Ο νέος νόμος 5170/25, όμως, που ψηφίστηκε πρόσφατα, μού έκοψε τη φόρα, τα φτερά και τα όνειρα, γιατί περιορίζει την στάθμευση αυτοκινούμενων τροχόσπιτων ακόμα και σε δημοτικά πάρκινγκ, σε κοινόχρηστους χώρους ή και σε ιδιωτικές εκτάσεις.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Απαγορεύει, δηλαδή, όχι μόνο την εγκατάσταση (η οποία ήδη απαγορευόταν από παλιά), αλλά ακόμη και την στάθμευση «σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημοσίων δασών και εν γένει δημόσιους χώρους».
Επιπλέον, απαγορεύει την δωρεάν φιλοξενία σε περισσότερα του ενός αυτοκινούμενου τροχόσπιτου μέσα σε ιδιωτικό οικόπεδο. Το πρόστιμο παραμένει στα 300 ευρώ ανά όχημα.
Η Γεωργία Κάρλου, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ελληνικής Λέσχης Αυτοκινούμενων Τροχόσπιτων και διαχειρίστρια του φόρουμ MyCamper.gr δήλωσε σχετικά:
«Η ρύθμιση είναι πραγματικά παράλογη. Η στάθμευση σε παραλίες δεν επιτρέπεται για όλα τα οχήματα, όχι μόνο για τα αυτοκινούμενα. Πώς μπορείς όμως να απαγορεύσεις τη στάθμευση σε έναν δημόσιο χώρο, όπως είναι ένα δημοτικό πάρκινγκ; Προσοχή, δεν μιλάμε για πολυήμερη παραμονή, μιλάμε για απλή στάθμευση. Δηλαδή ο οδηγός μπορεί να θέλει να ψωνίσει και να αφήσει το όχημα ή να νιώσει αδιαθεσία. Αυτό τώρα τιμωρείται με πρόστιμο».
Σήμερα στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 2.100 αυτοκινούμενα τροχόσπιτα, ενώ μεγάλος αριθμός έρχεται κάθε χρόνο στη χώρα μας κυρίως από Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία και Αυστρία.
Στη νομοθεσία τα αυτοκινούμενα τροχόσπιτα λογίζονται ως οχήματα ιδιωτικής χρήσης – Ι.Χ. Όμως, κοστίζουν πολύ περισσότερο, από 30.000 έως 500.000 ευρώ και φυσικά η μετακίνησή τους επιβαρύνεται με ακριβότερα διόδια, περισσότερα καύσιμα κ.λπ. Το να έχεις αυτοκινούμενο, όμως, είναι περισσότερο από ένας τρόπος διακοπών, είναι ένας τρόπος ζωής. Αυτή τη στιγμή ουσιαστικά μάς απαγορεύουν να τα χρησιμοποιούμε το καλοκαίρι, γιατί τον Ιούλιο και τον Αύγουστο όλα τα κάμπινγκ είναι γεμάτα. Ή να τα χρησιμοποιούμε εκεί όπου δεν υπάρχουν κάμπινγκ.
Είναι ένας δυσανάλογος περιορισμός στην ατομική μας ελευθερία, ο οποίος εξυπηρετεί μόνο τους ιδιοκτήτες κάμπινγκ και καταλυμάτων ευρύτερα. Ο ευσυνείδητος οδηγός θα σεβαστεί το σημείο όπου σταθμεύει και δεν θα κάνει ενέργειες που παραπέμπουν σε κατασκήνωση (όπως το άνοιγμα τέντας) εκτός ενδεδειγμένων χώρων. Επίσης έχει διακριτική συμπεριφορά και σέβεται τις κοινωνίες που επισκέπτεται. Δεν καταλαβαίνω γιατί εμείς διαφοροποιούμαστε έναντι οποιωνδήποτε άλλων επισκεπτών μιας περιοχής, απλά και μόνο επειδή δεν θέλουμε να μείνουμε σε ξενοδοχείο.
Να σημειωθεί ότι η πρακτική αυτή από το 2012 (ν. 4055) διώκεται αυτεπάγγελτα ως πταίσμα, ενώ προβλέπεται και η δυνατότητα σύλληψης και τήρησης της αυτόφωρης διαδικασίας, με το χρηματικό πρόστιμο να φθάνει έως και τα 3.000 ευρώ. Όλα αυτά χωρίς να διαπιστωθεί ρύπανση ή κάποια άλλη παράβαση του νόμου».
Συμπέρασμα:
Κάτσε στ’ αυγά σου, Θόδωρε, και μη κάνεις όνειρα τρελά…
