Του Γιάννη Κορομήλη
Β΄. Εκλογές φέτος το φθινόπωρο, μπορεί και τον Ιούνιο ή του χρόνου το Σεπτέμβριο (λήξη θητείας) ή το Μάιο (μαζί με τις ευρωεκλογές); Ιδού το μέγα δίλλημα που απασχολεί τους κυβερνώντες. Τους Συριζαίους κατά κύριο λόγο. Και οι απόψεις διίστανται. Οι μεν υποστηρίζουν πως βολεύει καλύτερα το 2019 (Μάιο ή Σεπτέμβριο, μικρή η διαφορά). Οι δε φέτος. Διότι όπως έλεγε χαρακτηριστικά κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ: Αν πάμε σε εκλογές του χρόνου, θα έχουμε στο μεταξύ υλοποιήσει τα σκληρά οικονομικά μέρα που εμείς ψηφίσαμε, οπότε θα οδηγηθούμε σε πολιτική αυτοκτονία.
Έχουν δίκιο. Ήδη τώρα η μεγάλη πλειοψηφία του λαού είναι εξαθλιωμένη και άρα εξαγριωμένη με τα όσα πληρώνουν λόγω μνημονίου Τσίπρα – Καμμένου. Σκεφθείτε αν προστεθούν κι αυτά το 2019 που έχουν ψηφισθεί ήδ η και το ΔΝΤ προχθές μόλις ζήτησε επιτακτικά να εφαρμοσθούν, αν δηλ. πέσει τους πρώτους μήνες του 2019 «διπλό μαχαίρι» σε συντάξεις και κουρεμένο βαθιά αφορολόγητο, πόσο ακριβότερα θα το πληρώσει ο κ. Τσίπρας. Αν το ΔΝΤ επιμείνει- και πιθανότατα θα επιμείνει- οι συνταξιούχοι θα χάσουν μέσα στο 2019 έως και δυο συντάξεις. Διότι εκτός από την ψηφισμένη μείωση των αποδοχών τους κατά 18%, θα υποστούν αφαίμαξη από τη μείωση του αφορολόγητου, Ανάλογη αφαίμαξη θα υποστούν και οι αποδοχές αγροτών και μισθωτών.
Κι όλα αυτά όταν ένα «ατύχημα», ένα «θερμό επεισόδιο» με την απρόβλεπτη και προκλητική Τουρκία όσο περνάει ο καιρός γίνεται και πιο πιθανό. Άσε που κι οι Σκοπιανοί δεν ξέρουν πλέον τι λένε και τι ζητούν. Δασκαλεμένοι, ίσως και εξωθούμενοι από ισχυρούς φίλους, προβάλλουν ήδη ακατανόητες απαιτήσεις. Όπως η προχθεσινή του υπουργού εξωτερικών της Βαρντάρσκα (αυτό ήταν το όνομα του κρατιδίου μέχρι το ΄44 που ο Τίτο το… βάφτισε «Μακεδονία»). Ο οποίος υπουργός ζήτησε να μοιράσουμε, λέει, Ελλάδα και ΠΓΔΜ, την… πολιτισμική κληρονομιά των Μακεδόνων.
Αυτοί κι αν είναι αιθεροβάμονες και, εξωπραγματικοί. Από τη μια μεριά – σε ένδειξη καλής θέλησης- σβήνουν το όνομα του Μεγάλου Αλεξάνδρου από το κεντρικό τους αεροδρόμιο και την διακρατική οδό, κι απ΄την άλλη διεκδικούν κληρονομιά του Μ. Αλεξάνδρου, κι όχι μόνο αυτού!!! Ζητούν μ΄άλλα λόγια από τους ενδοτικούς κ. Τσίπρα και Κοτζιά να απαρνηθούν και την κληρονομιά τους. Δηλαδή να γίνουν προδότες! Γίνονται αυτά τα πράγματα;
Κι όμως σε λίγους μήνες, τον Ιούνιο συγκεκριμένα θα κριθεί στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ το αν τα Σκόπια ενταχθούν σ΄αυτό. Τι θα κάνει λοιπόν τότε ο κ. Τσίπρας; Θα συναινέσει; Κι αν ναι θα περιμένει μετά να πάρει ψήφο από την Μακεδονία, τη Β. Ελλάδα γενικά; Μάλλον θα αυτοκτονήσει πολιτικά. Εξάλλου το αργότερο μέχρι το Μάιο θα ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις για την Ελλάδα από τους εταίρους – δανειστές. Ως τότε ο κ. Τσίιπρας θα πρέπει να επανακαθορίσει την πολιτική πορεία, πιθανότατα και τις αποφάσεις του τις σχετικές με το χρόνο των εκλογών.
Τούτων δοθέντων και με δεδομένο ότι ο κ. Τσίπρας δεν δείχνει τάσεις πολιτικής αυτοκτονίας, δεν είναι παράλογο να υποθέσουμε ότι θα διαλέξει τελικά την «ηρωική έξοδο», ίσως τον επόμενο ή μεθεπόμενο μήνα. Πρόωρες δηλ. εκλογές τον Ιούνιο. Το «ηρωικό» στοιχείο θα προπαγανδιστεί κατάλληλα. Είναι «μανούλες»
σ΄αυτά οι Αριστεροί. Πολύ περισσότερο όταν είναι συγχρόνως λαϊκιστές. Θα βγουν λοιπόν με το ίδιο θράσος του 2014 (στη Θεσ/νικη), θα καταγγείλουν τους πάντες- προπαντός την αξιωματική αντιπολίτευση- για τα πάντα.. Και θα υποσχεθούν έξοδο από τα μνημόνια και κατάργηση των νόμων της εποχής τους, άρνηση υλοποίησης των μέτρων που οι ίδιοι τα ψήφισαν κι άλλα ηχηρά παρόμοια.
Θα πείτε μα είναι δυνατόν να υποσχεθούν τέτοια πράγματα; Φυσικά και είναι δυνατόν. Πώς ήταν δυνατόν να υποσχεθούν όσα υποσχέθηκαν στο Βελίδειο στη Θεσ/νικη το 2014 (για μισθούς, μνημόνια, νόμους κτλ). Ή όσα έλεγε, ο κ. Τσίπρας και πάλι, την ίδια προεκλογική περίοδο στην Κρήτη (περί χορού των αγορών κ.λ.π.). Τα υπόσχονταν ο κ. Τσίπρας τότε, που όλα έδειχναν πως θα κερδίσει τις εκλογές και δεν θα τα πει τώρα που θεωρείται βέβαιο ότι θα τις χάσει;
Αν είναι δυνατόν…
