Η σταθερότητα της πρωτοκαθεδρίας της αποτυπώνει μια εικόνα διαχρονικής εμπιστοσύνης από μεγάλη μερίδα φοιτητών, που φαίνεται να ταυτίζονται με τις θέσεις της για ασφάλεια, σύνδεση των σπουδών με την αγορά εργασίας και εξωστρέφεια των Ιδρυμάτων. Από την άλλη, η δεύτερη δύναμη, η ΠΚΣ, καταγράφει ποσοστό 23%, ενώ ακολουθούν η ΠΑΣΠ και η ΕΑΑΚ.
Οι καταγγελίες για σκιές στη διαδικασία, όπως «κάλπες-φαντάσματα» και μη αναγνωρισμένες εκλογές από αντίπαλες παρατάξεις, επανέρχονται στο προσκήνιο και φανερώνουν ένα διαχρονικό πρόβλημα αξιοπιστίας στις φοιτητικές κάλπες. Οι αλληλοκατηγορίες μεταξύ παρατάξεων, με τη ΔΑΠ να επιρρίπτει στην ΠΚΣ ευθύνες για αλλοίωση της εκλογικής διαδικασίας, δεν βοηθούν στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης στο θεσμό των φοιτητικών εκλογών και συντηρούν ένα κλίμα πόλωσης και διχασμού στους φοιτητικούς συλλόγους.
Παρότι το ενδιαφέρον των φοιτητών φαίνεται να παραμένει αμείωτο, είναι προφανές ότι το ζήτημα της διαφάνειας και της κοινής αποδοχής των αποτελεσμάτων πρέπει να αντιμετωπιστεί σοβαρά. Αν οι φοιτητικές εκλογές θέλουν να αποτελούν έναν γνήσιο θεσμό εκπροσώπησης, οι διαδικασίες τους πρέπει να διασφαλίζουν ενότητα, αξιοπιστία και σεβασμό στη δημοκρατική βούληση των φοιτητών.
