Συμπληρώθηκαν 90 χρόνια λειτουργίας της Ένωσης Ποντίων Πιερίας (Ε.Π.Π.) και 100 από τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού από τους Τούρκους.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Π.Π. δραστηριοποιήθηκε, ενεργεί και συνεχίζει δυναμικά τις εκδηλώσεις του για τις επετείους αυτές, με σοβαρό προγραμματισμό, σεβασμό στη μνήμη και αξιοπρέπεια στη θυσία των Πόντιων Ελλήνων.
του Μπάμπη Θ. Ζαπουνίδη
Στο αρχαίο θέατρο του Δίου την Τετάρτη 10 Αυγούστου 2022, στα πλαίσια του 51ου Φεστιβάλ Ολύμπου, (από τους καταξιωμένους πολιτιστικούς θεσμούς της Χώρας μας με διεθνή πολιτιστική αναγνώριση), ο Πρόεδρος της Ε.Π.Π. Κώστας Παπουτσίδης, πριν από τη θεατρική παράσταση ¨Πόντος – Τα δακρυσμένα κύματα της μνήμης¨, προλόγισε και συγκίνησε με τις αναφορές του στις επετείους αυτές. Μίλησε περήφανα και αγέρωχα, με Ελληνικό παλμό και Ποντιακό πάθος! Το χρέος στη μνήμη της Ιστορίας είναι ιερή υποχρέωση προς τους Προγόνους μας και στη ζωή των 3.000 ετών της αλησμόνητης Πατρίδας μας της γης του Ελληνικού Πόντου! Η κληρονομιά μας είναι πολυσύνθετη με πανάκριβα ήθη, έθιμα, Ελληνική διάλεκτο, ιστορία και είναι τιμή μας να κρατούμε ψηλά τα ιερά μας σύμβολα το Σταυρό της Ορθοδοξίας μας, την Ελληνική Σημαία, το μονοκέφαλο αετό και το λάβαρο των Ποντίων με την ελπιδοφόρο φράση : «Η Ρωμανία κι αν επέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο!».
Ο σκηνοθέτης Χάρης Αμανατίδης σήκωσε το βαρύ φορτίο με το έργο του για τις επετείους αυτές. Δεν ήταν απλά η θεατρική παράσταση, ήταν η μεγάλη ευθύνη της συμπυκνωμένης σύνθεσης με σχετική πληρότητα απόδοσης των μεγάλων γεγονότων. Δεν αποφασίζεις εύκολα όταν η θεματολόγια έχει ιδιαιτερότητες σύνθεσης, ¨ειδικό βάρος¨ εποχών και απλώνεται με πολλαπλές ιστορικές πτυχές 3.000 ετών.
Ήταν μεγάλη η ευθύνη, πέτυχε τη σκηνοθεσία σε μια παράσταση που έδειξε και την τόλμη του. Δεν θα έλεγα ότι διακινδύνευσε να χαθεί το περιεχόμενο στο χρόνο, το πρόλαβε παίρνοντας τα δυνατά στοιχεία που πυροδότησαν το ενδιαφέρον για να νιώσουν οι θεατές ότι στον τίτλο ¨Πόντος – Τα δακρυσμένα κύματα της μνήμης¨ περιέχεται η περηφάνια για τις ρίζες μας, γνήσιες Ελληνικές, και η υποχρέωση στη μνήμη.
Δεν είμαι ειδικός κριτικός θεάτρου και δεν θα συνεχίσω άλλο για το Χάρη Αμανατίδη, να μη τον αδικήσω. Θα τελειώσω λέγοντας ότι σε παράσταση εκατό λεπτών της ώρας πύκνωσε ιστορία τριάντα εκατονταετιών χωρίς να παραλείψει στοιχεία και συνέθεσε τη μεγαλύτερη προσέγγιση στο μικρότερο χρόνο!
Η Βέτα Χαïλατζίδου ακολούθησε την τόλμη του σκηνοθέτη με σκηνικά και, κυρίως, κουστούμια και ανταποκρίθηκε τέλεια στο βάθος του χρόνου.
Η μουσική επιμέλεια της Νατάσσας Ιωαννίδου με τους μουσικούς επί σκηνής Γιώργο Ζαπουνίδη και Γιώργο Φινιρίδη ακούστηκαν, συγκίνησαν και με τον ήχο τους ταξίδεψαν οι θεατές χορεύοντας Ποντιακά.
Το μακιγιάζ της Σοφίας Αγαθαγγελίδου, η βοήθεια της στο σκηνοθέτη κάλυψαν περίτεχνα τις ανάγκες αυτές.
Οι Παναγιώτης Καρύδης και Μίμης Συμεωνίδης, ιδιαίτερα γνωστοί καλλιτέχνες, έδειξαν το ταλέντο τους με την κατασκευή των σκηνικών και συνετέλεσαν άψογα στη σύνθεση του έργου με την ανάπτυξη των σχετικών τεχνών εκείνων των εποχών.
Την πρωτότυπη αυτή θεατρική σύνθεση διεκπεραίωσαν οι:
Ζήνα Αλεξανδρίδου
Δανάη Αμανατίδου
Σπύρος Αναγνώστου
Μαίρη Αραβίδου
Σημέλα Ελευθεριάδου
Κική Ευμορφίδου
Βάσω Κοκκινοπλίτη
Χρήστος Μαρμαρίδης
Πόπη Παναγιωτίδου
Άννα Σιδηροπούλου
Μίμης Συμεωνίδης
Λάζαρος Τζορμπατζίδης
Σοφία Χατζηδημητρίου
Έπαιξαν το ρόλο τους με όλα τα χαρακτηριστικά που απαιτούνταν να αποδώσουν τους χαρακτήρες που εκπροσώπησαν. Το ταλέντο τους πηγαίο!
Φάνηκε η μεγάλη και προσεγμένη προετοιμασία. Μπήκαν κυριολεκτικά στο ¨πετσί¨ των ηρώων του έργου, με ορθοφωνία, κρυστάλλινη φωνή, χαρακτηριστική χροιά και την απαιτούμενη ακουστική.
– Κατά τη γνώμη μου, μεγαλύτερος αριθμητικά χορός (20 άτομα) και 2-3 δυναμικοί ποντιακοί χοροί, θα μετέφεραν δυνατότερο ποντιακό παλμό στους θεατές.
– Ένιωσα την ανάγκη, με αυτή την κριτική προσέγγιση, να αναφερθώ στην εκδήλωση της Ε.Π.Π., ως ελάχιστη τιμή στις μνήμες που όλοι τους υπηρετούν πιστά!
Μπάμπης Θ. Ζαπουνίδης
