Α΄ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Του Γιάννη Κορομήλη
Η φράση του τίτλου ειπώθηκε από Πρώσο μυλωνά επί βασιλείας Φρειδερίκου Β΄του Μεγάλου 1740- 1786). Απευθυνόταν στον ίδιο και στους αυλικούς του. Και αποτελούσε την θαρραλέα απάντηση του στην εντολή του αυτοκράτορα και στις πιέσεις των αυλικών του που ανέλαβαν να τον πείσουν πως πρέπει να γκρεμιστεί ο μύλος του και να εκκενωθεί μια μεγάλη περιοχή που ο πολυχρονεμένος τους μονάρχης να επιδίδεται στο σπορ του κυνηγιού.
Σαν να τους έλεγε δηλαδή με άλλα λόγια ότι ο – αυταρχικός, συγκεντρωτικός κατά τα άλλα έξυπνος, αποφασιστικός και μορφωμένος – μονάρχης δεν μπορεί να κάνει ότι του καπνίσει, έτσι για τη διασκέδασή του ή ίσως και για να νιώθει ότι αυτός και μόνο αυτός έχει τον πρώτο λόγο. Εντυπωσιάστηκε μάλιστα όχι μόνο από το θάρρος του αλλά κυρίως από την πεποίθηση του ότι οι δικαστές του Βερολίνου δεν θα δειλιάσουν που θα κακοκαρδίσουν ενδεχομένως, τον αυτοκράτορα, αλλά θα αποδώσουν – ως όφειλαν – δικαιοσύνη.
Αυτά περί τα μέσα του 18ου μ.Χ. αιώνα. Προχθές η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας απέδειξε περίτρανα ότι «υπάρχουν δικαστές και στην Αθήνα». Που αγνόησαν τις περί του αντιθέτου προβλέψεις (σε βαθμό βεβαιότητας) του κ. Τσίπρα – του Πρωθυπουργού ενός πρωθυπουργικού κατά το Σύνταγμα του 1986, όπως ισχύει σήμερα, πολιτεύματος της Πρωθυπουργικής Δημοκρατίας που ονομάζεται Προεδρική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Όπως και τις φλύαρες και εγωκεντρικές δηλώσεις του κα’ ύλιν αρμοδίου υπουργού Επικρατείας κ. Ν. Παππά.
Η πλειοψηφία του Στ.Ε. (14 έναντι 11) αποφάσισε όχι απλά ότι ο νόμος Παππά για τις τέσσερις τηλεοπτικές άδειες είναι αντισυνταγματικός (σ’ αυτό συμφωνούσαν και πολλοί από τους 11 της μειοψηφίας) αλλά ότι είναι αντισυνταγματικός χωρίς κανέναν αστερίσκο, κανένα παράθυρο, καμία δυνατότητα στην κυβέρνηση να μπαλώσει τα πράγματα και να βρει μια φόρμουλα που να σερβιριστεί στον κόσμο αλλά και να περισώσει την ουσία , τον πυρήνα του νόμου Παππά. Όχι, ο νόμος Παππά είναι αντισυνταγματικός και ακυρώνεται. Καταργείται και το τηλεοπτικό τοπίο επανέρχεται στην προ του νόμου αυτού κατάσταση. Ο νόμος Παππά εξαφανίζεται ως μηδέποτε υπάρξας. Τελεία και παύλα.
Πολύ λέει της κακοφάνηκε της κυβέρνησης. Σέβεται, μας είπε, η κυβερνητική εκπρόσωπος, την απόφαση του ΣτΕ αλλά έχει κάθε δικαίωμα να την κρίνει. Και αντί μιας καλοπροαίρετης κριτικής επιδόθηκε στην θεσμική αμφισβήτηση του και της ευθυκρισίας του.
Παράλληλα αφενός μεν κατηγόρησε το ΣτΕ ότι με την απόφασή του (το να διατάξει δηλαδή την επιστροφή των χρημάτων που κατέθεσαν οι «4» που πήραν «άδεια») στέρησε τα νοσοκομεία από φάρμακα και τους αδύναμους οικονομικά από έσοδα! Κι αφετέρου προανήγγειλε την αντεπίθεση της κυβέρνησης η οποία θα καταθέσει, είπε, τη Δευτέρα κιόλας νέα νομοθετική ρύθμιση. Αφήνοντας να εννοηθεί ότι, θα ξαναλειτουργήσουν μεν τα κανάλια στα οποία ο «νόμος Παππά» έριξε μαύρο, αλλά θα κληθούν να πληρώσουν κάποια εισφορά για τη συχνότητα που χρησιμοποιούν.
Ως προς το τελευταίο είναι να απορεί κανείς, γιατί τόσον καιρό δεν επέβαλε σε όλα τα κανάλια κάποια λογική εισφορά και το κάνει τώρα μετά την απόφαση του ΣτΕ; Τα εκδικείται μήπως γιατί θα ξαναλειτουργήσουν παρά τη θέλησή της; Σε ότι αφορά στα νοσοκομεία που δεν έχουν φάρμακα κ.λ.π. τώρα τα σκέφτηκαν κι αυτά; Και θεωρούν πως είναι σωστό να λειτουργούν πλημμελώς πολύ καιρό τώρα και να μην κάνουν τίποτα γι αυτό ή μήπως τα χρήματα που πήρε το κράτος από τους νέους καναλάρχες είναι τόσο πολλά ώστε να καλύψουν τις ανάγκες των Νοσοκομείων και συγχρόνως της δεινοπαθούσας πλειοψηφίας του λαού; Αν αυτό δεν είναι λαϊκισμός, τι άλλο μπορεί να είναι;
Συνεχίζεται
