Λέει κάποιος: Πριν από μερικά χρόνια ήμουν θυμωμένος με κάποιον. Ο θυμός μου ήταν σαν ηφαίστειο σε δράση. ΄Ημουν σαν τρελός. Το πρόσωπο αυτό είχε πληγώσει βάναυσα κάποιον που αγαπούσα πολύ. Του είχε δώσει πισώπλατα μαχαιριές προδοσίας, κακόβουλα ψέματα κλπ.
Πίστευα, βέβαια, ότι ο θυμός μου ήταν δικαιολογημένος! Κι αυτό, επειδή το πρόσωπο που προσέβαλε τον αγαπητό μου ήταν ένας τίμιος συμπολίτης μου, που εν γνώσει του αμαρτάνει.
Όμως λίγο αργότερα, ως συνειδητός χριστιανός, κατάλαβα ότι ο θυμός μου ήταν αμαρτία, επειδή δεν συγχωρούσα.
Ο Ιησούς Χριστός είναι σαφής στο θέμα αυτό: Η έλλειψη συγχώρησης είναι αμαρτία. Και μάλιστα βαριά αμαρτία. «Κι όταν στέκεστε και προσεύχεστε, να συγχωρείτε αν έχετε κάτι σε βάρος κάποιου, ώστε και ο Πατέρας σας ο ουράνιος να συγχωρήσει σ’ εσάς τα δικά σας παραπτώματα» (Μάρκος 11:25).
Εξαιτίας της έλλειψης συγχώρησης δημιουργούνται τέσσερις «πληγές»:
1) Η έλλειψη συγχώρησης είναι αμαρτία, επειδή αρνείται τον Σταυρό.
Όταν δεν συγχωρούμε, ξεχνάμε ότι ο Ιησούς πέθανε στον Σταυρό για να συγχωρήσει όλες τις αμαρτίες μας. ΄Ετσι κι εμείς, οι ακόλουθοι Του, πρέπει να έχουμε τη χάρη να συγχωρούμε, όπως ακριβώς έχει συγχωρήσει εμάς ο Θεός.
2) Η έλλειψη συγχώρησης μετατρέπεται σε πικρία.
Η διατήρηση του θυμού για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε πικρία. Στην πραγματικότητα είναι σαν να κουβαλάμε ένα βαρύ σακίδιο, που γίνεται κάθε μέρα και πιο βαρύ. Κι αυτή η πικρία ολοένα μας δηλητηριάζει περισσότερο την ψυχή και το σώμα.
3) Η έλλειψη συγχώρησης κρατάει αρχείο με τα λάθη.
Στην Α΄ Κορινθίους 13:5 ο Παύλος λέει ότι η αγάπη «δεν κρατά λογαριασμό για το κακό που της κάνουν». Δεν ζούμε για να αναπολούμε τις παραβάσεις, τις προσβολές και το κακό που μας έχουν κάνει, αλλά πρέπει να σκεφτόμαστε αυτά που είναι δίκαια, αληθή και καλά. Και να μην ξεχνάμε: Ο καθένας από μας έχει την κλήση για τη διακονία της συμφιλίωσης και όχι της εκδίκησης.
4) Η έλλειψη συγχώρησης μάς πληγώνει.
Λέγεται ότι η αμαρτία της έλλειψης συγχώρησης είναι σαν να πίνεις δηλητήριο και ελπίζεις ότι θα αρρωστήσει ο άλλος. Στην πραγματικότητα όμως εμείς είμαστε αυτοί που καταλήγουμε στα πνευματικά επείγοντα! Ακόμη, αυτό μπορεί να μας αγχώσει, να μας εξοργίσει και να μας αρρωστήσει. Μελέτες δείχνουν ότι η έλλειψη συγχώρησης έχει επιπτώσεις στην υγεία μας. Επιδεινώνει την κατάθλιψη, βλάπτει τις σχέσεις μας, κλέβει τη χαρά μας, βλάπτει την ικανότητά μας να είμαστε χρήσιμοι και πολλά άλλα.
Τέσσερις τρόποι για να ξεπεράσουμε την έλλειψη συγχώρησης.
- Να προσευχηθούμε στον Θεόνα μας βοηθήσει να συγχωρούμε, όπως ακριβώς μας έχει συγχωρήσει Εκείνος, όσο δύσκολο και αν είναι.
- Να επιλέξουμε να συγχωρούμε:Η συγχώρηση είναι επιλογή, ακόμη και όταν δεν μας αρέσει. Εγκαταλείπουμε την επιθυμία μας για προσωπική εκδίκηση.
- Να διώξουμε τον πόνοπου μας έχει προκαλέσει, παρότι αυτό που συνέβη είναι πολύ κακό. Ας μην το αφήνουμε να μας εξουσιάζει πια.
- Να προσευχηθούμεγια το άτομο που μας πλήγωσε: Μας είπε ο Ιησούς στο Ματθαίος 5:44: «…να προσεύχεστε για εκείνους που σας προσβάλλουν και σας κατατρέχουν…». Αυτό δεν είναι εύκολο, αλλά θα μαλακώσει την καρδιά μας και θα μας απελευθερώσει.
Ποιον πρέπει να συγχωρήσουμε σήμερα;
Γιώργος Κανταρτζής
(Διασκευή από τα αγγλικά Γ.Σ.Κ.)
