφέντη, να μας ξηλώσετε τα γαλόνια, σφάλλαμε!» απολογήθηκε, ο «Μήτσος», υποδυόμενος τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων, Χουλουσί Ακάρ, και ακαριαία στη βάση του Ιντσιρλίκ, ιδού ο πέραν του ατλαντικού στρατηγός Ντάνφορντ, να προσπαθεί να καλμάρει τον «σουλτάνο», σπουδαίο έρεισμα του ΝΑΤΟ η Τουρκία γαρ, αλλά πού;
Τέλος πάντων. Επειδή παρόμοιες συνομιλίες είναι άκρως απόρρητες, ως γνωστόν, επανακάμπτουμε εντός ημεδαπών παραλλήλων, για «fast track» αναδρομή στο προ έτους:
IOU: Το παράλληλο νόμισμα.
Γκαλμπρέιθ απεργάζεται την αλλαγή νομίσματος,
να φύγουμε απ’ το ευρώ, ασχέτως αντικρίσματος,
και να βρεθούμε στις ουρές για ένα φραντζολάκι,
ένεκα τα χρεόγραφα του Γιάνη Βαρουφάκη.
Αντισταθείτε Έλληνες, αδέρφια δείξτε θάρρος,
πριν επιστρέψει η δραχμή και όποιον πάρει ο χάρος,
κάλλιο να μην ενδώσουμε εις τις παραλληλίες
και στο ευρώ να μείνουμε δεχόμενοι θυσίες,
απάγγειλε, ο «Μήτσος», ευκαιρίας δοθείσης, ας όψονται οι «εφιάλτες» του περσινού καλοκαιριού, που ευχόμαστε να μη ζήσει ούτε ο χειρότερος εχθρός μας, οπότε πού είστε αναγνώστες μου, τις πανωλεθρίες μέσα;
Η πεπατημένη, παρότι επώδυνη συνήθως για όλους εμάς τους πιο αδύναμους, συμφέρει τελικά, πορευτείτε εν ειρήνη κι ευτυχείτε, αμήν.
-Ω-