Του Γιάννη Κορομήλη
Δ΄. Μετά και την, της περασμένης Δευτέρας, επεισοδιακή συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής και τα όσα απαράδεκτα διαδραματίστηκαν σ΄αυτήν, η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου είναι πλέον πασιφανής: Οι νυν συγκυβερνήτες της Ελλάδας κ. Τσίπρας και Καμμένος και τα κόμματα τους, όχι μόνο δεν θέλουν την συνεννόηση με τα άλλα κόμματα αλλά και , με κάθε τρόπο γκρεμίζουν και τις υποτυπώδεις έστω γέφυρες συνεννόησης που σε όλα τα δημοκρατικά πολιτεύματα υπάρχουν. Το νέο ερώτημα που κατ΄ανάγκη προκύπτει είναι το εξής: Γιατί, ενώ η χώρα βρίσκεται σε δύσκολη έως και επικίνδυνη, από κάθε πλευρά (οικονομική κατάσταση, εθνικά θέματα), κατάσταση, πράγμα που επιβάλλει ανυπερθέτως την συνεννόηση και ομοψυχία αυτοί, που έχουν και την πρώτη και μεγίστη ευθύνη, την υπονομεύουν με κάθε τρόπο;
Το γνωστόν: «ουδέν αιτιατόν άνευ αιτίου» δηλ. τίποτα δεν γίνεται χωρίς κάποια αιτία, κάποιο λόγο, μας «υποχρεώνει» να αναζητήσουμε κάποια αιτία (ή αιτίες) που προκαλούν αυτήν την απέχθεια στη σημερινή, αριστερή στην ουσία κυβέρνηση, της χώρας για συνεργασία, συνεννόηση και ομοψυχία με τα άλλα κόμματα. Πράγμα βέβαια που θα είχε και το θετικό αντίστοιχο της στην κοινωνία μας. Κάποιοι θα αρκούνταν ίσως σε μια παλιά ρήση, «ανατριχιαστικά» ειλικρινή, του γνωστού σε όλους μας Κώστα Ζουράρι, ο οποίος- σε συνέντευξη του στο περιοδικό “Play Boy” είπε και το εξής αμίμητο: «Εγώ κομμουνιστής δεν έγινα. Γεννήθηκα. Όπως άλλοι γεννιούνται κωφάλαλοι» (!).
Το τι εννοούσε μ΄αυτήν του την άποψη, ο μέχρι πρότινος και υφυπουργός Παιδείας της Κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, μπορεί κανένας να καταλάβει εύκολα ώστε περιττεύουν η παραπέρα εξηγήσεις. Θα μπορούσαμε πάντως να πούμε απλά ότι πίσω από τα λόγια του αυτά κρύβεται και η αλήθεια ότι οι πραγματικοί Κομμουνιστές, αυτοί δηλ. που, όπως ο Αλ. Τσίπρας, έχουν «κατηχηθεί» από την Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας (ΚΝΕ) ότι όχι μόνο η ιδεολογία τους είναι η μόνη αληθινή, αιώνια και αξεπέραστη αλλά και κάτι περισσότερο (μεταφυσικό θα το ΄λεγε κανείς): αφού γνώρισαν την μοναδική και ύψιστη αλήθεια, ο ρόλος τους έχει και …αποστολικό χαρακτήρα. Αφού η γνώση και η επιβολή της «μόνης αλήθειας» αποτελεί ένα ασύγκριτο πλεονέκτημα, ένα χάρισμα θα λέγαμε όχι βέβαια από το Θεό (αυτός- είναι απόλυτα σίγουροι- δεν υπάρχει), αλλά από τους Μεγάλους Πατέρες του επιστημονικού σοσιαλισμού Μαρξ, Λένιν Μάο .λ.π.
Είναι λοιπόν αυτοί και μόνο αυτοί οι «κεχρισμένοι», οι «εκλεκτοί» οι «φωτισμένοι» και κανένας άλλος. Μ΄ αυτή τη συλλογιστική εμποτισμένοι, τι δουλειά έχουν αυτοί με τους άλλους, τα υπόλοιπα κόμματα, που έχουν ψεύτικες ιδεολογίες, λαθεμένα εξ υποθέσεως «πιστεύω» και συνεπώς δεν είναι άξιοι εμπιστοσύνης, συνεργασίας ακόμα και συζήτησης μαζί τους.
Γι ΄αυτό ο Αλ. Τσίπρας έλεγε από το 2008 ακόμα και επαναλάμβανε τακτικά στους προεκλογικούς αγώνες του: «εμείς ή αυτοί» και «Ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν» κι άλλα παρόμοια. Το «εμείς», το «θα τους τελειώσουμε» επίσης αναφέρονται σ΄αυτούς τους Αριστερούς τους… εκλεκτούς τους πεφωτισμένους. Το «αυτοί» δεν αναφέρεται στους Τούρκους ή έστω στους Σκοπιανούς (ως διεθνιστές δεν έχουν πρόβλημα μ΄αυτούς). Σε μας τους υπόλοιπους – το 60% και πλέον του ελληνικού λαού αναφέρονται, που δεν τους ψηφίσαμε. Που βέβαια δεν είναι 60% αλλά πάνω από 90%, πραγματικοί κομμουνιστές – Αριστεροί δεν είναι πάνω από 10% (οι εκλεκτοί είναι ελάχιστοι). Το λέει κάπου το Ευαγγέλιο (με άλλο νόημα βέβαια) «πολλοί γαρ εισί κλητοί ολίγοι δε εκλεκτοί», δηλ. πολλοί οι καλεσμένοι λίγοι οι εκλεκτοί (Ματθ.ΚΒ, 14). Λέτε να το αντέγραψαν κι αυτό;
Οι μη αριστεροί, οι «αστοί» κατηγορούνται από τους Αριστερούς ως αφελείς ανεγκέφαλοι, πουλημένοι, ξενόδουλοι και ό,τι χειρότερο μπορείτε να φανταστείτε, Μ΄ αυτή τη συλλογιστική δικαιολογούν εαυτούς όταν υποστηρίζουν τη «δικτατορία του προλεταριάτου, το ένα και μόνο κόμμα κ.α». Και βέβαια είναι και δημοκράτες!!
Έτσι λεν…
Συνεχίζεται