Ουδέν σχόλιον ! Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
-Πόσο να τρελαθώ άλλο;
– Δε σε πιάνω πάλι!
– Όχι πες μου! Πόσο να τρελαθώ άλλο; Πόσο πολύ; Δεν μπορώ άλλο! Έχω φτάσει στα όρια μου! Προτιμώ ζουρλομανδύα και μέσα παρά να κυκλοφορώ “ελεύθερος” έξω! Σιγά την ελευθερία!
– Ηρέμησε σε παρακαλώ!
– Να ηρεμήσω; Με δουλεύεις!
– Γιατί ρε παιδί μου!
– Άκου να σου πω! Αυτοί εδώ πάνε να μας τρελάνουν! Πάνε να εξαντλήσουν όλα τα ηρεμιστικά από όλα τα ράφια των φαρμακείων. Να μην μείνει τίποτα. Να βλέπουν να σέρνονται οι κόσμοι στο δρόμο με το μάτι να γυαλίζει…
– Μόνο το ένα; Το άλλο;
– Το άλλο θα προσπαθεί να αντισταθεί αλλά μάταιος κόπος. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
– Α! Μάλιστα! Για συνέχισε!
– Ρε, θάνατος ρε! Ακούς τι λέει;
– Ποιος;
– Τελικά τίποτα δεν πάει χαμένο. Όταν το DNA είναι αυτό, δεν μπορεί να αλλάξει. Το ίδιο θα μείνει! Και για να σου ξεδιαλύνω, επειδή με κοιτάς το απορημένο βλέμμα της αγελάδας κάτσε καλά μην τυχόν έχουμε επεισόδια και βρεθείς στο πάτωμα.
– Με τρομάζεις! Τι θες να πεις;
– Αν φύγει το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα στήριξης ο φίλτατός μας Σόιμπλε θα απαιτήσει νέο μνημόνιο…
– Νέο μνημόνιο… Άκουσα καλά; Πώς γίνεται αυτό;
– Πώς γίνεται αυτό; Ουυυυυ! Στο πιτς φιτίλι γίνονται και χωρίς πολλή σκέψη να σου πω! Α ρε ζούμε σε τρελοκομείο, σε τρελάδικο, σε άσυλο όπως θες πες το, σε φυλακές Αλκατράζ, μη σου πω, όχι χώρια, αλλά όλα μαζί ένα πράγμα! Δεν το έχουμε καταλάβει ακόμη. Νομίζουμε ότι κάτι θα αλλάξει. Ναι θα αλλάξει. Η κατάθλιψη που θα πέσει σαν βροχή βαριά βαριά πάνω μας!
– Μα, αν γίνει κάτι τέτοιο θα είναι εξοντωτικό… θα είναι… δεν βρίσκω λέξη…
– Λέξη βρίσκεις αλλά θες να κρατηθείς στο επίπεδό σου… Το καταλαβαίνεις;
– Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι ο στόχος είναι στο μυαλό…
-Το φαντάζεσαι να γεμίσουν οι δρόμοι με ανθρώπους ντυμένους με ζουρλομανδύα;
– Θα γίνει το καλύτερο τρελοκομείο της Ευρώπης, μη σου πω παγκοσμίως!
– Βρε, πάλι πρωτεία θα χουμε! Κακό πράγμα να σε κυνηγάει η μοίρα σου πάντα!
