Είχαν προσφύγει πέντε περιβαλλοντικές οργανώσεις!

ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΣΦΥΓΕΙ ΠΕΝΤΕ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

Τέλος έβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφαση του στον οικισμό «Ολύμπιάδα» στον Κορινό, και στην προσπάθεια για την ανέγερση παραθεριστικού οικισμού στην παράκτια περιοχή του Κορινού . Η προσπάθεια ξεκίνησε με πρωτοβουλία της τότε Κοινότητας Κορινού από τα μέσα της δεκαετίας του ’90. Με διαδοχικές αποφάσεις, το ΥΠΕΧΩΔΕ θέσπισε Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου στην παραλιακή περιοχή και ενέκρινε πολεοδομική μελέτη για τη δημιουργία του οικισμού «Ολυμπιάδα». Ωστόσο μέρος της έκτασης του οικισμού βρισκόταν μέσα σε περιοχή Natura και Καταφυγίου Αγριας Ζωής.

Το 2011, ο Δήμος Κατερίνης πραγματοποίησε εργασίες και διανοίξεις δρόμων στον υγρότοπο. Οι εργασίες που έγιναν προκάλεσαν αντιδράσεις με αποτέλεσμα να ανοίξει υπόθεση εις βάρος της χώρας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το 2014 η τότε ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος ανέλαβε να ξεκαθαρίσει την υπόθεση και ενέκρινε τους περιβαλλοντικούς όρους για τη δημιουργία του οικισμού, τροποποιώντας παράλληλα και τα όρια του Καταφυγίου Άγριας Ζωής.

Η απόφαση του ΣτΕ

Πριν από λίγες μέρες, το Ε΄ τμήμα του ΣτΕ ακύρωσε τους περιβαλλοντικούς όρους της «Ολυμπιάδας». Την προσφυγή είχαν ασκήσει πέντε περιβαλλοντικές οργανώσεις, WWF Ελλάς, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Μεσόγειος SOS και Καλλιστώ, και δύο τοπικοί περιβαλλοντικοί σύλλογοι. Το ΣτΕ επισημαίνει ότι κατά τη θέσπιση της Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου «δεν είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία οριοθέτησης του πυρήνα και των τυχόν απαιτούμενων ζωνών προστασίας του υγροβιότοπου των Αλυκών Κίτρους και της ευρύτερης περιοχής του» και για τον λόγο αυτό απορρίφθηκε η πολεοδομική μελέτη. Επιπλέον, επισημαίνει ότι η απόφαση για το Εθνικό Πάρκο (Γαλλικού, Αξιού, Λουδία και Αλιάκμονα, της Αλυκής Κίτρους και της λιμνοθάλασσας Καλοχωρίου) έχει ακυρωθεί.

Το σκεπτικό της απόφασης

Επομένως, «η διοίκηση δεν μπορούσε να προχωρήσει στην ολοκλήρωση της πολεοδόμησης της περιοχής β΄ κατοικίας και στην υλοποίησή της με την έκδοση της προσβαλλόμενης άδειας περιβαλλοντικών όρων, αλλά όφειλε να αναμείνει να ολοκληρωθεί προηγουμένως, με την επίκληση αποκλειστικώς επιστημονικών κριτηρίων και όχι οικιστικών, η οριοθέτηση των προστατευόμενων περιοχών, η οποία οριοθέτηση παραμένει, άλλωστε, μέχρι σήμερα εκκρεμής. Περαιτέρω, η εξαίρεση τμήματος 520 στρεμμάτων από την προς πολεοδόμηση περιοχή «προσιδιάζει περισσότερο σε πράξη πολεοδόμησης (καθορισμός ζωνών δόμησης, χρήσεων γης) παρά σε επιβολή περιβαλλοντικού όρου και δεν υποκαθιστά την επιβαλλόμενη οριοθέτηση των ανωτέρω προστατευόμενων περιοχών του Πάρκου και του υγροβιότοπου ως ενιαίου συνόλου, που είναι εθνικής αλλά και ευρωπαϊκής σημασίας και δεν διασφαλίζει την εκ του Συντάγματος και του νόμου επιβαλλόμενη πλήρη και αποτελεσματική προστασία τους, ως ιδιαίτερα σημαντικών και ευπαθών οικοσυστημάτων».