Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Σπάω το κεφάλι μου…
– Γιατί; Δεν το χρειάζεσαι;
– Καλά, άρχισες το χιούμορ σου πάλι που περιττόν να σου πω δεν είναι και το καλύτερο σου!
– Εμ, όταν μου λες σπας το κεφάλι σου!
– Μεταφορικά ρε, βλάκα!
– Ααα! Και γιατί το σπας;
– Μεγάλη σπαζοκεφαλιά!
– Και τι είναι αυτό που σου σπάει το κεφάλι;
– Αναρωτιέμαι ακόμη γιατί μας ήρθε ο Τούρκος επίσκεψη;
– Α γι αυτό!
– Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι; Ήθελε να έρθει για εσωτερική κατανάλωση;
– Τι εσωτερική κατανάλωση;
– Για να δείξει τάχαμ δήθεν ότι ξέρεις θα πάω στην Ελλάδα και θα τους τρίξω τα δόντια. Και αν όχι αυτό, θα ρίξω καμιά ρουκέτα!
– Εμ, εδώ πριν έρθει την έριξε την ρουκέτα! Τόση ευγένεια πια! Κανονικά θα έπρεπε να του λέγαμε, φίλε το κουβαδάκι σου και σε άλλη παραλία, αλλά ας όψεται η καλή μας διάθεση! Πήγε και κατά Θράκη μεριά μαζεύτηκε κόσμος και ντουνιάς, μην σου πω ήρθαν και εκδρομικά από την γείτονα χώρα… έγινε το πανηγυράκι, κάναμε το κομμάτι μας και μετά αναχωρήσαμε.
– Και τελικά; Λύσε μου την εξίσωση! Γιατί ήρθε; Γιατί τον δεχτήκαμε; Αφού έτσι κι αλλιώς δεν είναι να τους έχεις εμπιστοσύνη αυτουνούς!
– Κοίτα να σου πω, κάτι δεν θα είπαμε κι εμείς; Αποκλείεται να καθίσαμε μουγγοί! Καμιά μπηχτή θα την αρπάξει, δεν μπορεί!
– Ναι, αλλά ποιο και τι; Αφού όταν έφυγε, άρχισαν πάλι οι απειλές και τα μισόλογα αγάπης! Βαράτε βιολιτζήδες που λένε!
– Μπορεί να ήθελε να δείξει ότι έχει καλή γειτονία με μας! Αφού με πόσους είναι στα μαχαίρια!
– Ναι, έτσι θα αποδείξει την καλή γειτονία; Από την μια έτσι και από την άλλη γκιουβέτσι; Άμα θέλεις να λέγεσαι σοβαρός δεν το παίζεις νταής μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου!
– Δεν ξέρεις τι διπλωμάτες είναι αυτοί οι τούρκοι! Ρε, σε τυλίγουν σε μια κόλα χαρτί και σε ζυγίζουν χωρίς απόβαρο!
