Σφήνες του Αφεντούλη
Γρήγορα περνάει ο καιρός, αναγνώστες μου, και κάτι το δημοψήφισμα των εξ ανατολών γειτόνων, που κατασυγκίνησε φίλο χαμηλοσυνταξιούχο, δεχόμενο αναπάντεχο τηλεφώνημα, όπως και η κάτωθι αυτού του ιδίου διασκευή Πυθαγόρα αποδεικνύει:
Στων Μνημονίων τα στενά
μαύρα του «Μήτσου» τα στερνά
κι ένα καρντάσι απ’ τα παλιά
«ψηφάει!» και τηλεφωνά.
Τούρκος εγώ, εσύ Ρωμιός
κι εγώ λαός κι εσύ λαός,
εσύ Χριστό κι εγώ Αλλάχ,
αλλά κι οι δυο μας αχ και βαχ.
Απ’ το λιτό στο πιο λιτό
τη βγάζεις συ όπως κι εγώ
εμέ πιέζει ο Ερντογάν,
εσένα τρόικες κυνηγάν.
Κι ας φτάνει μια σταλιά κρασί
να πιω εγώ, να πιεις κι εσύ,
να γαληνέψει το μυαλό
αδέρφι, Πάσχα σου καλό,
κάτι οι γαλλικές εκλογές και κάτι οι δικές μας δημοσκοπήσεις να κάνουν Χρέος και εκλογικά ποσοστά ασανσέρ – ρύθμιση του αδηφάγου «απογειώνει» τον Τσίπρα αλλιώς τον περιμένει μεγάλη πίκρα, καλό, ε! – το καλαντάρι έφτασε να δείχνει Δευτέρα, 22 του Μάη, σήμερα.
ΕVET, συγγνώμη, ΝΑΙ, 22 Μαΐου, καλά διαβάσατε, αναγνώστες μου. Που πάει να πει, ότι από δω το πήγαμε από κει το φέραμε, στο τέλος καταφέραμε να συνδέσουμε τον τίτλο με το Eurogroup που θα συνεδριάσει εντός της ημέρας, «δι’ υπόθεσίν μας», ήτοι το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, ελπίζουμε.
Συστήνοντας, ωστόσο, ότι με τους νεοφιλελευθέρους κύκλους του δόκτορος Σόιμπλε σε προεκλογικό, ενόψει σεπτεμβριανών καλπών, πυρετό δεν είναι κακό να βαστήξουμε μικρό καλάθι, όπως, ο Θεός να μας βγάλει ψεύτες(!), υπονοούν εν κατακλείδι και οι κάτωθι:
Δηλώσεις Ευκλείδη.
«Είναι στη φύση κάθε συμφωνίας να έχει συμβιβασμούς και πράγματα που θα στενοχωρήσουν τον ελληνικό λαό» είχε πει, ο υπουργός Οικονομικών, βγαίνοντας από το Eurogroup της Μάλτας, την Παρασκευή, 7 του περασμένου Απρίλη, το θυμάστε χρεοφειλέτες μου;
Αν όχι, με πολλά κυβερνητικά στελέχη να ανεμίζουν πομπωδώς στα κανάλια τη σκληρή, ίνα μη ανένδοτη εκστομίσωμεν(!), διαπραγμάτευση εδώ και μήνες, τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, σε συνέχεια των ανωτέρω να αποκαλύπτει ότι «τα περιοριστικά μέτρα θα ισχύσουν ό,τι και να γίνει στον κόσμο ενώ τα θετικά αν είμαστε εντός στόχου» και τις αποφάσεις του Eurogroup να αναμένονται νυχτερινές ώρες, φυσικό επόμενο είναι μια κάποια ανησυχία να την έχουμε ως τότε.
Ανησυχία που για να μην κάνει τα νεύρα μας κρόσσια ανέλαβε να καλμάρει, ο «Μήτσος», με την α λα Μποστ:
Ωδή σε ανυποχώρητο διαπραγματευτή.
«Τσάρους» Οικονομίας τους εκτιμώ πολύ,
τι «βγαίνουν κουρεμένοι σαν πάνε για μαλλί».
Να χαίρονται πτυχία ή άλλα ντοκτορά,
όσο θα χαρατσώνουνε τον κάθε φουκαρά,
σφιγμένοι οι υπόχρεοι να βγάζουν ιλαρά,
εξ ου η ένθερμη ιαχή: ολαρά,
ολαρά, ολαρά, ολαρία, ολαρά!
«Του γιατρού είστε και μου αντιπολιτεύεστε “δεύτερη φορά αριστερά” επιτυχίες με “τραλαλά” στιχουργίες; Μισό να καλέσω τον σύντροφο Πολάκη!» πετάχτηκε η φιλοκυβερνητική σύζυγος στο καπάκι του καταπραϋντικού, αναγνώστες μου, κι επειδή παρόμοιες προσβολές δεν καταπίνονται εύκολα, μια εξανάσταση την κάναμε, παραδεχόμαστε.
Περί αυτής, όμως, θα μιλήσουμε όταν πληορφορηθούμε το ακριβές κόστος της συμφωνίας κι ΟΧΙ το πολιτικό, «HAYIR» στη γλώσσα των γειτόνων, δημοψηφίσματα θα κάνουμε τέτοιες δύσκολες ώρες, αναγνώστες μου;
Το άλλο που θα πληρώσουμε, άδοντες: «Στων Μνημονίων τα στενά», και κλάααμα, ο «Μήτσος». Εμείς;…
-Ω-