– Ποια θα είναι αυτή η γενιά που θα αποκτήσει παιδεία;
– Θα αργήσει λες;
– Πάντως όπως βλέπω τα πράγματα, θα αργήσει πολύ, μα πάρα πολύ! Δεν βλέπω φως!
– Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι ο γείτονας είναι γείτονας και θα παραμείνει γείτονας, μέχρι πότε δεν ξέρω!
– Καλά, ρε, ένας γείτονας δεν θα παραμείνει γείτονας; Τι θα γίνει κατσίκι;
– Ρε, όταν λέμε γείτονας εννοούμε γείτονας.
– Γιατί εγώ τι λέω; Ότι ένας γείτονας θα γίνει εξωγήινος;
– Να σου πω, τώρα που το λες μπορεί να μην έχεις άδικο! Νομίζω ότι ένα δίκιο το έχεις!
– Δηλαδή; Μπορεί να είναι εξωγήινος; Να γίνει εξωγήινος;
– Ουουου… Με τα μπούνια!
– Τρέλανε μας λιγουλάκι, όχι πολύ!
– Ρε, ξέρεις τίποτα για τους εξωγήινους; Πως σκέφτονται, πως ενεργούν κλπ, κλπ;
– Φυσικά όχι!
– Τότε, είσαι σίγουρος πως σκέφτεται ένας γείτονας σου, που μπορεί κάθε μέρα να χαριεντίζεστε, να χαιρετιέστε, να στέλνετε ευχές και ξαφνικά …το μαύρο σκοτάδι;
– Πάλι για τους αρχηγούς των πασών της Ευρώπης και Αμερικής και των πασών των Ρωσιών θα μου πεις;
– Όχι ρε, για γείτονες της γειτονιάς, του σπιτιού μου, του σπιτιού σου…
– Δηλαδή;
– Βγήκε ο νεαρός και είπε στον γείτονα του να μην χτυπάει τα σκυλιά με αυτόν τον τρόπο. Άκουγε σκυλιά να ουρλιάζουν και βγήκε να δει. Τα σκυλιά ήταν αδέσποτα που προφανώς ενοχλούσαν τον γείτονα. Πες ο ένας, πες ο άλλος, κατέφθασε ο γείτονας στην αυλή του νεαρού και μετά και ο πατέρας του γείτονα, 60 χρονών, και άρχισαν το που σε πονεί και που σε σφάζει. Βγαίνει η μάνα του νεαρού, καλέ σταματήστε, τι είναι αυτά που κάνετε, και ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε, την άρπαξε από τα μαλλιά και άρχισε να την σέρνει… Δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο…
– Όχι, ρε φίλε, όχι ρε φίλε!
– Ναι ρε φίλε, έτσι ακριβώς!
– Και μετά;
– Μετά κάθεσαι και σκέφτεσαι, πως θα λειτουργήσει η φαιά ουσία; Πως; Τι;; Γιατί; Και;
– Αδυνατώ!
– Για αυτό σου λέω! Παιδεία, ού! Δεν υπάρχει φως, κόπηκε η σύνδεση και …ας κοιτάξουμε πάλι λίγο πίσω! Αυτό έχουμε, με αυτό θα πορευτούμε!