Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Τρέξτε χωριανοί, τρέξτε!
– Τι έπαθες και φωνάζεις ρε;
– Θαύμα χωριανοί, τρέξτε χωριανοί, θαύμα!
– Θα είδες καμιά εικόνα κλαίουσα…
– Θαύμα, θαύμα…
– Έκλαψε καμιά Παναγιά; Δίκιο έχει κι αυτή! Αλλά που να το βρει;
– Πώς έγινε μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς; Πώς τέλειωσε τότε η Κατοχή; Ένα τέτοιο πράγμα πάλι!
– Με τρομάζεις! Τι θες να πεις;
– Θαύμα, χωριανοί, θαύμα!
– Δηλαδή; Είναι αυτό που κατάλαβα; Είναι αλήθεια δηλαδή; Τέλος τα μνημόνια;
– Ναι, ρε! Όλοι έξω να το γιορτάσουμε! Να μεθύσουμε, να χορέψουμε, όπως μόνο εμείς οι Έλληνες ξέρουμε…
– Όπα…, Όπα… για στάσου μια στιγμή, Μην παίρνεις και πολλή φόρα! Στάκα!
– Ναι, ρε σου λέω, το διάβασα! Το είπε ο Μοσκοβισί! Οι επόμενοι μήνες είναι οι τελευταίοι μήνες των μνημονίων…
– Δηλαδή; Φτάνει η απελευθέρωση; Μπορούμε να ανεβάσουμε την ελληνική σημαία στην Ακρόπολη;
– Τι λε ρε; Αφού η ελληνική σημαία είναι στην Ακρόπολη.
– Το ξέρω, ρε! Τιμητικά, λόγω των γεγονότων και λόγω των αναμνήσεων! Ώστε έτσι ε; Το είπε;
-Ναι, ρε! Και είπε ακόμη ότι θέλει να τονίσει ότι μετά το πρόγραμμα, η Ελλάδα θα γίνει ξανά, από οικονομική άποψη, μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα.
– Δηλαδή τώρα δεν είμαστε κανονική χώρα; Και τι είμαστε; Ολίγην από γκιουβέτσι; Ολίγην από αποικία; Ολίγην από ένα απέραντο τρελοκομείο;
– Ναι, ρε, κανονική χώρα, ρε! Ξέρεις τι θα πει αυτό;
– Έτσι νομίζω! Κάτι σαν Ελβετία; Μήπως το πάω μακριά, όμως; Βιάζομαι; Κάτι από Ιταλία; Από Γαλλία; Από Αγγλία;
– Η Αγγλία δεν είναι, ρε!
– Δεν είναι στην Ευρώπη αυτή ρε; Τι; Μετακόμισε;
– Όχι αλλά… Μάλλον κοιτάς αλλού… Υπάρχουν κι άλλες χώρες εκτός από αυτές που ανέφερες…
– Λες να εννοούσε τις άλλες; Τις άλλες κανονικές; Αααα! Αυτές δεν μ’ αρέσουν! Στην Δύση είναι αλλιώς. Πνέει άλλος αέρας, άλλη κορμοστασιά, άλλο ίματζ!
– Καλά, βολέψου τώρα με την αφρικάνικη σκόνη, πάρε μια τζούρα και βλέπουμε!
