Του Γιάννη Κορομήλη
Πριν 25, ίσως και περισσότερα χρόνια, ο Βύρων Πολύδωρας μίλησε στο Επιμελητήριο Πιερίας (τότε στην πλατεία Ελευθερίας – Γ. Ολυμπίου 1). Θέμα της ομιλίας : « το παρόν και το μέλλον των μικρομεσαίων επιχειρήσεων». Δύσκολο να θυμηθεί κανείς- ύστερα από τόσα χρόνια- λεπτομερώς τις απόψεις του. Το ίδιο, ίσως και περισσότερα, δύσκολο να ξεχάσει κάποιες πολύ σημαντικές και ενδιαφέρουσες από αυτές. Εκείνη πάντως που συζητήθηκε πιο πολύ απ΄ όλες ήταν η γνώμη του ότι «οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με πρώτες- πρώτες τις μικρές, δεν έχουν μέλλον. Έχουν μπει στο στόχαστρο της παγκοσμιοποίησης και πιο πιθανή θεωρείται από τους ειδικούς, η σταδιακή εξαφάνιση απ΄ ότι η επιβίωση τους».
Μας είπε δηλαδή ότι ένα από τα πολλά θύματα της παγκοσμιοποίησης θα ήταν οι μικρομεσαίοι. Δυσκολευόμασταν να το πιστέψουμε κι ακόμη περισσότερο να το κατανοήσουμε. Με το εξής σκεπτικό: Η χώρα μας – μια μικρή χώρα της περιφέρειας- στηρίζει την οικονομία της στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Όπως, από τότε, χαρακτηριστικά λεγόταν: «Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας». Κι έτσι ήταν – και σ΄ένα βαθμό εξακολουθεί να είναι και σήμερα- αφού οι μμε αποτελούσαν περίπου το 95% του συνόλου των επιχειρήσεων της χώρας.
Αν, σαν να λέμε, αφαιρέσεις το 90% ή το 70% ή και το 50% της σπονδυλικής στήλης ενός ανθρώπου (όπως και ενός ζώου) μπορείς να ελπίζεις ο άνθρωπος αυτός (ή το ζώο) θα επιζήσει; Φυσικά όχι. Που σημαίνει αν για οποιοδήποτε λόγο και οποιοδήποτε τρόπο καταστραφούν ή αποδεκατιστούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις η Ελλάδα παύει να έχει ζωή τουλάχιστον ως ελεύθερο δημοκρατικό κράτος. Θα δημιουργηθεί ένα περιδεές κενό στο οποίο θα εισορμήσουν και θα καταλάβουν μεγάλες, ξένες ως επί το πολύ, επιχειρήσεις. Κι αυτό θα σημάνει το τέλος της εθνικής μας ανεξαρτησίας, ου μην αλλά και της λαϊκής κυριαρχίας.
Πριν προχωρήσουμε σε μια εκ του σύνεγγυς εξέταση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, όπως κυρίως την διακήρυξαν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντ. Ρήγκαν και η Πρωθυπουργός της Βρετανίας Μ. Θάτσερ, όταν επεσήμαναν ότι: «η επερχόμενη ιστορική περίοδος θα είναι η εποχή του ελεύθερου εμπορίου και της παγκοσμιοποίησης», αξίζει να επισημάνουμε ότι σ΄αυτό το πνεύμα ενεργεί και η ελληνική «για πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση μας. Με τα ως τώρα μέτρα, αλλά κυρίως με το 3ο μνημόνιο (Τσίπρα – Καμμένου) λαο το πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται μεθαύριο Πέμπτη (4ο μνημόνιο) οδηγούνται στην εξόντωση ελεύθεροι επαγγελματίες, γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, αγρότες κ.λ.π. Γενικά οδηγούνται στην αγχόνη οι μικρομεσαίοι.
Αξίζει να επισημάνουμε ότι την εξόντωση του την αποφάσισαν εν ψυχρώ και εν αγαστή συνεργασία η ελληνική… αριστεροδεξιά κυβέρνηση και οι «φίλοι και σύμμαχοι μας», οι αποκαλούμενοι «θεσμοί» ή «κουαρτέτο» (ESM, ΕΚΤ, Ευρωζώνη, ΔΝΤ). Ενεργώντας ως εκπρόσωποι της παγκοσμιοποίησης! Σ΄ένα περιβάλλον γενικής και θηριώδους φορολόγησης και συνεχούς ύφεσης, που πλήττει ιδιαίτερα τους μικρομεσαίους, κυβέρνηση και «θεσμοί» πύκνωσαν και ενίσχυσαν τα φορολογικά χτυπήματα σε βάρος τους, στο όνομα, πάντα… της πάταξης της φοροδιαφυγής.
Και για να περάσει τα μέτρα η Κυβέρνηση αφενός μεν θεσπίζει αντισυνταγματικές διατάξεις (κατά το ΣτΕ) και νόμους εναντίον των μικρομεσαίων, κι όχι μόνο, που καταστρατηγούν τα ανθρώπινα και αστικά δικαιώματα και αφετέρου δεν αποφεύγει να χρησιμοποιήσει πρακτικές που ταιριάζουν περισσότερο σε αυταρχικά, απολυταρχικά καθεστώτα. Τελικά αποποιούμενη τις δικές της ευθύνες και με το πρόσχημα ότι έτσι πιέζει τους φοροφυγάδες, ουσιαστικά εξοντώνει, με τοκογλυφικά πρόστιμα επί του χρέους, τους πολίτες και κυρίως τους μικρομεσαίους. Οι οποίοι τοιουτοτρόπως καθίστανται όμηροι του κράτους. Κι όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν τις οφειλές τους, τις βλέπουν να αυξάνονται συνεχώς. Δημιουργείται μ΄αυτόν τον τρόπο μια γενιά νέων οφειλετών. Που την απαρτίζουν κυρίως μικρομεσαίοι- οι οποίοι πλήττονται από την υπερφορολόγηση- οι πτωχευμένοι μικροί κα μεσαίοι επιχειρηματίες.
Στους οποίους μάλιστα ο χαρακτηρισμός, το στίγμα, ότι… είναι απατεώνας κι ότι… διακινούν μαύρο χρήμα. Σε τελευταία ανάλυση εκείνοι που δεν τους μένουν, χρήματα εξαιτίας της υπερφορολόγησης τους, που αδυνατούν να πληρώσουν τις υπερμέτρες οφειλές τους χαρακτηρίζονται… εγκληματίες και άτιμοι. Τιμωρούνται επειδή… επλήγησαν από τα μέτρα της κυβέρνησης και καταδικάζονται οικονομικά επειδή φτώχυναν. Η δε κυβέρνηση αδιαφορεί ανευθύνως για το μέλλον.
