Οι παράνομες παροχές νερού και οι αυθαίρετες συνδέσεις είναι ένα -σύνηθες πλέον- φαινόμενο που απασχολεί τόσο το Νομό Πιερίας όσο και ολόκληρη την Ελλάδα. Από αγροτικές περιοχές μέχρι παραθαλάσσιους οικισμούς, υπάρχουν δεκάδες περιπτώσεις όπου το πολύτιμο αγαθό του νερού καταλήγει να γίνεται αντικείμενο κατάχρησης ή και κλοπής, είτε για αρδευτικές ανάγκες, είτε για κάλυψη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, σε βάρος της κοινότητας.
Η πρόσφατη ανακοίνωση της ΔΕΥΑ Κατερίνης για τις παράνομες παροχές ύδρευσης στον Κορινό φέρνει ξανά στο προσκήνιο το πρόβλημα. Παρά το γεγονός ότι οι υποδομές επαρκούν, η παράνομη κατανάλωση του νερού οδηγεί σε μείωση της πίεσης, δημιουργώντας προβλήματα σε νοικοκυριά που υδροδοτούνται από το σχετικό δίκτυο. Το φαινόμενο δεν είναι μεμονωμένο, παρόμοια προβλήματα έχουν παρατηρηθεί κατά καιρούς και σε άλλες περιοχές της Πιερίας ακόμη και σε δημοφιλείς τουριστικές ζώνες, όπου οι ανάγκες νερού πολλαπλασιάζονται τους θερινούς μήνες.
Σε μια περίοδο που οι επερχόμενοι καύσωνες που προβλέπονται από τις Μετεωρολογικές Υπηρεσίες, καθιστούν το νερό ολοένα και πιο πολύτιμο και που οι τοπικοί φορείς καταβάλλουν προσπάθειες για τη σωστή διαχείριση των υδάτινων πόρων, η κλοπή νερού δεν αποτελεί απλώς μια παρανομία —είναι πράξη κοινωνικής ανευθυνότητας. Θα πρέπει να αναλογιστούμε τις επιπτώσεις τέτοιων πρακτικών, προτού φτάσουμε στο σημείο να θεωρούμε, αλόγιστα, το νερό ως «αυτονόητο και ανεξάντλητο» αγαθό.
