Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Τα ‘μαθες;
– Για πες!
– Άσε, που να στα λέω!
– Πες μου ντε, για να σ’ αφήσω!
– Ο Γιωργάκης!
– …
– Ο Γιωργάκης, ρε!
– Ναι, ρε, ο Γιωργάκης.
– Κατάλαβες για ποιον λέω…
– Με προσβάλεις! Άκου να μην ξέρω. Ένας είναι ο Γιωργάκης! Πες, ρε!
– Θα πέσεις κάτω!
– Καλά, άμα είναι να μου πρήξεις τα συκώτια και άμα είναι να πέσω κάτω, άσε, μη μου λες τίποτα. Δεν έχω όρεξη για τραυματισμούς, πολύ περισσότερο για αυτοτραυματισμούς! Έχω τα ψυχολογικά μου, μην καταλήξω και σε καμιά ορθοπεδική κλινική με τα πόδια μπανταρισμένα και κρεμασμένα στον αέρα!
– Κάτσε, κάτσε! Άκου τα νεώτερα για το Γιωργάκη… Και μην ξεχνάς καπνός χωρίς φωτιά δεν υπάρχει… Όλο και κάτι κρύβεται από πίσω…
– Πες ρε, προτού με σκάσεις!
– Κατεβαίνει στις ευρωεκλογές…
– Όρσε να μην στα χρωστάω… Θα κατέβει ανεξάρτητος;
– Όχι, ρε! Τι ανεξάρτητος… Με ψηφοδέλτιο κανονικά…
– Ψηφοδέλτιο;
– Και με ποιο κόμμα ρε; Θα τον έχει η Φώφη;
– Μπα…
– Αλλά;
– Με άλλους!
-Μη μου πεις με τον Κυριάκο!
– Η φαντασία σου είναι περιορισμένης ευθύνης…
– Να σκεφτώ ότι με δουλεύεις;
– Αυτό που ακούγεται είναι ότι… ίσως… μπορεί…
– Λοιπόν, όπως βλέπεις κάθομαι σε καρέκλα. Ό,τι και να πεις, είμαι σε ασφαλή χέρια… Δεν θα πέσω… Δεν θα γκρεμοτσακιστώ…
– Με ιταλικό ή ολλανδικό ψηφοδέλτιο…
– …
– Τι με κοιτάς έτσι;
– Δηλαδή τι σημαίνει αυτό;
– Ότι εμείς δεν ξέρουμε να εκτιμούμε πρόσωπα και καταστάσεις και άλλοι ξέρουν και πράττουν ανάλογα! Διότι σου λένε, δεν τον θέτε εσείς; Τον παίρνουμε εμείς και φάτε την τώρα… Και γνώμη να αλλάξετε δεν σας τον δίνουμε πίσω…
– Τι να πω… Πια… Η πολιτική δεν έχει όρια, είναι απεριορίστου ευθύνης… Ρε, είσαι σίγουρος;
– Τι να πω… Είπα, καπνός χωρίς φωτιά δεν βγαίνει..
