Κάθε μέρα είναι αφιερωμένη και σε κάποια “Παγκόσμια Ημέρα”, π.χ. για το περιβάλλον, για την ισότητα, για τη μητέρα, τα παιδιά, την τρίτη ηλικία, την μητέρα, τον πατέρα κλπ. κλπ. Το θέμα αυτό το έφερε προς συζήτηση με επερώτηση ένας από την παρέα μας, στο τσιπουράδικο του Μανώλη, στη «Μικρή Βουλή», εκεί που πίνουμε τα τσίπουρα και φιλοσοφούμε, όπως οι αρχαίοι μας πρόγονοι (Πλάτωνας, συμπόσιο κλπ.).
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Ο Λάκης στην αρχή αναρωτήθηκε, ποιος καθορίζει και ανακηρύσσει αυτές τις μέρες.
«Ξέρουμε, για παράδειγμα, ότι η Ιερά Σύνοδος και γενικά η Εκκλησία καθορίζει ποιος γιορτάζει κάθε μέρα. Εγώ, για παράδειγμα, γιορτάζω δύο φορές το χρόνο, μία στις 30 Ιουνίου (Σύναξις των Αγίων 12 Αποστόλων), κι άλλη μια στις 16 Αυγούστου (Άγιος Απόστολος ο νέος άγιος Λαυρέντιος Πηλίου). Αλλά για τις παγκόσμιες ημέρες δεν έχω ιδέα, μάλλον πρέπει να είναι κάποιος από τα Ηνωμένα Έθνη, ίσως από τα Γκίνες ή τα βραβεία Νόμπελ…».
Ο Θόδωρος, μετά το 3ο τσίπουρο διαφώνησε.
«Εγώ γιορτάζω 4 φορές το χρόνο, είμαι πιο έμπειρος στις γιορτές (του στρατηλάτη, του Τήρωνος, το ψυχοσάββατο και κάποιου άλλου που δεν θυμάμαι), οπότε νομίζω ότι τις παγκόσμιες ημέρες τις καθόρισαν οι παμπόνηροι ανθοπώλες και οι έμποροι για να τα οικονομάνε. Για παράδειγμα, στις 12 Φεβρουαρίου τη μέρα των ερωτευμένων, για να αγοράζεις και να πηγαίνεις στη γυναίκα σου λουλούδια και σοκολατάκια…».
Ακολούθησε ευρεία διαβούλευση και ανταλλαγή απόψεων. Τέλος, μετά το 10ο τσίπουρο το λόγο έλαβε ο Νίκος και είπε,
«Ρε σεις, όλα γίνονται για το φαγητό. Για παράδειγμα, όταν εγώ γιορτάζω του Αγίου Νικολάου στις 6 Δεκεμβρίου, όλοι τρώνε ψάρια. Το ίδιο και με τις νηστείες, πρέπει να τρώμε μόνο θαλασσινά (γαρίδες, χταπόδι, μύδια κλπ.). Ακόμα και στις 25 Μαρτίου, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, τρώμε μπακαλιάρο με σκορδαλιά.
Με την ευκαιρία, ρε Μανώλη, πιάσε και φέρε μερικά πιάτα μπακαλιαράκια…
Επομένως, οι πιο κατάλληλοι και αρμόδιοι για να ανακηρύξουμε μια Παγκόσμια Ημέρα, είμαστε εμείς, διότι όπως ξέρετε πολύ καλά, τα τσίπουρα συνοδεύονται κάθε φορά και με διαφορετικό μεζέ, ό,τι νοστιμιά αφορά τη γεύση του ανθρώπου. Μη ξεχνάτε ακόμα ότι στο Βόλο ολόκληρη η παραλιακή λεωφόρος είναι γεμάτη τσιπουράδικα, και οι μεζέδες είναι πάνω από 180 διαφορετικά πιάτα, από ψαρικά και κρεατικά, μέχρι μαγειρευτά και της ώρας, από σαλατικά και αλίπαστα μέχρι καβουρμά και παστουρμά.
Γι’ αυτό, προτείνω σήμερα να καθορίσουμε τη σημερινή ημέρα ως Παγκόσμια Ημέρα Τσίπουρου».
Κάπως έτσι η 21η Ιουνίου καθορίστηκε ομόφωνα ως Παγκόσμια Ημέρα Τσίπουρου, στην έκτακτη συνεδρίαση στο τσιπουράδικο του Μανώλη, αφού στο μεταξύ οι σύνεδροι είχαν πιει καμιά 20ριά ποτηράκια με τους ανάλογους μεζέδες.
