Μόνο τότε μπορεί να γίνει ένα θαύμα. Μόνο τότε, προεκλογικά, η κυβέρνηση γίνεται πολύ ευαίσθητη και ανοιχτοχέρα και κάνει παροχές για να τούς δελεάσει και να πάρει την ψήφο τους.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Πριν από χρόνια το Ανώτατο Δικαστήριο του Κράτους, το ΣΤΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας), όπου είχε θητεύσει και η μέχρι πρόσφατα Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ξεκίνησε να συνεδριάζει, να μελετά, να ξαναμελετά, και δώσ’ του πάλι να ξαναμελετά και να εξετάζει επί χρόνια ολόκληρα, κάτι πολύ απλό; Εάν οι καημένοι οι συνταξιούχοι της χώρας μας δικαιούνται να πάρουν πίσω κάτι παράνομες κρατήσεις και περικοπές που είχαν γίνει στις συντάξεις τους.
Δεν μιλάμε για χιλιάδες ευρώ, π.χ. 10.000 ή 20.000, αλλά για μικροποσά στις έτσι κι αλλιώς πετσοκομμένες και κουτσουρεμένες και κουρεμένες λόγω μνημονίων συντάξεις τους, δηλαδή στο Δώρο Πάσχα και Χριστουγέννων. Και όχι για μεγάλο διάστημα ετών, αλλά για μερικούς μόνο μήνες (11). Κι όχι πάνω σε όλη τη σύνταξη, αλλά μόνο στην επικουρική – εάν, βέβαια, κάποιος έπαιρνε επικουρική. Κι αφού πέρασαν τα χρόνια των συσκέψεων και των μελετών, και των διαβουλεύσεων – στο μεταξύ μερικοί συνταξιούχοι είχαν πεθάνει! – έβγαλε στο τέλος δύο τελικές, τελεσίδικες και αμετάκλητες αποφάσεις, που έλεγαν πανηγυρικά ότι «Ναι, τα δικαιούνται»!
Και για να μην υπάρχει καμία τυχόν αμφιβολία, μετά από μερικά χρόνια ξανασυνεδρίασε, ξαναμελέτησε, ξαναμελέτησε και τελικά έβγαλε και δεύτερη τελεσίδικη και αμετάκλητη απόφαση, που επικύρωνε πανηγυρικά την προηγούμενη.
Χάρηκαν οι καημένοι οι συνταξιούχοι ότι, έστω, στην αναβροχιά καλό είναι και το χαλάζι και άρχισαν να κάνουν όνειρα. Υπολόγιζαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο, δηλαδή ένα άλλο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας μας, τον Άρειο Πάγο. Ο Άρειος Πάγος λοιπόν συνεδρίασε κι αυτός, μελέτησε, ξαναμελέτησε κλπ. και έβγαλε ακριβώς αντίθετη απόφαση, ότι δεν δικαιούνται.
Μετά από όλα αυτά, ένα άλλο ανώτατο δικαστήριο, το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, συνεδρίασε κι αυτό για να αποφασίσει, επιτέλους, εάν τα δικαιούνται ή όχι. Κι όπως λέει κι η παροιμία, «όταν μαλώνουν οι ελέφαντες την πληρώνουν τα βατράχια». Νέα επίσημη και πανηγυρική απόφαση, κι αυτή τελεσίδικη και αμετάκλητη: «Ούτε Ναι ούτε Όχι. Δεν είμαστε αρμόδιοι να αποφασίσουμε»! Έτσι, το σήριαλ με τα αναδρομικά συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Κι όλα αυτά, δεν ισχύουν για όλους, αλλά μόνον για εκείνους που είχαν κάνει αίτηση-αγωγή και τα ζήτησαν. Όλοι οι άλλοι, που δεν είχαν λεφτά να πληρώσουν δικηγόρους κλπ. για να κάνουν αίτηση-αγωγή, αυτοί έχασαν οποιοδήποτε δικαίωμα, ακόμα κι αν οι άλλοι τα πάρουν τα λεφτά, επειδή το αίτημα τους …παραγράφηκε!
Τι ωραία χώρα που είμαστε!
Συμπέρασμα: Συγκρατημένη αισιοδοξία. Για την ώρα δεν φαίνεται φως στο τούνελ, εκλογές και παροχές.
