“Η δημοτική μας ομάδα ψηφίζει κατά συνείδηση”, ακούγεται από τον επικεφαλής της. Γιατί χρειάζεται ένα τέτοιο κέλευσμα? Κατά τα λοιπά η ψήφος, είναι καθ’ υπόδειξη? Αφελές το ερώτημα? Αφελής ίσως κι ο νομοθέτης, στο άρθ. 68 του ν.3852/10 : “Ο δημοτικός σύμβουλος εκφράζει τη γνώμη του και ψηφίζει κατά συνείδηση, αποβλέποντας πάντοτε στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του συνόλου των δημοτών“.

“Λέτε ψέματα” φωνάζει παρακάτω, ο ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος, προς τον δήμαρχο. Αφορμή η αναφορά του τελευταίου σε προγενέστερη απόφαση του ΣτΕ που εκδόθηκε υπέρ της εταιρίας για την τήρηση των περιβαλλοντικών όρων. Κι όταν, στη συνέχεια, πείθεται για το λάθος του, το στρέφει κατά των κατοίκων: “Αν δεν ξέρει το τοπικό συμβούλιο, τί αποφάσισε το ΣτΕ, καλά να πάθουν!”, χωρίς αιδώ για τη δική του επιπολαιότητα. Και συνεχίζει: “Τυχαίνει να έχω σύζυγο από τη Σεβαστή… ντροπή ο δημοτικός σύμβουλος που εκλέγεται από εκεί, γεννήθηκε εκεί, να μην έχει συνυπογράψει”. Και ο ντόπιος σύμβουλος, σηκώνει το γάντι. Και υποψιάζεται κανείς, ποιό είναι το μήλο της έριδος, μεταξύ των δύο κονταρομάχων.

(Την επόμενη μέρα, ο ίδιος σύμβουλος, σε άρθρο του, εξανίσταται με τον τίτλο : “Η αυθαιρεσία στη διοίκηση έχει και τα όριά της». Ώστε, υπάρχουν ανεκτά όρια αυθαιρεσίας, σε έναν σύγχρονο δημοκρατικό δήμο? Και που εδράζεται, η αυθαιρεσία μιας δημοτικής αρχής, με αφορμή μια συνεδρίαση όπου, δίνεται βήμα στους πολίτες και όλοι, μπορούν να έχουν λόγο και ψήφο? Το αν η ψήφος, είναι συνειδητή και προς το συμφέρον των δημοτών, είναι άλλο θέμα.)

Έτερος σύμβουλος, στη συνέχεια, όντας “απελεύθερος” επιχειρηματολογεί «ευσυνειδήτως», με την υποψία για το τι θα γίνει στο μέλλον, παρά το ότι, στο αίτημά της, η επιχείρηση – κατά διαβεβαίωση του δημάρχου – ανέφερε ρητά τον σκοπό (ανάγκες στάθμευσης και πυρασφάλειας, μετά και τη φωτιά του 2020). Και ανεμίζει τις 300 υπογραφές των κατοίκων, σαν να είναι «φλάμπουρο», ο επαναστάτης για μια μελλοντική πιθανότητα. Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε τη θέση του, όταν εγκρίθηκε αρχικά η εκμίσθωση δημοτικών εκτάσεων, το 2017 για την εγκατάσταση της επιχείρησης, σε απόσταση μόλις 10μ. από τα σπίτια του χωριού και τη στάση του στους δικονομικούς αγώνεςατοίκω. Ή τότε, δεν έχαιρε της άνωθεν ελευθερίας του πράττειν κατά συνείδηση? Και συνεχίζει: “Αυτά τα, περί δήθεν εργαζομένων, τα ακούω βερεσέ. Αυτές τις υπογραφές τις αγνοούμε? Θα κάνω αγώνα με τους κατοίκους”. Και καταλήγει, στην πρόταση, “να μπει όρος στη σύμβαση ότι, σε περίπτωση που θα προβεί στο μέλλον, η επιχείρηση, στην παραγωγή πετροβάμβακα, θα την κλείσει το δημοτικό συμβούλιο”. Το ΔΣ του Δήμου, δεν δύναται να κλείσει μια επιχείρηση, γιατί πολύ απλά, δεν είναι αυτό που εκδίδει την άδεια λειτουργίας. (Εκτός αν εννοούσε ο σύμβουλος, τη λύση του μισθωτηρίου). Αλλά, η αλλαγή στη λειτουργία μιας επιχείρησης, του παραγόμενου προϊόντος ή και της δυναμικότητάς της, προαπαιτεί την τροποποίηση της άδειας λειτουργίας αλλά και της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων που έχει λάβει μέχρι τώρα. Υπάρχει τέτοιο αίτημα κι έχει υποβληθεί νέα σχετική Μελέτη (ΜΠΕ) στην Π.Ε. Πιερίας? Εάν ναι, η διαδικασία δεν είναι κρυφή αλλά το αίτημα τίθεται σε δημόσια διαβούλευση, στα πλαίσια της οποίας, ο κάθε πολίτης, έχει πρόσβαση στη μελέτη, πόσο μάλλον, ένας δημοτικός σύμβουλος και δίνεται η δυνατότητα να εκφρασθούν τυχόν ενστάσεις!

Επί της ουσίας, για τις σοβαρές καταγγελίες των κατοίκων και τις εύλογες ανησυχίες τους, εάν η επιχείρηση λειτουργεί και για την παραγωγή πετροβάμβακα, υπήρξε γραπτό αίτημα προς τις αρμόδιες υπηρεσίες της Π.Ε. Πιερίας, για τη διενέργεια των οφειλόμενων ελέγχων τους οποίους, ούτως ή άλλως, επιτάσσει η σχετική νομοθεσία?

Βλέποντας τη μεγάλη εικόνα της «βιώσιμης» ανάπτυξης που απλώνεται στον τόπο μας, η πρόσφατη συνεδρίαση του ΔΣ, μετατρέπεται σε ένα θορυβώδες σκηνικό υποκρισίας. Γιατί, υπάρχει μια ομάδα πολιτών, κατοίκων της Κατερίνης, που αγωνίζεται, δυνάμει περίπου 2.500 υπογραφών, για την εξάλειψη της όχλησης από επιχειρήσεις που παραβιάζουν τους κανόνες. Οι επικεφαλής των δημοτικών ομάδων και δημοτικοί σύμβουλοι (όπως και κάθε ενδιαφερόμενος πολίτης) έχουν ενημερωθεί, από την Ομάδα “I can’t Breathe”, εγγράφως και επαρκώς στοιχειοθετημένα, για την αποδεδειγμένα, συνεχή παραβίαση περιβαλλοντικών και υγειονομικών διατάξεων. Οι δημοτικοί σύμβουλοι και η πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Κατερίνης, έχουν, επίσης, λάβει προ τεσσάρων μηνών, σχετική επιστολή, για να τοποθετηθούν σε ένα πρόβλημα για το οποίο έχουν όλοι «ιδία άποψη».

Αξιότιμοι επικεφαλής και δημοτικοί σύμβουλοι

Για όσο αξίζει, η ελεύθερη, κατά συνείδηση, έκφραση ενός πολίτη. Και με τη σιγουριά ότι, εκφράζω έστω κι έναν ακόμα συμπολίτη μου. Νομίζω είναι καιρός να συνέλθετε και να αντιληφθείτε ότι, οι πολίτες, είμαστε χρήσιμοι ως ψηφοφόροι, αλλά έχουμε κι ένα ελάττωμα: Σκεφτόμαστε! Προς όφελος των κατοίκων της Κατερίνης, της Σεβαστής, της Παραλίας, της Κατερινόσκαλας … του δήμου γενικότερα, περιμένουμε ουσιαστικό λόγο για τα μεγάλα προβλήματα, ειδικά όταν άπτονται της δημόσιας υγείας κι όχι έωλες φωνασκίες, χάριν εντυπώσεων. Περιμένουμε ενέργειες για την πολλά υποσχόμενη ειδική συνεδρίαση του ΔΣ, για το περιβάλλον, με προτάσεις ουσιαστικές και εμπεριστατωμένες, για την παύση «της ασυδοσίας» κάποιων που λειτουργούν εις βάρος της τοπικής κοινωνίας και για τη συνεχή παρακολούθηση των παραμέτρων που καθορίζουν την ποιότητα της ζωής μας. Περιμένουμε, γενικώς και πάντα, να πράττετε κατά συνείδηση. Γιατί η υπομονή έχει και τα όριά της.

Σημέλα Ελ. Ελευθεριάδου