– Ξέρεις τι κατάλαβα;
– Τι κατάλαβες;
– Ότι όλοι καίγονται για τον εαυτούλη τους!
– Ξέρεις τι κατάλαβα;
– Τι κατάλαβες;
– Ότι όλοι καίγονται για τον εαυτούλη τους!
– Δηλαδή;
– Δεν βλέπεις τον χαμό που γίνεται με τα κόμματα; Όλοι επιζητούν την αποδοχή του κόσμου ότι είναι οι καλύτεροι, ότι είναι οι αποδοτικότεροι, ότι είναι οι σωτηριότεροι…
– Τι είναι αυτό πάλι;
– Από το σωτήριος…
– Δηλαδή;
– Το σωτήριος δεν είναι επίθετο;
– Ναι!
– Άρα… σωτήριος, σωτηριότερος, σωτηριότατος!
– Και πως…
– Κοίτα να δεις… Όλοι δεν θέλουν να μας σώσουν;
– Αμέ! Η χώρα έχει γεμίσει σωσίβια και μπρατσάκια…
– Όπως αποδεικνύεται όμως δεν είναι στο ίδιο επίπεδο σωτηριότητας… Άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο… Υπάρχουν διαβαθμίσειςς σωτηρίας…
– Δηλαδή άλλο θέλουν λιγότερο και άλλοι θέλουν περισσότερο;
– Όχι, όλοι θέλουν να μας σώσουν το ίδιο… Αλλά έχουν διαφορετική οπτική γωνία, βάλε και την ανάλογη μυωπία και πρεσβυωπία, όλα γίνονται ένας αχταρμάς και λίγο μπερδεύεται το πράγμα…
– Τελικά;
– Τελικά δεν έχει, ούτε καν αρχικά… Κάπου στη μέση είμαστε, περικυκλωμένοι…
– Στη μέση; Περικυκλωμένοι;
– Ναι, ρε από σωτήρες! Μας περικύκλωσαν οι σωτήρες και όλοι προσπαθούν να μας …σώσουν!
– Τίνι τρόπω; Διότι εγώ δεν βλέπω φως! Εδώ η σωτηρία, εκεί η σωτηρία, από δω η ανάπτυξη, να σου η ανάπτυξη, να την πετιέται… αλλά κανείς δεν βλέπει τίποτα !
– Βρε μπαγάσα! Δεν βλέπεις διότι υποφέρεις ή από μυωπία ή από πρεσβυωπία! Όταν η σωτηρία είναι κοντά και δεν την βλέπεις έχεις πρεσβυωπία, όταν η σωτηρία έρχεται από μακριά και δεν την βλέπεις έχεις μυωπία!
– Και τι να κάνω τότε;
– Να φορέσεις γυαλιά!
– Και αν φορέσω θα βλέπω; Και τι γυαλιά να βάλω; Μυωπίας ή πρεσβυωπίας; Εδώ σε θέλω! Γιατί αν βάλω τα μεν δεν θα βλέπω, αν βάλω τα δε πάλι δεν θα βλέπω. Διότι από ό,τι μου λες η σωτηρία είναι λίγο παιχνιδιάρα… Μας παίζει το κρυφτούλι… Κάνει κουκουτσά… και κρύβεται πάλι!
– Ρε, θα βάλεις πολυεστιακά γυαλιά για να σωθείς! Για να βλέπεις όλες τις σωτηρίες!
– Ναι, αλλά ποια θα είναι η σωτηριότερη;