Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, παρ’ όλο που το εορτολόγιο περιλαμβάνει περισσότερες από 50 μορφές με το όνομα «Γεώργιος», ο άγιος που εορτάζεται επίσημα είναι ο Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος, ο οποίος έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού στα τέλη του 3ου αιώνα.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Καταγόταν από τη Μικρά Ασία και συγκεκριμένα την Καππαδοκία και ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας και αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού.
Το 303 μ.Χ., όταν άρχισαν οι διωγμοί του Διοκλητιανού, ο Γεώργιος δεν δίστασε να ομολογήσει την χριστιανική του πίστη, προκαλώντας το μένος του Διοκλητιανού, επειδή κατείχε μεγάλο αξίωμα και ήταν ένας από τους αξιωματικούς που εκτιμούσε πολύ. Αρχικά, του έταξε πλούτη, γη και δούλους για να αλλαξοπιστήσει και όταν ο Γεώργιος αρνήθηκε, ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας τον υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια. Η χριστιανική παράδοση περιγράφει ότι αφού τον λόγχισαν, ξέσκισαν τις σάρκες του με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα, τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, απ’ όλες αυτές τις δοκιμασίες, ο Θεός τον κράτησε θαυματουργά ζωντανό.
Ο Γεώργιος τελικά μαρτύρησε με αποκεφαλισμό, την Παρασκευή 23 Απριλίου του έτους 303 μ.Χ. Κατά τον υπολογισμό του χριστιανού ιστορικού και απολογητή Αγίου Ευσεβίου, η ημέρα αυτή αντιστοιχούσε στην Παρασκευή της Διακαινησίμου του Πάσχα. Οι χριστιανοί πήραν το λείψανό του και το έθαψαν μαζί με αυτό της μητέρας του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επόμενη ημέρα. Ο πιστός υπηρέτης του Γεωργίου, Πασικράτης, εκτελώντας την επιθυμία του, παρέλαβε το λείψανο του Γεωργίου, μαζί με αυτό της μητέρας του, και τα μετέφερε στη Λύδδα της Παλαιστίνης. Από εκεί, οι Σταυροφόροι τα μετέφεραν στη Δύση.
Το όνομα Γεώργιος και Γεωργία είναι από τα πιο συνηθισμένα στην Ελλάδα. Για τον Γιώργο έχουν γραφεί πολλά τραγούδια. Δυο από τα δημοφιλέστερα είναι το ρεμπέτικο από το 1950 του Γιώργου Μητσάκη ΟΠΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΙ ΜΑΛΑΜΑ, και το ΚΥΡΑ ΓΙΩΡΓΑΙΝΑ:
“Όσο αγαπώ, όσο αγαπώ τη μάνα μου
αγάπησα, αγάπησα και σένα.
Όσα είχα και δεν είχα μου τα μάσησες
και μπατίρη στο φινάλε με παράτησες.
Δεν βαριέσαι, δεν πειράζει, χαλάλι σου.
Συ μια μέρα θα χτυπήσεις το κεφάλι σου.
Μα η δική μου η καρδιά δεν έχει αντάλλαγμα.
Όπου Γιώργος και μάλαμα”.
Κυρα-Γιώργαινα, ο Γιώργος σου που πάει;
Για που το ‘βαλε και που το ξενυχτάει;
Έβαλε το σκούρο του, άναψε το πούρο του
Μπήκε στο αμάξι του και εντάξει του
Ο Γιώργος είναι πονηρός
Κι αυτά που λέει μην τα τρως
Κι από τις έντεκα και μπρος
Κυκλοφοράει για γαμπρός
