Το έθιμο γιορταζόταν στον Πόντο τη Δεύτερη μέρα του Πάσχα και φανερώνει την πίστη του ποντιακού λαού στη χριστιανική αντίληψη για την ανάσταση των νεκρών και το σεβασμό και την τιμή προς εκείνους, αφού τους αφιέρωναν τη δεύτερη μέρα της μεγάλης αυτής γιορτής της Χριστιανοσύνης.
Οι συγγενείς συζητούν για τα κεκοιμημένα προσφιλή πρόσωπα, αναθυμούνται τα προτερήματά τους, τις καλοσύνες τους και ό,τι προκαλεί την αίσθηση της ζωντανής παρουσίας των νεκρών ανάμεσά μας, γιατί η μέρα αυτή αφιερώνεται στην ανάσταση των νεκρών.
Είναι μέρα χαράς και όχι πονεμένης ανάμνησης.
Το έθιμο τηρείται απαρέγκλιτα στη Νέα Τραπεζούντα την Κυριακή του Θωμά
Οι συγγενείς με κόλλυβα και γλυκά πηγαίνουν στα κοιμητήρια και αφού διαβαστεί τρισάγιο μιλούν με αγάπη για τους τεθνεώτες, απαριθμώντας τις καλοσύνες τους.
