Γράφει ο Κώστας Δαλακιουρίδης
Έτσι αποκαλούσε ο Λάμπρος Κωνσταντάρας – στη ταινία Καπετάν Φάντης Μπαστούνι – τη Μάρω Κοντού που είχε κρυφτεί στο ψυγείο του καραβιού για την Αυστραλία. Όμως ο κυρ-Φώτης ήταν έτοιμος από καιρό να τον καλέσει ο Αλέξης. Βέβαια έμεινε αρκετό καιρό στην κατάψυξη αλλά άξιζε τον κόπο. Μπορεί βέβαια να μην έγινε πρόεδρος δημοκρατίας αλλά δεν είναι μικρό πράγμα να είσαι στο ίδιο υπουργείο με τον καπετάν Πάνο.
Βέβαια οι σχέσεις τους δεν είναι και άριστες, το αντίθετο θα λέγαμε κι όσο για την ιδεολογική τους τοποθέτηση, τους χωρίζει άβυσσος. Κι όμως όλα αυτά τα γεφυρώνει η λαχτάρα του καπετάν (πλέον) Φώτη να υπηρετήσει τον τόπο κάτω από μια αριστερή κυβέρνηση.
Τα κανάλια όμως κατά πάγια συνήθεια απέκρυψαν τον αντίκτυπο που είχε αυτή η υπουργοποίηση στην γείτονα χώρα. Ο Ερντογάν είχε κρυφτεί μέσα σε ένα μπαούλο στο προεδρικό μέγαρο και δεν έβγαινε με τίποτε.
– Έβγα πολυχρονεμένε μας, δεν χάλασε δα ο κόσμος;
– Τι, να με φάει λάχανο ο καπετάν Φώτης; Ξέρεις τι μοβόρος είναι;
– Δεν του φαίνεται.
– Γι αυτό ακριβώς τον φοβάμαι. Γιατί είναι σιγανό ποτάμι.
– Έβγα και θα του στείλουνε ένα συγχαρητήριο τηλεγράφημα να τον μαλακώσουμε.
Με αυτή την τοποθέτηση όμως διαφωνεί φίλος της στήλης, που επιμένει ότι ήταν μια έξυπνη κίνηση του Αλέξη να ξεφορτωθεί τον κυρ-Φώτη αλλά και τον Ερντογάν συγχρόνως. Θα τον ντύσει με στολή παραλλαγής και θα στείλει τη φωτογραφία του στον Ταγίπ να τον τρομοκρατήσει. Εκείνος θα σκάσει από τα γέλια κι ο κυρ Φώτης θα κλειστεί σε μοναστήρι (ή σε ψυγείο) για να σώσει την ψυχή του.
Για να σοβαρευτούμε. Δεν ξέρουμε γιατί, αλλά μας προκαλεί θλίψη η συμπεριφορά του Αλέξη. Βέβαια ο κ. Κουβέλης ήταν εσωκομματικός του αντίπαλος. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι απέρριψε την πρόταση Σαμαρά-Βενιζέλου για την προεδρία της Δημοκρατίας για να παραμείνει πιστός στη αριστερά (ή ίσως σε μια υπόσχεση). Άξιζε μια καλύτερη τύχη κι αυτός κι εμείς. Και να μη ξεχνάμε ότι αν έχει κάποιο ηθικό πλεονέκτημα η λεγομένη ανανεωτική αριστερά το χρωστάει στον Κύρκο, τον Παπαγιαννάκη, τον Κουβέλη, τον Κωνσταντόπουλο και άλλους. Αλλά και ο κύριος Φώτης; Που πήγε μωρέ η λεβεντιά, να του πει ένα περήφανο «όχι», κι αποδέχθηκε το ρόλο της κατεψυγμένης ρεζέρβας;
Και να μην το ξεχάσουμε. Θα πληρώσουμε το στοίχημα που χάσαμε ότι θα γινόταν υπουργός (έστω και υφυπουργός) ο κ. Παπαχριστόπουλος. Τέτοιο σθένος, τόσο πάθος, τόση λατρεία, κι αυτός ο σκληρός Αλέξης να μην τον θυμηθεί; Κουράγιο γιατρέ και μη χάνεις το θάρρος σου. Αυτός ήταν μίνι ανασχηματισμός κι εσύ είσαι γεννημένος για μεγάλα πράγματα. Ίσως γι’ αυτό να μην υπουργοποιήθηκες, αφού δεν θα δεχόσουν να γίνεις τίποτε άλλο παρά υπουργός υγείας ώστε να λακίσουν τα λαμόγια. Την άλλη φορά, αν και δεν το βλέπουμε…
Κώστας Δαλακιουρίδης
