Αναγνώστες μου, «Επιστροφή» είναι αυτή, οπότε κάτι επανακάμψεις που είχαμε, εκπνέοντας ο Φλεβάρης, κρίνονται φυσιολογικές, από τον εμπειροτέχνη πολιτικό αναλυτή, θείου Αφεντούλη, κι ο ακτιβιστής μικροσυνταξιούχος, «Μήτσος», να μην αναφωνεί: «Μανδάμ άρχισαν οι επανεκκινήσεις. Είσαι για ρεσάλτο στο Μαξίμου μπας και διοριστούν τα δισέγγονα;».
Παρεκκλίσεις στις εγκλιματίσεις.
Αναγνώστες μου, «Επιστροφή» είναι αυτή, οπότε κάτι επανακάμψεις που είχαμε, εκπνέοντας ο Φλεβάρης, κρίνονται φυσιολογικές, από τον εμπειροτέχνη πολιτικό αναλυτή, θείου Αφεντούλη, κι ο ακτιβιστής μικροσυνταξιούχος, «Μήτσος», να μην αναφωνεί: «Μανδάμ άρχισαν οι επανεκκινήσεις. Είσαι για ρεσάλτο στο Μαξίμου μπας και διοριστούν τα δισέγγονα;».
Διότι, αν επέστεψε κάτι καλό είναι μόνο το χαμόγελο του Λεονάρντο Ντι Κάπριο, ένεκα η κατάκτηση τού πολυπόθητου όσκαρ, κατόπιν τεσσάρων αποτυχημένων προσπαθειών ή παραπάνω, θα σας γελάσουμε, κι όσο για όλους εμάς τους υπόλοιπους;
Το καταστροφικό σενάριο της «επιστροφής» προ(σ)καλεί να θέσουμε επί τάπητος την κλιματική αλλαγή, ορατή και στο παγωμένο βλέμμα των ανθρώπων παρά τις καλοκαιριάτικες θερμοκρασίες του φετινού χειμώνα, ενημερώνουμε.
Έτσι, η στήλη τέθηκε σε συναγερμό, ως όφειλε, κι ο ακτιβιστής επιχειρεί αποτροπή τής υπερθέρμανσης του πλανήτη προς αναθέρμανση της απληστίας ισχυρών ιερατείων, για να μην ξεχνιόμαστε, άδοντας σε παράφραση Λευτέρη Παπαδόπουλου:
Μάνα γιατί με γέννησες;…
Ξέσπασε η καταιγίδα χόντρυναν οι στάλες
και δεν έχω παρασόλι από τις σπατάλες.
Μάνα δεν αλλάξαμε πέντε κεραμίδια
κι έχω γίνει μούσκεμα μέσα στη βροχή,
μάνα δεν μονώσαμε ούτε δυο σανίδια
μπάζει το σπιτάκι μας κι έχω ταραχή.
Έσβησε το λαμπατέρ, χίμηξε σκοτάδι,
φέρε μου ένα κερί, πώς θα δω το βράδυ;
Ρεύματος διακοπή, λάμπα δεν ανάβει,
στο Αιγαίο βούλιαξε προσφυγιάς καράβι.
Μάνα, τι με γέννησες ναυαγός να γίνω,
τι ακριβοπλήρωσες το στεγαστικό
δόσεις τι μου άφησες, ο φτωχός να δίνω,
όταν αβοήθητος κείμαι στο νερό;
«Ακόμα ακούγεται το τουρτούρισμα της μακαρίτισσας, εξ ουρανού, με τις κρυάδες σου. Μισό, να ρίξω μια εσάρπα στη φωτογραφία της για να μην πουντιάσει!» σχολίασε η σύζυγος, αντί να χειροκροτήσει το αριστούργημα, λέμε τώρα, η δύσκολη, αλλά ήθελε τα κι έπαθε τα, αφού την περίμενε…
Η εκδίκηση της φύσης.
Ναι για! Βλέπετε, σηκώσαμε το γάντι, εν τω άμα, αναφωνούντες: «Μανδάμ, όταν ένας Ντι Κάπριο αψηφά ξενηστικωμένη άρκτο για λίγα βατόμουρα ή μικροποσότητα μελιού, δεν βλέπω καλά, από το θάμπος στα ματογυάλια, έρχονται πείνες οσονούπω, το πολικό ψύχος μέσα! Συνεννοηθήκαμε;» και να λείπουν οι απορίες.
Τι θέλετε δηλαδή; Να αμφισβητήσουμε το γύρισμα της «Επιστροφής» στο νότιο άκρο του πλανήτη, επειδή η κλιματική αλλαγή άφησε δίχως χιόνι το βόρειο, σύμφωνα με τις δηλώσεις του πρωταγωνιστή, κατά την απονομή του γέρατος;
Δεν νομίζω(!), όταν το καντράν των μετεωρολογικών «σφηνών» πιστοποιεί την ατμοσφαιρική ρύπανση, τι γράφω ο άνθρωπος, βεβαίως – βεβαίως(!), δίνοντας λαβή στον «Μήτσο» να ταρακουνήσει τη διεθνή κοινή γνώμη, απαγγέλλοντας σε παράφραση Μποστ:
Σίφουνας φεύγω προς Βορρά, στ’ αλόγατο καβάλα,
κομίζων διαπίστευση του υπουργού Μουζάλα,
τι καταιγίδες άξαφνες πλήττουν την Ειδομένη,
ακάλυπτοι οι πρόσφυγες και βρέχονται οι καημένοι.
Αφυπνιστείτε Γερμανοί, αδέρφια σηκωθείτε,
στην αλλαγή του κλίματος ευθύς αντιταχτείτε,
οι ίντριγκες του «Βίζεγκραντ» έφεραν κυκεώνα
και η Ελλάδα βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα.
Αλληλεγγύη, χριστιανοί, τα σύνορα ανοίξτε,
την ανθρωπιά σας, μετρητοίς, αμέσως αποδείξτε,
δώστε γερή βοήθεια να σώσουμε το κλίμα,
η προσφυγιά χειμάζεται κι είναι μεγάλο κρίμα.
Όμως, εδώ η αποστολή μας τέλειωσε άδοξα, λόγω περιορισμένου χώρου, κι ως εκ τούτου η κλιματική αλλαγή θα συνεχιστεί επί της μεγάλης οθόνης. Σπεύσατε!…
-Ω-