Έκαναν ανασκόπηση της χρονιάς που πέρασε και προγραμματισμό για τη χρονιά που έρχεται. Συζητούσαν όλα τα περιστατικά που συνέβησαν τη χρονιά που πέρασε, τις καλές και τις κακές στιγμές, τις απογοητεύσεις και τις επιτυχίες, τις χαρές και τις λύπες. Έτσι, από τις εμπειρίες τους διδάσκονταν πολύτιμα μαθήματα, που άλλαζαν τη ζωή τους.
Μια πολύ καλή και σοφή συνήθεια. Θα μας βοηθούσε, πιστεύω, αν την εφαρμόζαμε κι εμείς καθώς αποχαιρετούμε το 2024 και ατενίζουμε το 2025. Καθώς το κάνουμε αυτό ας μην ξεχνάμε, ούτε στιγμή, ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος και έχει τον απόλυτο έλεγχο της ζωής μας και των καταστάσεων και γι’ αυτό δεν πρέπει να αγωνιούμε.
Ο Ιησούς μάς έδειξε ότι η αγωνία και η μέριμνα για το αύριο φανερώνουν ολιγοπιστία, αν όχι απιστία, στο ότι ο Θεός έχει τον έλεγχο των καταστάσεων.
Ας μην παραβλέπουμε το γεγονός ότι ο Θεός μάς έδωσε τη ζωή και μας συντηρεί σ’ αυτήν. Η μέριμνα και η αγωνία είναι ανώφελα, καθώς δεν αλλάζουν τα πράγματα ούτε και μας βοηθούν να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα. Μάλιστα, έχουν αρνητική και καταστροφική επίπτωση στη φυσική, ψυχική και πνευματική υγεία μας. Πολλές φορές γίνονται και τροχοπέδη στην αντιμετώπιση κάποιου προβλήματος.
Ο Χριστός, για να το κάνει πιο ξεκάθαρο, χρησιμοποίησε για παράδειγμα τα πουλιά, για να μας δείξει ότι είναι απαλλαγμένα από το άγχος για το τι θα φάνε. Είχα ακούσει το παρακάτω, που περιέχει πολύτιμο μάθημα: Ρώτησε ο κότσυφας στο σπουργίτι: «Γιατί οι άνθρωποι αγωνίζονται και αγχώνονται τόσο;» Και το σπουργίτι απάντησε, «αυτοί, φαίνεται, δεν έχουν Ουράνιο Πατέρα, όπως εσύ κι εγώ!» Ο Χριστός μάς διδάσκει ότι η μέριμνα αντί να προσθέτει στη ζωή μας, αφαιρεί τη ζωτικότητά μας.
Κι όλο αυτό συμβαίνει επειδή έχουμε αντιστρέψει τις προτεραιότητές της ζωής μας. Δεν κατανοήσαμε ότι η ζωή μας είναι σύντομη. Είναι σαν ατμός και εξαφανίζεται γρήγορα, γι’ αυτό πρέπει να επιλέξουμε τις σωστές προτεραιότητες και σύμφωνα μ’ αυτές να πορευτούμε το 2025.
Ο Ιησούς Χριστός μάς λέγει ποια πρέπει να είναι η προτεραιότητα μας όταν λέει: «Να ζητάτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του, κι όλα αυτά θα σας προστεθούν» (Ματθ. 6:33). Τα λόγια αυτά μας δείχνουν ότι η πρώτη μας προτεραιότητα πρέπει να είναι ο Θεός, η αγάπη Του και η δικαιοσύνη Του. Βέβαια, είναι εύκολο να είμαστε καλοί χριστιανοί όταν είμαστε μέσα στην εκκλησία.
Όμως, είναι δύσκολο στην καθημερινή τριβή της ζωής στο σπίτι, στη δουλειά, στην κοινωνία. Ο χριστιανισμός μας δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στους χώρους τής εκκλησίας, αλλά πρέπει να αγγίζει τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους, το πώς τους φερόμαστε, πώς να τους μιλάμε. Επίσης, να τους αγαπάμε όλους, να τους ζητάμε συγχώρεση αν τους πληγώσαμε. Ο Θεός θέλει να είμαστε γνήσιοι χριστιανοί παντού και πάντοτε. Αυτό βέβαια δεν είναι δυνατόν με τις δικές μας δυνάμεις αλλά μόνο με τη δύναμη του Θεού.
Γεώργιος Σ. Κανταρτζής
