Κανένας δεν αμφισβητεί την τεράστια επίδραση που ασκεί η τηλεόραση στη ζωή των ανθρώπων στην εποχή μας. Είναι το σχολείο που λειτουργεί, με ποικιλία μαθημάτων, όλο το 24ώρο! Έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας μας από το 1966. Σε κάποιες οικογένειες έχει γίνει η ανέξοδη μπέιμπι σίτερ των παιδιών, η αχώριστη παρέα των ηλικιωμένων, η ψυχαγωγία των ανάπηρων…
Εκατομμύρια είναι οι φανατικοί θιασώτες της. Υπάρχουν, όμως, κι εκείνοι, οι λίγοι, που δεν την θέλουν για διαφόρους λόγους. Κάποιοι την ονομάζουν «χαζοκούτι». Ο Κοσμάς ό Αιτωλός, προφητικά έλεγε: «η τηλεόραση είναι ο ίδιος ο διάβολος μέσα στο σπίτι μας και τα κέρατα του είναι οι κεραίες στην σκεπή!»
Η αλήθεια είναι ότι, σε μεγάλο βαθμό, η τηλεόραση είναι η σύγχρονη Κίρκη της μυθολογίας που μαγεύει τα θύματά της … Είναι σαν τη βιβλική Δαλιδά, που αποκοιμίζει τα θύματά της στα γόνατά της, όπως τον Σαμψών, και τα τυφλώνει. Πολύ εύστοχα ο συμπολίτης μας καθηγητής πανεπιστημίου κ. Γιώργος Πιπερόπουλος, σε αξιόλογα κείμενα του. την αποκαλεί «τηλετύφλωση»! Και, πράγματι, έχει γίνει η μάγισσα που μαγεύει, γοητεύει και τυφλώνει πνευματικά, ηθικά και συναισθηματικά. Έχει γίνει ο σύγχρονος σύμβουλος και δικτάτορας. Εκατομμύρια άνθρωποι τυφλά και φανατικά καταπίνουν και βιώνουν απερίσκεπτα ό,τι τους σερβίρεται με μαεστρία από την τηλεόραση.
Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι των καναλιών αλλά δικό μας, επειδή στην πραγματικότητα η τηλεόραση σερβίρει αυτό που θέλει ο θεατής/πελάτης. Κι αυτό φαίνεται από τα προγράμματα που έχουν τη μεγαλύτερη θεαματικότητα. Και, η αλήθεια είναι πως, ό,τι αρέσει στους θεατές αποκαλύπτει και το πού βρίσκονται ηθικά, πνευματικά, πολιτιστικά.
Παρά το «Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης» (ΕΣΡ), που σκοπό έχει να ελέγχει αν τηρούνται οι νόμιμοι κανόνες σε σχέση με το περιεχόμενο των προγραμμάτων, τα κανάλια νυχθημερόν προσφέρουν ό,τι ανώμαλο και ανήθικο υπάρχει στην κοινωνία μας: φόνους, ανώμαλες σχέσεις, βία, σεξ, σίριαλς, τρομολογνεία, κάθε είδους ριάλιτι … ένα σωρό γυαλιστερά σκουπίδια.
Ο δημοσιογράφος Δημ. Παπαχρήστος, είχε γράψει πριν καιρό σε άρθρο του: «Είναι τρόπος υποβολής και επιβολής του απάνθρωπου πολιτισμού που ζούμε, που έχει εξοστρακίσει την ομορφιά, την αγάπη… Ο αποπροσανατολισμός των ΜΜΕ είναι τρομακτικός… Γι αυτό τον τελευταίο καιρό, ο βόρβορος και ο οχετός υπάρχει κίνδυνος να πνίξει τα πάντα… Η απάντηση είναι πολιτική και πολιτιστική αλλά και παγκόσμια…» Φαίνεται, δεν χόρτασε ο δημοσιογράφος από την πολιτική και τον πολιτισμό, θέλουμε κι άλλες, μεγαλύτερες δόσεις; Και τα δυο ευδοκιμούν σε αφθονία στην πατρίδα μας. Μόνο στις εκλογές του 2023, δήλωσαν 44 κόμματα! Ακόμη και Υπουργείο Πολιτισμού έχουμε, αλλά τα πράγματα δεν αλλάζουν και θα παραμένουν έτσι όσο ο άνθρωπος δεν αλλάζει εσωτερικά. Η τηλεόραση έχει ανοίξει τους υπόνομους της ανηθικότητας και ανωμαλίας που αδιαμαρτύρητα χύνονται μέσα στα σπίτια μας. Και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε: αύξηση διαζυγίων, εγκληματικότητα κλπ. κλπ.
Και ο άνθρωπος, μέσα στον ωκεανό αυτής της τραγικής κατάστασης των πολλαπλών προβλημάτων, που τον πνίγουν πολλές φορές, ζητά λύτρωση. Οι πολιτικοί, οι φιλόσοφοι, οι κοινωνιολόγοι, οι ψυχολόγοι… και οι κάθε λογής σωτήρες, του προσφέρουν λύσεις που δεν είναι παρά ασπιρίνες. Όλα αυτά τα δοκίμασε αλλά η κατάσταση του χειροτερεύει. ΄Ολοι αυτοί οι αυτόκλητοι σωτήρες απέτυχαν, επειδή δεν διέγνωσαν ότι το πρόβλημα του ανθρώπου δεν είναι πρώτιστα οικονομικό, μορφωτικό και κοινωνικό. Αυτά τα έχουν λύσει πολλοί πάμπλουτοι και παρόλα αυτά είναι πιο δυστυχισμένοι!
Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν υπήρχαν τόσοι μορφωμένοι, τόσοι ευκατάστατοι, όσο στις μέρες μας, αλλά και ποτέ άλλοτε ο άνθρωπος δεν ήταν τόσο πελαγωμένος, αποπροσανατολισμένος και ανικανοποίητος μέσα στον κυκεώνα τόσων πολλών προβλημάτων.
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα που είναι η πηγή όλων των άλλων προβλημάτων. Και αυτό αγγίζει όλους τους ανθρώπους, χωρίς εξαίρεση. Το πρόβλημα αυτό το δημιούργησε ο άνθρωπος στην ανατολή της Δημιουργίας του. Όταν ο Θεός έπλασε τον Αδάμ και την Εύα και τους έβαλε στον παράδεισο της Εδέμ τους έδωσε την ελευθερία να απολαμβάνουν τα πάντα με μία μόνο εντολή, που όμως την παρέβησαν. Και από τότε η αμαρτία έγινε μέρος της φύσης του ανθρώπου. Κι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα των προβλημάτων του ανθρώπου.
Ο Θεός, όμως έδωσε τη λύση, που ο ανθρώπινος εγωκεντρισμός την παραμερίζει και προσπαθεί με δικούς του τρόπους να τακτοποιηθεί με τον Θεό. Ματαιοπονεί να λύσει το πρόβλημα του με αγαθοεργίες, την ηθική ζωή και την τυπική θρησκευτικότητα του. Ο απόστολος Παύλος γράφει: «Δεν είναι αμοιβή έργων…για να μην τυχόν και καυχηθεί κανείς». Είναι καθαρά έργο της Χάρης του Θεού (Εφεσ 2:8,9). Είναι η πίστη μας στον Θεάνθρωπο Σωτήρα Ιησού Χριστό.
Γράφει ο Γιώργος Σ. Κανταρτζής
