Ούτε ένα ούτε δύο ούτε τρία. Πάνω από μισό αιώνα! Άρχισα να σκέφτομαι τα ρεκόρ Γκίνες, τα μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, τους αιωνόβιους της Ικαρίας…
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Όταν τον ρωτούν πώς το κατάφερε, απαντά: «Όταν παντρευτήκαμε δώσαμε όρκο και υπόσχεση αιώνιας πίστης ενώπιον Θεού και ανθρώπων να αγαπάμε, να σεβόμαστε και να εκτιμάμε ο ένας τον άλλον, να ζήσουμε μαζί, σε χαρά και λύπη, σε ευτυχία και δυστυχία. Απλά, κρατάμε το λόγο μας».
– Κι αυτοί που χωρίζουν τόσο εύκολα, γιατί το κάνουν;
– Γιατί δεν σέβονται και δεν φοβούνται ούτε θεό ούτε ανθρώπους. Είναι απάνθρωποι και άθεοι. Ιδίως οι νέοι, που έμαθαν να τα θέλουν όλα και να αποφεύγουν τις δυσκολίες. Πολλοί από αυτούς ούτε παντρεύονται, αλλά συζούν.
– Μήπως είναι υπερβολικός και βαρύς ένας τέτοιος χαρακτηρισμός; Δεν υπάρχουν σοβαροί λόγοι που να δικαιολογούν ένα διαζύγιο; Για παράδειγμα ασυμφωνία χαρακτήρων, αλκοολισμός, χαρτοπαιξία, ροχαλητό…
– Υπάρχει μόνον ένας, η απιστία. Τον είπε ο ίδιος ο Χριστός όταν τού έκαναν αυτήν ακριβώς την ερώτηση. «Δεν συγχωρείται στον άνθρωπο να χωρίσει, παρ’ εκτός μόνον λόγω πορνείας».
