Το ταλέντο της Φάνυ Κουντουριανού – Μανωλοπούλου «περί την γραφήν»
Το ταλέντο της Φάνυ Κουντουριανού – Μανωλοπούλου «περί την γραφήν» είναι πια επιβεβαιωμένο σε όλα της τα πονήματα, βραβευμένα με ΠΡΩΤΑ βραβεία σε Πανελλήνιους διαγωνισμούς Λογοτεχνίας. Και δικαίως.
Έχει ξέχωρο τρόπο γραφής, που κυλάει σε μια κοίτη ποταμού, που σε συμπαρασύρει στη ροή του. Αν η Φάνυ ήταν ιστορικός, θα ήταν ο Παπαρηγόπουλος, αν ήταν τραγικός ποιητής θα ήταν ο Σοφοκλής (εκφραστής του ιδανικού), αν ήταν ποιήτρια, θα ήταν η Σαπφώ, η Πράξιλα ή η Τελέσιλα, κι αν ήταν φιλόσοφος, αναμφίβολα η Διοτίμα, δασκάλα του Έρωτα στο Σωκράτη, όπως την παρουσιάζει ο Πλάτωνας στο «Συμπόσιο» ή «Περί έρωτος».
Τι καλά που τα εκφράζει όλα μαζί! Πολύ ωραία την «ζωγράφισε» ο Αντώνης Κάλφας, και την «ακτινογράφησε» ο Αντώνης Μπιτσιάνης, φιλόλογοι με υπόβαθρο και λόγο «ηκριβωμένο», κατά την παρουσίαση του βιβλίου της την Πέμπτη το βράδυ, στο βιβλιοπωλείο «Νέστωρ» της πόλης μας.
Καλό ταξίδι στις συνειδήσεις των αναγνωστών. Έχουν να εισπράξουν πολλά από την ανάγνωση του. Γιατί σήμερα υπάρχουν βιβλία στην αγορά, με ωραία τετράχρωμα εξώφυλλα, καλή βιβλιοδεσία, ακριβό χαρτί, αλλά στην ουσία είναι μουτζουρωμένα φύλλα με μελάνι, χωρίς να αποζημιώνουν το χρόνο που σου κλέβουν για την ανάγνωση. Η ελληνική πραγματικότητα έχει στο … παθητικό αρκετά τέτοια. Ευτυχώς ο τόπος μας έχει συγγραφείς διαμάντια.
Γ.Ρ.
