Το Λιμπρέτο της Άνοιξης
Θροΐσματα ραντίστηκα ανοιξιάτικης πνοής
κ’ ηχοχρώματα από τερετίσματα πουλιών,
σαν ξεχύνονται εκείθι στο φαράγγι
του ροώδους Eνιππέως. Να εκσπούν οι σπίνοι ξάφνου,
σε παρθενικά κρεσέντο τα περίχαρα.
Ώρα των ερωτικών τους ειδυλλίων,
καθώς από προετοιμασίας σάμπως μυστηριακής,
εκπαιδεύουν τις λεπτουργείς χορδές των.
Όπως ξεγλυστράει το Λιμπρέτο
πάνω στη γαλάζια κλίμακα, μιάς αθήρεφτης
αρμονίας μουσική κυματιστή.
Ω! ευρυθμία, σε κελαηδισμών τους
τις γλυκόηχες εναλλαγές, που μέλπουν ως ευχέτες
μελωδία θριαμβική και της επερχόμενης ικεσίας
σε αγλάισμα δοξαστικών ύμνων κορύφωση,
ώσπου δρέπουν οι αυροφίλητες νεράιδες
και οι λιγυρές εννεάδες, σαν ξέφυγαν απ΄ την εστία
μυσταγωγίας ορφικής.
Ω! θηλυκή τούτων σαγήνη, σα σήκωσαν
νεόφερτη θύελλα ερωτική, προς του λειμώνα
τα καταπράσινα τριφύλλια, ως υπό ικμάδα της
τα δροσερεύει η γή. Να θεώνται ανάσκελοι
με γυμνασμένα μπράτσα, καθώς ρεμβάζουν
πλατύστερνοι, ανθηροί θηρευτές.
Αίφνης, οι εννεάδες ωσάν ευφρόσυνες ορχηστρίδες
τίναζαν σπίθες σε μεριές του θρεψερού κορμιού τους,
μα, εκ περιδρομής την ανείπωτη… τούτων μορφή.
Ω! ηδυπάθεια μέθη, ως εγείρει τους στήμονες
ορμαθών καθότι στενάχωρα, ο ηδονισμός
τους διαπερά με τη συνοδεία στεναγμών
κ’ υπό τον ήχο των αστραπόχυτων διδύμων,
μόλις πλάι του από απαλές δονήσεις να ξυπνά.
Ω! την κοιμωμένη παιδούλα, που φέρουσα
το εκμαγείο της ωραιότητας μήγαρις τώρα σιγοτραγουδά
Μα, ετούτη είναι η πρώτη, αλλά πρόωρη άνοιξη,
της οποίας η θέα πέρασε από ανθεμόρρυτα σαλέματα,
στο ρυθμό ελευθερίας την ερωτική συνοχή.
Ω! ζέστη μεθυστική, έως της φωτιάς που άναψε
αναρριπίζοντας με το ξίφος του ο επίδοξος
περιπατητής. Κι ενώ πύκνωναν οι σπασμοί
στο ρίγος των αισθήσεων, συνέβη του ίκαρου
η άνοδος. Ω! τον ακράτητο έρωτα και του ονείρου ταξιδευτή.
Ακόμη, στις κρημνώδεις σπηλιές σαν ήχων στοές.
Κεί, που μ’ ένα λιγνό της πέρασμα άφησε η εγερτήρια
ανθοφορία τα ίχνη της και με της υφαρπαγής των μύρων της
Τα ζώα να ασπαίρουν στα ερωτικά τους καλέσματα
Τα τρυφερά, ωσαύτως το θαύμα υποθρώσκει.
Είθε τούτοι οι λυρικοί ρυθμοί σαν γοητεύουν
κι πάραυτα σας εμπνέουν
«περί το σπουδαίο συμβολαιογραφικό σας έργο»
εμβαπτιζόμενο στην κολυμβήθρα
της ευνομίας
Φιλικά
η Λιτοχωρίτισσα ποιήτρια
Μόσχοβα Μ. Δήμητρα
