– Που χάθηκες ωρέ;
– Ναι, χάθηκα, για αλλού πήγαινα και αλλού βρέθηκα!
– Δηλαδή; Σα να λες ότι χάθηκες, λες και πήγαινες στην Νέα Υόρκη!
– Μακριά το πήγες!
– Τι μακριά ρε, που κάναμε μαύρα μάτια να σε δούμε! Ο Μπάμπης είπε θα πήγες διακοπές! Έτσι είναι; Αλλά του λέω, δεν θα έλεγε πάω εκεί τόσες μέρες, θα φύγω τότε, θα γυρίσω τότε, τόσο κρυφά πια!
– Ρε, άσε με στον πόνο μου!
– Πόνο; Έπαθες τίποτα!
– Πολλά!
– Με το τσιγκέλι θα στα βγάζω;
– Άκου λοιπόν, βιαστικέ! Σαν κανονικός Έλληνας πήρα άδεια από το γραφείο από τις αρχές Αυγούστου για κάνα δυο εβδομάδες και βλέπουμε!
– Αχα!
– Όλα καλά στο γραφείο, μια χαρά, χαμόγελα, ευτυχίες, στο βάθος οι διακοπές, ένα ήλιος μεγάλος, κύματα να σκάνε στην ακρογιαλιά, καθαρά νερά, Θεέ μου πόσα χρόνια είχα να πάω διακοπές!
– Και; Πήγες;
– Όχι ρε, δεν πήγα!
– Ε, όχι ρε, τόσα όνειρα, τόσες χαρές και δεν πήγες; Και γιατί;
– Αν σταματήσεις να κάνεις σχόλια θα σου πω! Γυρνάω σπίτι και αρχίζω και νιώθω κάπως!
– Τι κάπως;
– Θα σταματήσεις επιτέλους;
– Καλά, καλά συγγνώμη!
– Βλέπω τη γαρή μου να μην είναι και πολύ καλά!
– Τι έχεις θησαυρέ μου ρωτάω εγώ;
– Τίποτα καλέ μου, μόνο… και ξαφνικά μια δυνατή κραυγή…
– Τι έγινε; – τρομάζω εγώ!
– Πονάει η μέση μου, και δεν μπορώ να πάω τουαλέτα, έχουν εγκλωβιστεί τα υγρά… μην τα πολυλογώ, πόνοι, αντιβιώσεις, πήγαινε έλα στην τουαλέτα, μια εβδομάδα ευτυχισμένη ανάμεσα σε εξετάσεις και ένα χρόνο να τρέχει, ένας κολικός του νεφρού όλο μεγαλείο, κράτησε αυτό καμιά εβδομάδα…
– Και γιατί δεν πήγατε μετά;
– Μετά, ωραία τα λες! Μετά αφού βρεθήκαμε σε καλό δρόμο, εγώ με τα πήγαινε έλα, κολλάω τον αγαπημένο μας ιό, κλείστηκα μέσα, να σου και εσύ αντιβίωση, νάσου και εσύ κρεμασμένα τα νεύρα στα μανταλάκια κάθε μέρα, περνάει πάλι κάνα μια εβδομάδα, και ήρθε το χαμόγελο …θριαμβευτικά και τα νεύρα μου να πιάνουν ταβάνι. Αχ! Είναι να μη σε πιάσει το κακό το μάτι!
– Ε, όχι ρε! !
– Ναι, ρε. Είπε ο άλλος μην πάτε διακοπές γιατί εμποδίζετε τους ξένους τουρίστες, ή άλλη έριξε την ιδέα να πάμε στα χωριά μας, θα μας έβγαιναν και οι διακοπές μας πιο φθηνές, να που έγινε το κακό!
– Σιγά ρε, τόσοι και τόσοι πήγαν!
– Εμένα όμως είχαν στο μάτι, τους έπιασε το μανιάτικο και έπεσε η αρνητίλα πάνω μας! Όχι, πες μου τώρα…
– Τι να σου πω κι εσένα, έχεις τον μαγνήτη πάνω σου που τραβάς όλους τους… τέλος πάντων μη το πω! Ένα ευχέλαιο να κάνεις!
