– Τι το ‘θελε και το ‘λεγε;
– Ποιος, που, πότε;
– Εκεί που πάει να σηκωθεί κουρνιαχτός!
– Και;
– Δεν είπε αν βγούμε τρίτο κόμμα θα είναι πολιτική ήττα;
– Α! ναι; Δεν ξέρω, δεν άκουσα, δεν έμαθα, δεν ασχολούμαι.
– Σωστό σε βρίσκω! Ότι σε όλα τα κόμματα λίγα είναι αυτά που υπόσχονται προ και φτιάχνονται μετά. Στα περισσότερα μόνο πριν και όχι μετά!
– Κατάλαβα! Και το λοιπόν;
– Τι το ‘θελε; Το είπες δεν το είπες; Δεν θέλουμε τώρα πισωγυρίσματα. Λέμε και ξελέμε; Άσε που έχουμε και καύσωνα και τα μυαλά μας είναι στα κάγκελα! Πάλι από την αρχή, πάλι θα καιροφυλακτούν οι δελφίνοι, πόσοι θα είναι άραγε, πάλι τρέξιμο, πω πω, θέλει να χουμε και καμιά πεσέτα, έτσι να παίρνουμε τα τρεχούμενα.
– Ποια τρεχούμενα;
– Τα νερά.
– Λες καλοκαιριάτικα; Μπα δεν πιστεύω. Να γίνουν διεργασίες, διαβουλεύσεις, ποιος θα υποστηρίξει ποιον, μιλάμε για πολλή δουλειά, δεν θα γίνει και κανένα συνέδριο, τίποτα ομιλίες; Θα φτάσουμε Σεπτέμβρη! Έτσι γίνονται τα σωστά πράγματα. Άντε, έτσι, τσακ μπαμ; Νοικοκυρεμένα πράγματα. Διότι εδώ μιλάμε να επανέλθει το κόμμα στην παλιά του ιστορία. Δύσκολο; Εύκολο; Θα δείξει! Μόνο μην γίνει, αν και δεν το φαντάζομαι, όπως με τους Νεοέλληνες και τους Αρχαίους μας! Ξέρετε εσείς, και θα μας κοροϊδεύουν μετά και στην αλλοδαπήν. Στα άλλα κόμματα δεν βλέπω σοβαρές αναταράξεις, θα δείξει οσονούπω τι αλλαγές μπορεί να μας κάνει ο Κυριάκος, ελπίζω αυτές που έχω στο μυαλό μου!
-Ποιες, ποιες ρε;
– Αυτό δα έλειπε να σου πω κιόλας! Τι είναι η σκέψη; Ξέρεις;
– Τι να σου πω… Μια εργασία του μυαλού!
– Αυτός ακριβώς! Πως είναι δυνατόν, κύριε μου, να σου πω την δικιά μου εργασία άνευ αμοιβής; Η εργασία πρέπει να αμείβεται! Άιντε έτσι είναι; Να μοιράζουμε δεξιά κι αριστερά τις σκέψεις μας και τις ιδέες μας; Ούτε μια σταγόνα σκέψης, διότι από κει μπορεί να επέλθει μια αντιγραφή, και …όπα κύριος δικιά μου ήταν η ιδέα! Ξέρεις τι γίνεται με τις κλοπές; Χειρότερα και από τις ζωοκλοπές!
– Ναι, ρε;
– Όπως με βλέπεις και σε βλέπω!
-Αχ! Αυτά δεν μπορώ, τα φύγε εσύ, έλα εσύ! Έλεος, πόσες σόλες πια;